Jeodezi

Büyük Ölçekli Harita ve Harita Bilgileri Üretim Yönetmeliği, büyük ölçekli (1/5000 ve daha büyük) harita ve harita bilgilerinin üretiminde ülke genelinde standartların belirlenmesini, üretimin tek elden izlenmesini ve sektörde hizmet tekrarının önlenmesini amaçlayan bir yönetmeliktir. Yönetmeliğin kapsadığı konular: Mekânsal bilgilerin elde edilmesi; Bilgilerin derlenmesi ve analizi; Coğrafi veri tabanında saklanması; Görselleştirme; Araziye uygulama ve sayısal elektronik ortamlarda iletim. Yönetmeliğin dayanağı, 657 sayılı Harita Genel Komutanlığı Kanunu ve ilgili diğer mevzuattır. Yetki ve sorumluluk, kanuni yetkiye haiz Harita, Geomatik, Jeodezi ve Fotogrametri, Harita ve Kadastro mühendisleri tarafından üstlenilir.

Kutup noktaları, meridyenlerin kutuplarda birleşmesi nedeniyle birleşir. Meridyenler, bir kutup noktasından diğer kutup noktasına 1° aralıklarla çizilen hayali yarım dairelerdir.

Kıyı kenar çizgisi, deniz, tabii ve suni göl ve akarsuların kıyı çizgisinden sonra kara yönünde su hareketlerinin oluşturduğu kumsal, kıyı kumullarından oluşan kumluk, çakıllık, kayalık, taşlık, sazlık ve benzeri alanların doğal sınırıdır. Alçak-basık kıyılarda kıyı kenar çizgisi, kıyı çizgisinden itibaren kara yönünde en az 200 metre, dar-yüksek kıyılarda ise en az 50 metre genişliğinde bir alanı kapsar. Kıyı kenar çizgisi, valiliklerce kamu görevlilerinden oluşturulan en az beş kişilik bir komisyonca tespit edilir.

Meridyen, bir kutup noktasından başlayıp diğer kutup noktasında birleşen yarım çemberlere denir.

Ekvator'a paralel çizilen dairelere paralel denmesinin sebebi, bu dairelerin kutuplara eşit uzaklıktaki noktaların birleştirilmesiyle elde edilmesidir. Ekvator, başlangıç paraleli olarak kabul edilir ve derecesi 0'dır.

Dünya yüzeyi, elipsoid, geoid ve deniz yüzeyi arasındaki ilişki şu şekilde açıklanabilir: Geoid: Karaların altında da devam ettiği varsayılan deniz yüzeyidir. Elipsoid: Ülke ölçmelerinde kullanılan geometrik bir yüzeydir. Dünya yüzeyi: Geoid ve elipsoid, Dünya'nın yüzeyini modellemek için kullanılan matematiksel modellerdir. Deniz yüzeyi: Geoid, deniz seviyesinin ortalama seviyesini temsil eder ve bu yüzey, karaların yüzey şekillerini belirler. Özetle, geoid ve elipsoid, Dünya'nın şeklini modellemek için kullanılırken, deniz yüzeyi bu modellerin bir sonucudur ve geoid ile yakından ilişkilidir.

Mersin ilinin güney enlemi 36,81°K'dir.

Zemin etüdü için kullanılan haritalar şunlardır: Jeolojik haritalar. Uydu görüntüleri ve hava fotoğrafları. Plankote. Ayrıca, insan sağlığı açısından önemli olan radyoaktivite veya tıbbi jeoloji amaçlı haritalar gibi özel amaçlı haritalar da gerekebilir.

Yusufeli Barajı'nın ömrü, en az 50-100 yıl olarak tahmin edilmektedir. Barajın inşası 2013 yılında başlamış ve 2022 yılında tamamlanmıştır. Barajın ömrünü etkileyen faktörler arasında malzeme kalitesi, bakım ve onarım çalışmaları yer almaktadır.

Teodolit, yatay ve düşey açıların ölçülmesinde kullanılan hassas bir ölçüm aletidir. Teodolitin kullanım alanlarından bazıları şunlardır: iki nokta arasındaki açı ölçümleri; doğrultu üzerinde nokta aplikasyonu; doğrudan dik çıkma; hat aplikasyonu; cephe giydirme işleri; bina dikey akslarının belirlenmesi. Ayrıca, teodolitler, uydu sinyallerini esas alarak ölçüm yapan GPS cihazları ve elektronik devrelerle geliştirilmiş total station modelleri gibi modern teknolojilerle de desteklenmektedir.

Jeodezide fotoğraflar, fotogrametri yöntemiyle veri derleme ve işleme süreçlerinde kullanılır. Bu süreçte fotoğraflar, aşağıdaki şekillerde değerlendirilebilir: Ortofoto üretimi: İnsansız hava araçları (İHA) ile alınan hava fotoğraflarından, uçuş yapılan bölgenin ortofotoları ve nokta bulutları elde edilir. Veri işleme: Fotogrametrik değerlendirme sistemleri ve uygun yazılımlarla, fotoğraflardan sayısal veriler üretilir. Mevcut verilerin sayısallaştırılması: Analog veya kartografik sayısallaştırıcılar kullanılarak, mevcut harita ve planlar sayısallaştırılır. Ayrıca, jeodezik ölçümler sırasında, kontrol noktası gereksiniminin karşılanması veya nokta sıklaştırma amacıyla, elektronik uzaklık ölçerler ve "Doppler" uydu gözlemleri gibi yöntemlerle yapılan kenar ölçüleri de kullanılabilir.

Jeodezi, yeryüzünün şeklini, boyutlarını, yerini ve yerçekimi alanını ölçen, haritalama ve coğrafi verilerin elde edilmesiyle ilgilenen bir mühendislik disiplinidir. Jeodezinin bazı iş alanları: Harita yapımı. İnşaat ve mühendislik projeleri. Navigasyon ve konumlandırma. Çevresel analizler. Coğrafi bilgi sistemleri (CBS). Jeodezi, ayrıca su altı araştırmaları, deprem izleme, volkanik aktivite analizi ve yer altı kaynaklarının keşfi gibi alanlarda da kullanılır.

Ekvator, 0° enleminde bulunur.

Kuzey ve Güney Yarım Küre'yi ayırt etmek için şu yöntemler kullanılabilir: Ekvator: Kuzey Yarım Küre, Dünya'nın ekvatorun kuzeyindeki tüm noktalarını içerirken, Güney Yarım Küre ekvatorun güneyindeki tüm noktaları içerir. Mevsimler: Kuzey ve Güney Yarım Küre'de mevsimler zıttır. Yönler: Güneş'in konumuna göre yönler belirlenebilir. Ayrıca, herhangi bir yerin hangi yarım kürede olduğunu belirlemek için, o yerin ekvatorun kuzeyinde mi yoksa güneyinde mi olduğunu sormak yeterlidir.

Dünya üzerinde toplam 180 batı meridyeni bulunmaktadır. Başlangıç meridyeninin doğusunda yer alan bu meridyenler, Greenwich kasabasından geçer.

Paralellerin uzunlukları, Dünya'nın şeklinden dolayı kutuplara doğru gidildikçe kısalır. Ekvator, en büyük paralel çemberidir.

Tarım arazisi yüksekliğinin nasıl ölçüldüğüne dair bilgi bulunamadı. Ancak, arazi yüksekliğinin ölçülmesinde kullanılan bazı yöntemler şunlardır: Nivelman: Noktalar arasındaki düşey uzaklık farkının ölçülmesi. Klizimetre: Arazi eğiminin ve iki nokta arasındaki yükseklik farkının ölçülmesi. GPS Cihazları: GPS, her bir işaretleyici ile uydu arasındaki mesafeyi hesaplayarak arazi yüksekliğini belirler. Ayrıca, tarım arazisi eğiminin belirlenmesinde el nivosu (Abney el nivosu) da kullanılmaktadır.

Ekvatorun uzunluğu 40.076,4 km'dir.

2 boyutlu yükseklik ölçümü hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, yükseklik ölçümleri için kullanılan bazı yöntemler şunlardır: Geometrik nivelman: Yatay bir düzleme olan düşey uzaklıkların ölçülmesi ve bu ölçümlerin farkından yükseklik farklarının bulunması esasına dayanır. Trigonometrik nivelman: Yatay gözleme doğrusu ile yüksekliği bulunacak nokta arasındaki düşey mesafenin ölçülmesi prensibine dayanır. Fiziksel (barometrik) nivelman: Deniz seviyesinden yükseldikçe hava basıncının azalması esasına dayanan kaba bir yöntemdir. Yükseklik ölçümlerinde kullanılan temel araçlar arasında nivo ve mira bulunur.

İzohipsler (eş yükselti eğrileri), bir nokta aynı anda iki farklı yükseltiye sahip olamayacağı için birbirini kesmez. Ayrıca, izohipslerin birbirini kesmemesi, yeryüzü şekillerinin yükseltileriyle birlikte doğru bir şekilde temsil edilmesini sağlar.