Osmanlı İmparatorluğu'nda haberleşmede tatarlar, posta görevlileri olarak çalışırdı. Çalışma prensipleri şu şekildeydi: - Bir tatar, Üsküdar'dan Bağdat'a on iki, Bağdat'tan Üsküdar'a da on iki günde varıp dönmek zorundaydı. - Tatarlar, her türlü kış şartlarına, yağmura, çamura, kara, fırtınaya, eşkıyaya ve çaşıtlara rağmen görevlerini tamamlamak zorundaydı. - Tatarlar, çoğunlukla akıncılardan seçilen, yiğit ve gözü kara delikanlılardı. - Yol boyunca, her otuz iki kilometrede bir menzilhane kurulmuştu. Tatarların disiplini, "devlet-i ebed müddet" felsefesi üzerine kuruluydu.