Gramer

Tarihin İngilizcesi için kullanılan tense, "Past Perfect" tense'dir.

"Be" fiilinin 3. hali "been" şeklindedir.

Clause (cümle) İngilizce gramerinde temel bir yapı taşıdır ve şu unsurları içerir: 1. Konu (Subject): Cümlede eylemi gerçekleştiren veya tanımlanan isim, zamir veya isim tamlamasıdır. 2. Yüklem (Predicate): Cümlede eylemi veya durumu belirten fiil ve fiil ile ilgili diğer unsurlardır. İki ana clause türü vardır: 1. Bağımsız Clause (Independent Clause): Kendi başına tam bir cümle olarak anlam taşır ve bir düşünce ifade eder. 2. Bağımlı Clause (Dependent Clause): Tek başına anlam taşımaz ve bağımsız bir clause ile tamamlanması gerekir. Clauses, cümlelerin daha karmaşık fikirler ve ilişkiler ifade etmesini sağlar.

"Let" kelimesi ile birlikte kullanılan bazı kelimeler şunlardır: 1. Object + Base Verb: "Let her speak". 2. Pronoun + Base Verb: "Let us help you". 3. Passive Voice: "He was let go from his job". 4. "Let's" (contraction of "let us"): "Let's go for a walk". 5. Idiomatic Expressions: "Let it slip" (bir sırrı ifşa etmek). Ayrıca, "let" kelimesi "allow" ve "permit" anlamlarında da kullanılır.

"Ga" Japoncada iki ana anlamda kullanılır: 1. Konu Belirteci: Yeni açıklanan veya bilinmeyen bir şey için kullanılır. 2. Özne Belirteci: Bir eylemin kimin tarafından yapıldığını belirtmek için kullanılır.

"Whose" ve "who's" arasındaki fark şudur: - "Whose", "kimin" anlamına gelir ve sahiplik belirtmek için kullanılır. - "Who's" ise "who is" veya "who has" ifadesinin kısaltmasıdır ve bir kişinin kim olduğunu veya bir şeye sahip olduğunu sormak için kullanılır.

Quantifiers, İngilizce dilinde bir şeyin miktarını veya sayısını belirtmek için kullanılan kelimelerdir. Bazı yaygın quantifiers ve kullanımları: Many: Sayılabilen isimlerle kullanılır ve çok sayıda bir şeyi ifade eder. Much: Sayılamayan isimlerle kullanılır ve büyük bir miktarı ifade eder. A lot of: Hem sayılabilen hem de sayılamayan isimlerle kullanılabilir ve çok veya bol miktarda anlamına gelir. Some: Miktar olarak belirsiz bir şeyi ifade eder ve genellikle olumlu cümlelerde kullanılır. Any: Olumsuz cümlelerde ve sorularda kullanılır, hiçbir veya herhangi bir anlamına gelir. Quantifiers, ifadelerin doğruluğunu ve netliğini artırmak için dil öğrenicilerinin bilmesi gereken önemli bir konudur.

"Reason to" ifadesi, bir eylemin amacını veya motivasyonunu belirtmek için kullanılır. Örnek cümleler: - She had no reason to doubt his sincerity (Samimiyetinden şüphe etmek için bir nedeni yoktu). - What is your reason to pursue this career? (Bu kariyeri sürdürme amacınız nedir?). - He had every reason to be proud of his achievements (Başarılarıyla gurur duymak için her türlü nedeni vardı).

"Whistling" kelimesi, fiil olarak okunduğunda "whistle" şeklinde yazılır ve telaffuz edilir.

Çoğullaştırma, tekil bir ismin veya zamirin çoğul haline dönüştürülmesi işlemidir. Örnekler: - "kedi" kelimesi çoğul haliyle "kediler" olur; - "kitap" kelimesi "kitaplar" olur.

"Must" ve "obligation" arasındaki fark, "must"un bir yardımcı fiil olup cümlede zorunluluk veya gereklilik anlamı verirken, "obligation"un genel anlamda bir kural veya görevi ifade etmesidir. Özetle: - Must: Cümleye "-meli, -malı" anlamı katar ve genellikle kişisel bir zorunluluğu belirtir. - Obligation: Daha geniş anlamda, dış etmenlerin (kanun, otorite vb.) getirdiği bir zorunluluğu ifade eder.

"Olsa" bağlacı ayrı yazılır.

"Ve"den sonra "ya" kullanımı, iki seçenek sunulduğunda kullanılan "ya... ya" bağlacı ile yapılır. Örnek cümleler: - Ya beni de götür ya sen de gitme. - Ya gel ya gelme.

Almanca'da "der" artikeli ile kurulabilecek bazı cümle örnekleri: Nominativ (Yalın hâl). Akkusativ (Belirtme hâli). Dativ (Yönelme hâli). Genitiv (Tamlayan hâli). Açıklama: "Der" artikeli, Almanca'da eril (maskulin) cinsiyetli isimlerle kullanılır. Örneklerde "der" artikeli, "Hund" (köpek), "Mann" (adam), "Tisch" (masa) gibi kelimelerle kullanılmıştır. Cümle kurma ipuçları: "Der" artikeli, cümlenin öznesi, nesnesi ya da dolaylı nesnesi olan isimlerle kullanılır. Erkek isimleri genellikle "der" artikeli alır. "Der" artikeli, cümlede nesne olarak kullanıldığında genellikle "den" hâline dönüşür.

"None" ve "no" arasındaki temel fark, kullanım şekilleridir: - "No" bir belirleyicidir ve bir isimden önce kullanılarak "sıfır" anlamına gelir. - "None" ise bir zamirdir ve isim olmadan kullanılarak "hiçbir" anlamına gelir.

"Respond to" ifadesi iki farklı bağlamda kullanılır: 1. İsimden sonra gelen edat olarak: Bu durumda, "response to" şeklinde kullanılır ve bir şeye verilen cevap veya reaksiyonu ifade eder. Örnek cümleler: - "I need to prepare my response to the proposal" (Teklifin cevabını hazırlamam gerekiyor). - "Her response to the question was unexpected" (Soruya verdiği cevap beklenmedikti). 2. Doğrudan nesne takip ettiğinde: Bu durumda, "respond to" şeklinde kullanılır ve bir şeye doğrudan cevap verme veya tepki gösterme eylemini ifade eder. Örnek cümleler: - "She always responds to emails promptly" (E-postalara her zaman hızlıca cevap verir). - "The team needs to respond to the customer's complaint" (Müşteri şikayetine cevap vermesi gerekiyor).

"Inventing" ve "invented" arasındaki fark şu şekildedir: - "Inventing", tamamen yeni bir ürün, süreç veya fikir yaratma sürecini ifade eder. - "Invented" ise, bu yaratma sürecinin sonucunu, yani ortaya çıkarılan yeni şeyi tanımlar. Özetle, "inventing" yeni bir şeyin yaratılmasını, "invented" ise bu yaratımın sonucunu belirtir.

"Does" kelimesi İngilizce'de "yapmak" anlamına gelir. Ayrıca, "does" yardımcı fiili, geniş zaman (simple present tense) cümlelerinde kullanılır ve özellikle üçüncü tekil şahıs özneleriyle (he, she, it) birlikte kullanılır.

"He came back home" ifadesi, birinin evine geri döndüğünü belirtmek için kullanılır.

Geniş zamanda 2 tekil ve 2 çoğul kişi şu şekilde ayırt edilir: 1. 2. Tekil Şahıs: Bu kişi için geniş zaman eki "-r" kullanılır ve fiil "sen" zamirine göre çekimlenir. 2. 2. Çoğul Şahıs: Bu kişi için de aynı "-r" eki kullanılır ve fiil "siz" zamirine göre çekimlenir.