İnsanDavranışı

"Değer gördüğün yere fazla gitme, bala bile doyum olur" ifadesinin anlamına dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, değer görmekle ilgili bazı sözler şu şekildedir: "Bir insanın en büyük hatası, başkalarına gereğinden fazla değer vermek değil; kendine hak ettiğinden daha az değer vermektir." "İnsan, en büyük hatayı birisine gereğinden fazla değer verdiği zaman yapar." "Çok değer vermek, çok pişmanlık demektir." Ayrıca, değer vermek ve değer görmekle ilgili daha fazla söze şu sitelerden ulaşılabilir: posta.com.tr; eksisozluk.com; hediyesepeti.com.

Samimiyetsiz insanlara şu şekillerde hitap edilebilir: Samimiyetsiz. Yapmacık. Münafık. Ayrıca, devrin adamı ifadesi de samimiyetsiz insanlar için kullanılır; bu kişiler, çıkarlarına göre tavır değiştiren ve başkalarına yaltaklanan kimselerdir.

Twitter'da arkadan konuşanlara ne dendiğine dair bir bilgi bulunamadı. Ancak, arkadan konuşanlara söylenebilecek bazı sözler şunlardır: "Arkamdan konuşanlara sesleniyorum; isteyen herkes arkamdan konuşsun." "Arkamdan konuşanların hayallerinde imzam var." "Yüzüme konuşacak cesareti olmayanların arkamdan konuşmaya devam etsinler." "Ne arkamdan konuşanlara kafamı takarım, ne de beni çekemeyenleri uğraşırım." "Benim hakkımda arkamdan konuşuyorsun çünkü benim çok gerimdesin." Ayrıca, yüze gülüp arkadan konuşan kişiler için "sahte arkadaşlar" veya "gizli düşmanlar" ifadesi kullanılabilir. Bu tür sözler, duruma ve kişisel tercihlere göre değişiklik gösterebilir.

Oğuz Benlioğlu'nun "Mikro İfadeler" kitabı, insanların duygularını mimikleriyle dışa vurdukları mikro ifadeleri anlama tekniklerini anlatıyor. Kitapta ele alınan bazı konular: Mikro ifadelerin evrensel olması. 7 temel duygu başlığı. Mikro ifadelerin önemi. Uygulama alanları.

Empatik olmayan insanlar genellikle şu şekilde davranır: Başkalarını umursamazlar. Eleştireldirler. Kendi fikirlerinin doğru olduğuna inanırlar. Arkadaş edinmekte zorlanırlar. Manipülasyon yaparlar. Soğuk ve mesafeli davranırlar. Empati eksikliği, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde olumsuz sonuçlar doğurabilir. Empati eksikliği olan insanlarla başa çıkmak için sınırlar koymak ve profesyonel yardım almak faydalı olabilir.

Doğruyu söylemekten korkmanın bazı nedenleri: Sorumluluk ve bedel endişesi: Doğru, sorumluluk gerektirir ve bedel ödetebilir. Olumsuz sonuçlar: Doğrunun, yanlış anlaşılmalara veya tartışmalara yol açabileceğinden endişe edilebilir. Hoşlanmayan gerçeklerle yüzleşme: Doğrular, acı verici veya rahatsız edici olabilir. Özgüven eksikliği: Kendini ifade etme konusunda kendine güvenmemek, doğruyu söylemekten alıkoyabilir. Toplumsal baskı: Toplumsal normlara uyum sağlama isteği, doğruyu söylemeyi engelleyebilir. Başkalarını koruma veya kaybetme korkusu: Sevdiklerini kaybetme veya başkalarını zor durumda bırakma endişesi duyulabilir.

Nankör bir insanın neden iyilik yapmadığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, nankörlükle ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: Nankör insan, kendisine yapılan iyiliğin değerini bilmez, iyiliği ve yardımı görmez, nimeti inkâr eder ve nimet verene karşı nankörce davranır. Nankörlük, biri insanlara karşı, diğeri ise Allah'a karşı olmak üzere iki türdür. Nankörlüğün olumsuz sonuçlarından kişi kendisi etkilenir. Nankör insan, genellikle derin bir şükran duygusu içinde değildir. Nankör insan, aynı zamanda alçak ve kötü karakterli olarak da tanımlanabilir.

İnsaf etmek ve vicdan aynı şey değildir, ancak birbiriyle ilişkilidir. Vicdan, ruhun hakka ve iyiliğe yönelişi, haksızlık ve kötülük karşısında üzülme hissidir. İnsaf, vicdanın bir unsuru olarak kabul edilebilir; çünkü vicdan, bir işin iyi veya kötü olduğuna dair maddi menfaate bakmaksızın hüküm verir ve haksızlık karşısında azabı duyar.

Yardımlaşma ve işbirliği arasındaki fark şu şekilde özetlenebilir: Yardımlaşma, kişilerin ya da grupların birbirleri ile olan ilişkilerinde, ortak duygu, düşünce ve menfaatlerde, doğrudan ya da dolaylı olarak birbirleriyle karşılıklı olarak gelişen bağlılık duygusudur. İşbirliği, bir işi tek kişinin değil, ona destek olan herkesin yapmasıdır; diğer bir ismi "imece"dir. Dolayısıyla, yardımlaşma daha geniş bir kavram olup, işbirliği de bu kavramın bir parçasıdır.

Yapmacık insan, doğal olmayan, içten olmayan ve genellikle başkalarını etkilemek amacıyla tutum, davranış ve söylemde bulunan kişidir. Bu kişiler, gerçek benliklerini gizleyerek, toplumsal normlara veya belirli beklentilere uyum sağlamak için kişiliklerini değiştirebilirler. Yapmacık insanların bazı özellikleri şunlardır: Dış görünüşe önem verme. Abartılı ve yapmacık davranışlar sergileme. Sürekli onaylanma ve beğenilme gereksinimi duyma. Duygularının birden değişmesi ve bu duyguların başkalarına yüzeysel ve abartılı gelmesi. Sıradanlıktan kolayca sıkılma. Birden karar verme ve düşünmeden eyleme geçme. Benmerkezci olma. Konuşmalarının genelde kendileriyle ilgili ve karşıdakileri etkilemeye yönelik olması. İsteklerinin hemen gerçekleşmesini isteme ve sabırsız olma.

Davranış çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Doğuştan gelen davranışlar: Refleks ve içgüdü gibi, organizmanın doğuştan sahip olduğu ve öğrenilmemiş davranışlardır. Öğrenilmiş davranışlar: Hafıza, alışma, şartlanma, izlenim ve kavrama yoluyla edinilen davranışlardır. Sosyal davranışlar: İş birliğine dayalı, çatışma ve baskınlık içeren davranışlardır. İçsel veya dışsal davranışlar: Organizmanın içsel veya dışsal uyaranlara verdiği tepkilerdir. Bilişsel, devinimsel veya duygusal davranışlar: Düşünme, hareket etme ve hissetme gibi farklı zihinsel ve duygusal etkinlikleri kapsar. Ayrıca, davranışlar doğru-yanlış, normal-anormal, iyi-kötü gibi kategorilerle de ayrılabilir.

Kaypak bir insan şu şekillerde davranabilir: Sözünde durmaz. Kararsızdır. Duygusal olarak dalgalanır. Aldatır ve yalan söyler. Manipülatiftir. Sorumsuz ve ilgisizdir. İçsel çatışması ve belirsizliği vardır. Kaypak bir insanın nasıl davrandığı, kişinin karakterine ve içinde bulunduğu duruma göre değişiklik gösterebilir. Kaypaklık, doğrudan güvenle ilişkilidir ve kaypak bir kişiye güvenmek zordur. Bu yanıt, genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir; bireysel durumlara göre değişiklik gösterebilir.

İnsanların nankörlük yaptıklarında "neden yaptın?" denmesinin nedeni, nankörlüğün toplumsal ve bireysel ilişkilerde olumsuz bir davranış olarak kabul edilmesidir. Nankörlük, kişinin kendisine yapılan iyiliğin değerini bilmemesi ve nimeti verene karşı nankörce davranmasıdır. Ayrıca, nankörlük yapan kişilerin bu davranışları, genellikle yaşadıkları olumsuz deneyimler, kişisel hayal kırıklıkları veya duygusal ihmal gibi faktörlerle ilişkilendirilir. Dini açıdan bakıldığında ise nankörlük, "küfrân-ı nimet" olarak adlandırılır ve kişiyi küfre götürebilecek bir davranış olarak kabul edilir.

Sürekli eleştiren insanların neden böyle yaptığına dair bazı nedenler: İçsel huzursuzluk ve tatminsizlik. Özsaygı eksikliği. Kontrol ihtiyacı. Ebeveyn etkisi. Kıskançlık. Eleştiren insanlarla başa çıkmak için empati kurmak ve eleştiriyi yapıcı bir şekilde, çözüm odaklı yapmak önemlidir.

Doğan Cüceloğlu'nun "İnsan ve Davranışı" kitabı, psikoloji biliminin temel kavramlarını Türk toplumu ve kültürüne aktarmak amacıyla yazılmıştır. Kitapta ele alınan bazı konular: İnsan davranışlarını etkileyen faktörler. Duyu ve algıların etkisi. Öğrenmenin rolü. Bellek, güdülenme ve heyecanın etkileri. Kitap, on beş bölümden oluşur ve her bir bölüm, psikoloji biliminin farklı yaklaşımlarını ve detaylarını açıklar.

Carlo Cipolla'nın "İnsan Aptallığının Temel Yasaları" adlı eserinde öne sürdüğü beş yasa şunlardır: 1. Herkes çevresindeki aptalların sayısını hafife alır. 2. Bir insanın aptal olma olasılığı, o kişinin diğer tüm kişisel özelliklerinden bağımsızdır. 3. Aptal bir kişi, kendisi hiçbir kazanç elde etmeden ve hatta muhtemelen kayıplara uğrayarak başka bir kişiye veya bir grup insana zarar verir. 4. Aptal olmayan insanlar, aptal bireylerin zarar verme gücünü her zaman hafife alırlar. 5. Aptal bir insan, en tehlikeli insan türüdür.

Şovenist, kendi milletinin diğer tüm milletlerden üstün olduğunu savunan ve bu düşünceyi mutaassıp bir şekilde savunan kişidir. Bu terim, 19. yüzyılda Napolyon'un ordusunda görev yapan ve "Nicolas Chauvin" adlı bir askerden türetilmiştir. Şovenizm, aynı zamanda bir kurum ya da akımı fanatizm derecesinde savunan kişiler için de kullanılır. Şovenizm kelimesi, yanlış bir şekilde "şov yapmayı seven kişi" anlamında da kullanılmaktadır, ancak bu kullanım yanlıştır.

Zehirli insan, çevrelerindekilere zararlı davranışları olan ve olumsuz bir zihniyete sahip kişidir. Zehirli insanların bazı özellikleri şunlardır: Çok sık yalan söyleme. Sınırlara saygı göstermeme. Başkalarından isteklerde bulunma. Davranışlarının sorumluluğunu almama ve başkalarını suçlama. Duygusal durum, tutum ve davranışlarda öngörülemezlik. Abartılı tepkiler gösterme. Özel günleri berbat etme. Diğer yakınlarla kurulan ilişkileri baltalama. Edimsel-saldırgan tutumlar sergileme. Uzlaşmaya yanaşmama. Zehirli insanlarla etkileşimde bulunmak, kişinin içsel gücünü tüketir ve kendini kötü hissetmesine neden olur.

"İnsanlar dış görünüşleriyle karşılanır, içleriyle uğurlanır" sözü, insanların ilk karşılaşmada genellikle dış görünüşlerine göre bir yargıya varıldığı, ancak zamanla kişinin tanınmasıyla iç dünyasının ve kişiliğinin daha önemli hale geldiği anlamına gelir. İnsanlar birbirlerini tanıdıkça, karşılarındaki kişinin karakteri, değerleri ve duygusal zenginliği ön plana çıkar.

Sıkıcı bir insanın bazı özellikleri: Dengeli sohbet edememe. Beden dilini önemsememe. Mizah anlayışının zayıf olması. Genel konulardan bahsetme. Yeniliğe kapalılık. Kendi fikirlerinin olmaması. İyi hikaye anlatamama. Doğaçlama sohbet yapamama. Monoton ses tonu. Sürekli olumsuz düşünme.