İç dünyanın karanlık olması, insan ruhunun derinliklerindeki yedi karanlık duygu ile ilişkilendirilebilir: 1. Oburluk: Yeme içme ve maddi zevklere olan aşırı düşkünlük, ahlaki ve ruhsal değerlere zarar verebilir. 2. Şehvet: Kontrolsüz cinsel dürtüler, ahlaki değerlerden sapmaya ve manevi bir boşluğa yol açabilir. 3. Tembellik: Eylemsizlik ve motivasyon eksikliği, bireyin potansiyelini gerçekleştirmesini engeller. 4. Açgözlülük: Maddi kazanç ve güç arzusu, etik dışı davranışlara sürükleyebilir ve toplumsal eşitsizliklere neden olabilir. 5. Kıskançlık: Başkalarının sahip olduklarına karşı duyulan haset, ilişkileri zedeler ve bireyin iç huzurunu bozar. 6. Kibir: Kendini başkalarından üstün görme, toplumsal çatışmalara yol açabilir. 7. Öfke: Mantığı devre dışı bırakan yoğun duygusal tepki, kendine ve çevresine büyük zararlar verir. Ayrıca, gece gökyüzünün karanlık olması da bir metafor olarak kullanılabilir. Bu durum, evrenin sonsuzluğu ve ışığın sınırlı hızı gibi bilimsel gerçeklerle açıklanır.