Etnografi

Trakya'da bulunan bazı Türk boyları: Kayı Boyu: Eskişehir-Çifteler, Eskişehir-Mihalıççık, Giresun-Bulancak, Isparta, Kastamonu-Kuzkaya gibi bölgelerde bulunmaktadır. Bayat Boyu: Şambayadı (Adana), Şambayat (Adıyaman), Bayatcık (Afyonkarahisar) gibi yerlerde yaşamaktadır. Yazır Boyu: Ankara-Çubuk, Antalya-Korkuteli, Burdur-Gölhisar gibi bölgelerde bulunmaktadır. Avşar Boyu: Afyon, Amasya, Ankara, Antalya, Aydın, Balıkesir, Bolu, Bursa, Çorum, Denizli gibi illerde yaşamaktadır. Çepni Boyu: Afyon, Amasya, Bolu, Bursa, Çanakkale, Çorum, Giresun, Kastamonu, Kırşehir, Konya, Manisa, Yozgat gibi illerde görülmektedir. Ayrıca, Trakya'daki Türk varlığı, Osmanlı döneminde Anadolu'dan getirilen Türkmen boylarının yerleşmesiyle de güçlenmiştir.

Sibiryalı Türkler, çeşitli Türk boylarından oluşmaktadır. Bu boylar arasında Altay, Tuva, Hakas, Saha (Yakut), Şor, Dolgan, Çulım ve Tofalar bulunmaktadır. Altay Türkleri, tarihi Kıpçak, Uygur ve Oğuz gibi toplulukların Altay Dağları'nı aşarak batıya göç etmeleri ve yerli Türklerle kaynaşması sonucu ortaya çıkmıştır. Saha (Yakut) Türkleri, Baykal Gölü civarından göç ederek Lena Irmağı boyunca yerleşmiş ve yerli kuzey uluslarını Türkleştirmiştir. Tuva, Hakas ve Şor Türkleri, Güney Sibirya'da yaşayan en eski Türk halklarındandır. Dolganlar, Yakutistan'dan Kuzey Okyanusu kıyısına göç eden eski atalara sahiptir. Ayrıca, Sibirya Tatar Türkleri de Kıpçaklar ve diğer Orta Asyalı göçmenlerin etkisiyle oluşmuştur.

Garagalpak (Karakalpak), Kıpçak Türklerinden gelen bir Türk boyudur.

Çeçenler genellikle Türkçe bilmezler. Tarih boyunca göçler ve farklı bölgelerde yaşamaları nedeniyle, Çeçen toplumu kendi dili olan Çeçence'yi konuşmuştur. Ancak, entegrasyon süreciyle birlikte çift dilli bir toplum yapısı oluşmuş ve Çeçenler Türkçe de öğrenmeye başlamıştır.

Mavi gözlü ve sarışın Türklerin yaşadığı yerler arasında şunlar bulunmaktadır: 1. Bulgaristan: Rodop dağları çevresi, Pirin yöresi, Tatarpazarcığı, Lofça ve Plevne dolayları. 2. Yunanistan: Batı Trakya yöresindeki bazı dağ köyleri. 3. Makedonya: Kumanova çevresindeki köyler. 4. Türkiye: Trakya illeri, İstanbul, Kocaeli, Yalova, Eskişehir, Samsun, Manisa, Balıkesir ve Bursa. Ayrıca, Orta Asya'da da mavi gözlü Türklerin yaşadığı bilinmektedir; örneğin, Kırgızlar ve Türkmenler arasında bu tür insanlara rastlanmaktadır.

Tataristan, Türkçe konuşan bir Türk halkı olan Tatarlar tarafından kurulan ve yönetilen bir bölgedir. Tataristan Cumhuriyeti'nin resmî dilleri Tatarca ve Rusçadır. Tatarlar, Türklerin bir kolu olan Kıpçak Türklerinden gelmektedir.

Farslar, çoğunlukla İran'da yaşamaktadır. Ayrıca, Farsça konuşan ve kendisini Fars olarak tanımlayan topluluklar, kökenbilimsel olarak farklı etnik kimliklerin uzantısı olabilir ve İran dışında Tacikistan ve Afganistan'da da bulunmaktadır.

Süryanilerin en büyük köyü hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Mardin sınırları içinde yer alan bazı Süryani köyleri şunlardır: Altınbaş. Anıtlı. Alagöz. Dereiçi. Taşköy.

Kıpçak Türklerinin fiziksel özellikleri şu şekilde sıralanabilir: Uzun boy. Geniş yüz. Çekik göz. Sarışınlık ve açık renk göz. Moğol istilasından sonra Kıpçakların çoğu Rusya, Ukrayna ve Kazakistan'a yerleşmiştir.

Moğolistan'ın ana ırkı, Moğollar olarak bilinmektedir.

Balkanlardan gelen Türkler, çeşitli Türk boylarına mensuptur. Bu boylardan bazıları: Kayı Boyu: Balkanlarda da Kayı boyuna mensup Türkler bulunmaktadır. Avşar Boyu: Balkanlarda Avşar boyuna mensup Türkler de mevcuttur. Ayrıca, Balkanlarda Osmanlı yönetimi altında yaşayan Türk toplulukları arasında Pomaklar da bulunmaktadır. Balkanlardan gelen Türklerin tam olarak hangi boydan olduğunu belirlemek için daha fazla bilgiye ihtiyaç vardır.

Evet, Kuman Türkleri Türk'tür. Kumanlar, 11. yüzyıl ile 14. yüzyıl arasında Doğu Avrupa’da yaşamış bir Türk halkıdır.

Hazara Türkleri, günümüzde ağırlıklı olarak Afganistan'da yaşamaktadır. Tarihsel olarak, Hazarlar, İdil kıyıları ve Kırım yarımadası arasında bir imparatorluk kurmuşlardır.

Kejan (Kejkan) Aşireti, İran'ın İsfahan şehrine bağlı bir kasaba olan Kejan'dan göç ederek Anadolu'ya yerleşmiştir. Aşiretin atalarının, 12. yüzyılda Moğol istilası nedeniyle Anadolu'ya göç ettikleri düşünülmektedir. Günümüzde, Güneydoğu Anadolu'da farklı bölgelere dağılmış halde yaşamaktadırlar.

Papua Yeni Gine'de 851 dil konuşulmaktadır. Ülkede ayrıca İngilizce, Tok Pisin ve Hiri Motu gibi resmi diller de bulunmaktadır.

Canbek Aşireti, Kürt, Oğuz Türkmen ve Tatar Türk boylarına mensup bir aşirettir. Kürt Aşireti: Aşiret, büyük ölçüde Kurmançi lehçesiyle konuşur ve bazı üyeleri kendilerini Sünni Kürt, Kürt Alevi veya Türkmen Alevi olarak tanımlar. Oğuz Türkmen Aşireti: Tarihi kaynaklara göre, aşiret adı, Tatar Türklerinden Canı Bek ve Kırım Hanı Canbek Giray'ın isim olarak kullandığı bir isimdir. Tatar Türk Aşireti: İlhanlı Devleti'nin Anadolu'yu hakimiyeti altında tuttuğu dönemde, onlarca Tatar Türk aşiretinin Anadolu'ya yerleştiği belirtilmektedir. Canbek Aşireti, göçebe bir yaşam sürmüş, 17. yüzyıldan sonra Osmanlı'nın yaylalara girişleri kısıtlaması üzerine yerleşik yerlere, özellikle Konya ve Ankara civarına yerleşmiştir.

Manav ve Yörük aynı değildir. Manavlar, Batı ve Kuzeybatı Anadolu'da yaşayan, göçebeliği asırlar önce bırakmış, Hanefi Sünni, yerleşik Türkmen grubudur. Yörükler ise Oğuz boyu olan Türkmenlerin, konargöçer hayat yaşayan halkına verilen bir ad ve lakaptır. Manavlar ve Yörükler arasındaki tek ayrım, Manavların kent kültürüne daha yakın olup, bu kültürü daha çok benimsemiş olmasıdır.

Manav ve Yörük aynı değildir. Manavlar, Batı ve Kuzeybatı Anadolu'da yaşayan, göçebeliği asırlar önce bırakmış, Hanefi Sünni, yerleşik Türkmen grubudur. Yörükler ise Oğuz boyu olan Türkmenlerin, konargöçer hayat yaşayan halkına verilen bir ad ve lakaptır. Manavlar ve Yörükler arasındaki tek ayrım, Manavların kent kültürüne daha yakın olup, bu kültürü daha çok benimsemiş olmasıdır.

Polonyalılar (veya Lehler), ortak bir tarihi, kültürü paylaşan ve Lehçe dilini konuşan etnik bir topluluktur. Polonyalılar, kendi dillerinde kendilerine "Polak" derken, diğer dillerde "Leh" veya benzeri varyasyonlarla anılırlar.

Türk kelimesi, farklı anlamlara gelebilir: Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde yaşayan halk ve bu halktan olan kimse. Dünyanın çeşitli bölgelerinde yaşayan, Türkçenin değişik lehçelerini konuşan soy ve bu soydan olan kimse. Güçlü, kudretli. Kalabalık, halk, cumhur. Ayrıca, "Türk" kelimesi bir erkek ismi olarak da kullanılmaktadır. Kelimenin kökeni hakkında çeşitli görüşler bulunmaktadır, örneğin, A. Vambery'ye göre "Türk", Türkçede "türemek" kelimesinden türeyip "türe", "töre" kelimesi ile bağlantılı olup "yaratılmış", "yaratık" anlamına gelmektedir. İslam kaynaklarında ise Türkler için, Yec’üc-Me’cüc seddinin arkasında "terk" edilmiş olduklarından bu adı aldıkları belirtilmiştir.