Felsefe açısından kahraman, farklı bağlamlarda çeşitli şekillerde tanımlanabilir: Genel tanım: Kahraman, eylem dünyasının karmaşası ve çokluğu içinde belirli üstün niteliklere sahip olan kişidir. Antik Yunan'da: Kahraman, toplumun yararına büyük işler yapan, ancak bu durumun bir erdem olarak görülmediği, başkalarının görüşlerine veya eylemin yaşama olan etkisine bağlı olduğu bir kişidir. Platon döneminde: Kahramanlık, savaş alanıyla sınırlı değildir; filozoflar veya halk hizmetkârları da kahraman olarak kabul edilebilir. Rönesans döneminde: Kahraman, iyi eğitimli, iyi sporcu, iyi vatandaş ve asil bir insandır. Modern felsefede: Kahraman, Descartes gibi hakikati uğruna arayan bir düşünür veya Bruno, Fichte ve Comte gibi isimler olabilir. Ayrıca, felsefede "kahraman" kavramı, Campbell'ın monomit kuramında ve anti-ön ekinin Derridacı bir okumasında, "kim" sorusunun kurmacadaki ve felsefedeki yolculuklarının paralel rotasını ifade etmek için de kullanılır.