İşitme

Inventis Harp odyometre cihazı, hastanın işitme ile ilgili sorunlarını kontrol etmek için kullanılan bir test cihazıdır. Bu cihaz, hava, kemik ve konuşma audiometrik değerlendirmelerini hızlı ve kesin bir şekilde yapar, ayrıca çeşitli ek testler de gerçekleştirir. Özellikleri arasında: - PTA ve konuşma odyometrisi; - Hughson-Westlake otomatik odyometrisi; - ABLB, SISI, Stenger, DLI ve Tone Decay testleri; - 2 kanallı Master İşitme Cihazı desteği.

Evet, kulak zarı delinmesi işitme kaybına neden olabilir. Kulak zarı, ses dalgalarının iletilmesini sağlayarak işitmeyi mümkün kılar. İşitme kaybının derecesi, deliğin büyüklüğüne ve yerine bağlı olarak değişir.

İşitme testinde maskeleme, iki kulağın işitme eşikleri arasında 35-40 dB fark olduğunda yapılır. Ayrıca, test edilen kulakta hava-kemik aralığı (Air Bone Gap) varsa da maskeleme uygulanır.

Karanlıkta işitme duyusunun artması, işitmenin görme ve koklama duyularından daha hızlı olmasından kaynaklanmaktadır. Ayrıca, kulak kepçesinin yüksek frekanslı sesleri kuvvetlendirme özelliği de karanlıkta işitme duyusunun daha iyi olmasına katkıda bulunur.

Vestibülokoklear sistem anatomisi, işitme ve denge duyularının algılanmasını sağlayan yapıların düzenlenmesini içerir. Bu sistem iki ana bileşenden oluşur: 1. Koklear sinir: İç kulakta bulunan koklea, ses dalgalarını elektriksel sinyallere dönüştüren spiral şeklinde bir yapıdır. 2. Vestibüler sinir: Yarım daire kanalları ve otolit organlarından oluşur. Bu sinirler, iç kulaktan başlayarak pons ile medullanın birleşim yerinde beyin sapına ulaşır.

"Aksi takdirde kulaklık takmayın" ifadesi, kulaklık kullanımının bazı sağlık sorunlarına yol açabileceği anlamına gelebilir. Uzun süreli ve yüksek sesle kulaklık kullanımı işitme kaybına, kulak zarının zarar görmesine ve kulak enfeksiyonlarına neden olabilir. Bu nedenle, kulaklık kullanırken ses seviyelerini kontrol etmek, düzenli aralıklarla kulaklıkları temizlemek ve mümkünse kulak üstü kulaklıkları tercih etmek önemlidir.

Kulağın iç yapısı üç ana bölümden oluşur: dış kulak, orta kulak ve iç kulak. Çalışma prensibi şu şekildedir: 1. Dış Kulak: Kulak kepçesi ve kulak kanalından oluşur. 2. Orta Kulak: Kulak zarı ile iç kulağı ayırır ve çekiç, örs ve üzengi adı verilen üç küçük kemikçikten oluşur. 3. İç Kulak: Koklea ve denge labirenti olarak ikiye ayrılır. İç kulak ayrıca, başın ve gövdenin pozisyonunu ve hareketlerini algılayan yarım daire kanalları ve kesecikler içerir.

Amfide kulaklık kullanmak, belirli durumlarda zararlı olabilir. Başlıca zararlar şunlardır: 1. İşitme Kaybı: Yüksek sesle müzik dinlemek, işitme kaybına yol açabilir. 2. Kulak Enfeksiyonları: Kulaklıklar, kulak kirini biriktirebilir ve mantar enfeksiyonlarına neden olabilir. 3. Güvenlik Riskleri: Kulaklıkla müzik dinlerken çevre seslerini duyamamak, güvenlik sorunlarına yol açabilir. Özetle, kulaklık kullanımı dikkatli olunmadığında sağlık sorunlarına sebep olabilir.

Sol kulakta 85 dB işitme kaybı, %40 işitme engelli raporu almaya hak kazandırır.

Uğultu, genellikle dışarıdan bir ses kaynağı olmaksızın kulakta veya kafada algılanan sürekli bir ses hissi olarak tanımlanır. Bu durum, kişinin yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir ve çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir. Uğultunun olası nedenleri arasında: - İşitme kaybı. - Kulakla ilgili sorunlar. - Dolaşım sistemi bozuklukları. - Stres ve anksiyete. Uğultu, geçici veya kronik olabilir.

İşitmenin zamansal yönleri şunlardır: 1. Zamanlamanın Tespiti: Seslerin başlangıcını ve bitişini belirleme. 2. Zamansal Çözünürlük: Zaman içinde küçük değişiklikleri algılama, örneğin hızlı ses dizileri veya müzik notaları arasındaki boşlukları ayırt etme. 3. Sesin Lokalizasyonu: Kulaklar arasındaki zamansal farklılıklar sayesinde seslerin uzayda lokalizasyonunu yapma. 4. Ritim ve Melodi Tanıma: Müzik veya konuşmadaki kalıpları anlama.

Dış kulak, orta kulak ve iç kulak farklı işlevlere sahiptir: 1. Dış Kulak: Çevreden gelen ses dalgalarını toplayıp orta kulağa iletmekten sorumludur. 2. Orta Kulak: Kulak zarının titreşimini alarak bu titreşimleri 15-20 kat artırır ve iç kulağa açılan oval pencereye iletir. 3. İç Kulak: Hem işitme hem de denge ile ilgili merkezler içerir.

İç kulak sinir hasarı durumunda iyileşme olasılığı, hasarın nedenine ve şiddetine bağlı olarak değişir. Erken tanı ve uygun tedavi yöntemleri ile iyileşme süreci desteklenebilir. Tedavi yöntemleri şunlardır: - İlaç tedavisi: Steroidler, antibiyotikler ve antiviraller iltihaplanmayı azaltmak ve enfeksiyonları kontrol altına almak için kullanılır. - Fizik tedavi: Denge terapisi, denge ve koordinasyon becerilerini geliştirmeye yardımcı olur. - Cerrahi müdahale: Tümör çıkarılması veya sinir onarımı gibi cerrahi işlemler gerekebilir. - İşitme cihazları ve koklear implantlar: İşitme kaybı olan bireylerin yaşam kalitesini artırmak için kullanılabilir. Rehabilitasyon süreci, hastaların tedaviye yanıtına göre belirlenir ve psikolojik destek de önemlidir.

40 desibel işitme kaybı, orta derecede işitme kaybı olarak kabul edilir.

Odyolojide temel kavramlar şunlardır: 1. Admitans: Bir yapının ses dalgalarını ne kadar iyi ilettiğini veya geçiş sağladığını ifade eder. 2. İmmitans: Bir yapının ses dalgalarına karşı gösterdiği toplam direnç ve geçiş yeteneğini ifade eder. 3. İmpedans: Ses dalgalarının iletimine karşı gösterilen zorluk anlamına gelir. 4. Odyogram: İşitme testi sonuçlarını görsel olarak temsil eden grafik veya tablodur. 5. Odyometre: İşitme seviyesini değerlendirmek ve ölçmek için kullanılan cihazdır. 6. Odyometri: Bireylerin işitme yetilerini değerlendirmek amacıyla yapılan test sürecidir. 7. Timpanogram: Timpanometri testi sonucunda elde edilen grafik, orta kulak fonksiyonlarının değerlendirilmesine yardımcı olur. 8. Timpanometre: Orta kulak fonksiyonlarını değerlendirmek için kullanılan cihazdır. 9. Vertigo: Çevrenin veya kişinin kendisinin dönüyormuş gibi algıladığı histir. 10. Presbiakuzi: Yaşla birlikte iç kulakta ve işitme yollarında meydana gelen değişiklikler sonucu gelişen işitme kaybıdır.

Evet, sağırlık doğuştan gelen bir hastalık olabilir. Doğuştan gelen sağırlık, genetik faktörler, anne karnındaki enfeksiyonlar veya hamilelik sırasında kullanılan bazı ilaçlar gibi çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir.

Saf ses ortalaması (Pure Tone Average - PTA), işitme kaybının derecesini belirlemek için 500 Hz, 1000 Hz, 2000 Hz ve 4000 Hz frekanslarında yapılan ölçümlerin ortalaması alınarak hesaplanır. Bu frekanslardaki işitme eşiklerinin ortalaması, kişinin genel işitme kaybını yansıtır ve değer ne kadar düşükse, işitme kaybı o kadar az demektir.

Lateral lemniscus, işitme duyusu ile ilgilidir.

İşitme taramasından kalan bebekler, ilk tarama testinden 2 hafta sonra tekrar teste tabi tutulur.

Odyometrik test sonucu, bireyin işitme seviyesini ve işitme kaybının varlığını, derecesini ve türünü belirleyen testin sonuçlarını ifade eder. Bu sonuçlar genellikle desibel (dB) cinsinden ölçülür ve odyogram adı verilen bir grafik üzerinde gösterilir. Odyometrik test sonuçlarına göre şunlar belirlenebilir: - İşitme kaybı olup olmadığı. - İşitme cihazına ihtiyaç duyulup duyulmadığı. - Uygun tedavi yönteminin ne olduğu.