Ekosistem

Betonlaşma nedeniyle yok olan bazı doğal kaynaklar şunlardır: Tarım arazileri. Yer altı su kaynakları. Ekosistem ve biyolojik çeşitlilik. Toprak.

Gelincikler, ekosistemin dengesini korumak için tavşan avlar. Tavşanlar, bitki örtüsüne zarar verebilecek potansiyele sahip olduğundan, gelinciklerin bu avı kontrol etmesi, bitki çeşitliliğinin korunmasına yardımcı olur. Gelincikler, tavşanları avlamak için saklanma ve pusu kurma, hızlı takip ve gözlem gibi stratejiler kullanır.

Ormanların biyolojik çeşitliliğe katkıları şunlardır: Ekosistem Dengesi: Ormanlar, binlerce tür canlıya ev sahipliği yaparak ekosistemlerin dengesini korur. Besin Zinciri: Arılar gibi canlılar, polinasyon yaparak bitkilerin çoğalmasını sağlar ve bu, besin zincirinin temel taşlarından biridir. Doğal Kaynakların Devamı: Ormanlar, temiz hava ve su kaynağı olarak doğal kaynakların devamlılığını sağlar. Gen Deposu: Ormanlar, biyolojik çeşitlilik ve genetik kaynaklar açısından zengin bir depo görevi görür. İklim Düzenlemesi: Ormanlar, karbondioksiti emerek ve oksijen üreterek iklim değişikliğinin etkilerini azaltır. İlaç Hammaddesi: Birçok tıbbi ilaç, ormanlarda bulunan bitkilerden elde edilir. Bu nedenlerle, ormanların biyolojik çeşitliliğin sürdürülmesi, hem doğanın dengesi hem de insan yaşamı için hayati bir öneme sahiptir.

Preri ormanları, ekologlar tarafından ılıman çayır, savan ve çalılık biyomlarının bir parçası olarak kabul edilen ekosistemlerdir. Prerilerin görüldüğü bazı bölgeler: Kuzey Amerika: Kanada, ABD ve Meksika'nın iç ovaları, özellikle Kuzey Dakota, Güney Dakota, Nebraska, Kansas ve Oklahoma eyaletleri. Güney Amerika: Arjantin, Brezilya ve Uruguay'daki pampalar. Diğer bölgeler: Ukrayna, Rusya ve Kazakistan'daki bozkırlar.

Los Glaciares Ulusal Parkı'nın önemli olmasının bazı nedenleri: Buzullar: Park, Antarktika ve Grönland hariç, dünyanın en büyük buz örtüsüne sahiptir ve 47 büyük buzulun beslediği 13 buzulu barındırır. Ekolojik çeşitlilik: Macellan subpolar ormanları ve Patagonya bozkırları gibi çeşitli ekosistemlere ev sahipliği yapar. Turistik değer: UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer alır ve her yıl birçok turist çeker. Bilimsel araştırma: İklim değişikliği üzerine çalışmalar için uygun bir alan sunar. Coğrafi konum: And Dağları'nın heybetli manzarası ve Arjantin ile Şili sınırında bulunması parkı önemli kılar.

Biyotop, belirli bir bitki ve hayvan topluluğu için yaşam alanı sağlayan, tek tip çevresel koşullara sahip bir bölgedir. Bazı biyotop örnekleri: Orman biyotopu: Ağaçların ve diğer bitki türlerinin yoğun olduğu bir alan olup, orman hayvanları, böcekler, mantarlar ve mikroorganizmalar içerebilir. Su biyotopu: Göller, nehirler, okyanuslar veya bataklıklar gibi su ekosistemlerini ifade eder ve su bitkileri, balıklar, amfibiler, su kuşları ve mikroorganizmalar bulunur. Çöl biyotopu: Sıcak ve kuru iklim koşullarında, suyun kısıtlı olduğu bölgelerdeki canlıları kapsar ve çöl bitkileri, sürüngenler ve bazı memelilerden oluşur. Çayır biyotopu: Çimenler ve otlar gibi bitki örtüsünün baskın olduğu, genellikle açık alanlarda bulunan biyotoplardır ve otçul hayvanlar ile böcekler gibi organizmalar içerir. Biyotop, İngilizce konuşulan ülkelerde daha yaygın olarak kullanılan "habitat" terimi ile neredeyse eş anlamlıdır.

Agouti iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Biyoloji: Agouti, memelilerde melanin pigmentinin dağılımından sorumlu bir proteindir. 2. Hayvanlar: Agouti, Orta ve Güney Amerika'da yaşayan bir kemirgen türünün adıdır.

İnsanlar, yerler ve çevreler doğal ve beşerî faktörler olarak ikiye ayrılır. Doğal faktörler: yeryüzü şekilleri; iklim; su kaynakları; yer altı kaynakları; bitki örtüsü; savunma imkânları. Beşerî faktörler: ekonomik faaliyetler; ticaret; sanayi; madencilik; hayvancılık ve tarım.

Doğa hayvanları, vahşi hayvanlar olarak da bilinir ve şu şekilde sınıflandırılabilir: Memeliler. Kuşlar. Sürüngenler. Amfibiler. Balıklar. Kordalılar. Omurgasızlar. Bu hayvanlar, doğal ortamları olan vahşi doğada özgür durumda, yarı özgür koşullarda veya esaret altında yaşayabilirler.

Türkiye'de çakallar, genellikle kıyı bölgeleri, sık çalılıkların olduğu alanlar, deniz seviyesinden 1500 metre yükseklikteki vadiler ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin alçak kesimlerinde yaşar. Çakallar, ormanlarda bulunmaz; yarı çöl ve kayalık alanlarda da yaşayabilirler.

Coğrafyada havzanın bazı özellikleri: Etraftının dağ veya tepelerle çevrili olması. Kendi habitatını ve doğal kaynaklarını içermesi. Açık ve kapalı havza olarak ikiye ayrılması: Açık havzalar sularını denize ulaştırırken, kapalı havzalar göl veya kurak bölgelere akar. Jeolojik, jeomorfolojik, hidrografik gibi farklı türlerinin bulunması. Hidrolojik bir sistem olması: Yağış girdisi ve akarsu çıkışı bulunur. Topoğrafik yapı, şekil, boyut, toprak tipi ve arazi kullanımı gibi faktörlere sahip olması.

Biyoçeşitlilik, ziraat mühendisleri için şu şekilde tanımlanabilir: Tür Çeşitliliği: Belirli bir bölgedeki tüm türlerin farklılığını ifade eder. Genetik Çeşitlilik: Bir tür içindeki genetik farklılıkları kapsar ve bu, bitkilerin ve tarımsal ürünlerin çevresel değişikliklere uyum sağlamasını mümkün kılar. Ekosistem Çeşitliliği: Bitkiler, hayvanlar ile toprak, su, hava ve mineraller gibi cansız unsurları içeren ekosistemlerin çeşitliliğini ifade eder. Biyoçeşitlilik, sürdürülebilir kalkınmanın önemli parametrelerinden biridir ve tarımsal biyolojik çeşitlilik, gıda ve tarımla ilgili tüm biyolojik çeşitlilik bileşenlerini içerir.

Doğal çevre, insan müdahalesi olmadan var olan ormanlar, denizler, dağlar gibi doğal alanları ifade eder ve şu şekilde ikiye ayrılır: 1. Fiziksel çevreye göre: Doğal çevre. Yapay çevre. 2. Bileşenlerine göre: Tüm vejetasyon, hayvanlar, mikroorganizmalar, toprak, kayaçlar, atmosfer ve bunların sınırları içinde meydana gelen doğal olguları içeren ekolojik birimler. Doğal çevre, insanlar tarafından ileri derecede etkilenmiş olan alanları kapsayan yapay çevrenin karşıtıdır.

Yaban domuzlarının şehir merkezine inmesinin başlıca nedenleri şunlardır: Habitat kaybı. İklim değişikliği. Şehirdeki çöp ve yiyecek artıkları. Korunma ve güvenlik arayışı.

Evet, turunçgil uzun antenli böceği tehlikelidir çünkü konukçu olduğu bitki türlerine çok ciddi zararlar vererek ölümüne yol açar. Böceğin verdiği zararlardan bazıları: Larvalar, konukçu bitkide galeri açarak ağaç ve fidanlarda ölüme neden olur. Erginler, yaprak damarları, genç dal ve sürgün kabuklarıyla beslenerek bu dallarda kurumaya yol açar. Turunçgil uzun antenli böceği, Türkiye'de karantinaya tabi tutulan zararlı bir organizmadır.

Yeşil bok böceklerinin zararlı olup olmadığı, türlerine ve davranışlarına bağlıdır. Genel olarak, bok böcekleri ekosistem için faydalı canlılardır; dışkıyı parçalayarak toprağın besin içeriğini artırır ve bitki büyümesini desteklerler. Tarım ürünlerine zarar verme: Bazı bok böceği türleri, bitki köklerine zarar verebilir veya toprak yapısını olumsuz etkileyebilir. Hastalıkların yayılması: Hayvan dışkısının etrafında oluşan hastalıkların yayılmasına neden olabilirler. Ayrıca, yeşil bok böceklerinin larvaları kökler, özsu ve çürüyen odunlarla beslenir. Özetle, yeşil bok böcekleri genellikle zararlı olarak kabul edilmez, ancak tarım alanlarında bazı olumsuz etkileri olabilir.

Akyatan Lagünü'nün önemli olmasının bazı nedenleri: Kuş cenneti: Lagün, yaklaşık 250 farklı kuş türüne ev sahipliği yapar ve özellikle göçmen kuşlar için önemli bir kışlama alanıdır. Ramsar alanı: 1998 yılında uluslararası öneme haiz sulak alan olarak Ramsar alanı ilan edilmiştir. Yaban hayatı geliştirme sahası: 2005 yılında Yaban Hayatı Geliştirme Sahası olarak belirlenmiştir. Bitki çeşitliliği: Kumul ve tatlı sulak alanlara özgü bitki türleri ile fıstık çamı ormanına ev sahipliği yapar. Kaplumbağa yuvası: Yeşil deniz kaplumbağası (Chelonia mydas) ve adi deniz kaplumbağası (Caretta caretta) için önemli bir yumurtlama bölgesidir. Ekolojik denge: İç bölgelerin kışın donması ve göç yollarının üzerinde bulunması, binlerce kuşun burada kışlamasına neden olur.

Camız (manda) hayvanı, Asya ve Afrika'da bulunur. Türkiye'de ise genellikle Samsun, Sinop, Çorum, Amasya, Afyon, Balıkesir, Sivas, Muş ve Diyarbakır gibi illerde rastlanır. Ayrıca, manda Tayland, Tunus, Hindistan ve Çin gibi ülkelerde de mevcuttur.

Anemon ve palyaço balığı, karşılıklı fayda sağlayan bir ilişki (mutualizm) içinde yaşarlar. Palyaço balığı için avantajlar: Anemonun zehirli dokunaçları, palyaço balığını avcılardan korur. Palyaço balığı, anemonun temiz kalmasına yardımcı olur ve üzerindeki parazitleri temizler. Anemon için avantajlar: Palyaço balığı, anemonun besin artıklarını temizler, bu sayede anemonun beslenmesi kolaylaşır. Anemon, palyaço balığı tarafından diğer canlılara karşı korunur. Bu ilişki, doğada nadir görülen bir iş birliği örneğidir.

Kaşık gagalı ördeklerin kendileri tehlikeli değildir, ancak tehlike sezdiklerinde öfkelenebilirler. Kaşık gagalı ördekler hakkında "tehlikeli" olarak değerlendirilebilecek bir başka nokta, yakın bir tehlike anında kendilerini savunmak için gagalayabilmeleridir. Genel olarak, kaşık gagalı ördekler ekosistemde önemli bir yere sahip olup, çeşitli habitatlarda yaşayabilen ilginç bir türdür.