DNA

Mitozu tetikleyen ana faktör, DNA'daki yönetici moleküllerdir. Ayrıca, hormonların uyarması, hacim-yüzey oranının bozulması ve sitoplazma-çekirdek oranının değişmesi gibi durumlar da mitozu başlatan etkenler arasındadır.

DNA'da parmak izi, ölüm ve çürüme ile kaybolur. Bu nedenle, DNA üzerinde parmak izinin kalma süresi sınırsız olarak kabul edilebilir.

İnsan DNA'sına en yakın meyve muz olarak kabul edilmektedir.

Gen ve protein arasındaki ilişki şu şekilde özetlenebilir: 1. Genler, DNA üzerinde bulunan ve belirli bir özelliği ifade eden, bir karakterin ortaya çıkmasını sağlayan anlamlı şifrelerdir. 2. DNA'daki bilgi, önce RNA'ya aktarılır. 3. RNA, protein sentezini programlar ve bu sayede hücredeki yaşamsal olayların yönetiminde DNA'ya yardımcı olur. 4. Proteinler, monomerleri olan amino asitlerin dehidrasyonu ile oluşurlar.

Kalıtsal bilgi taşıyan moleküller nükleik asitler olarak adlandırılır. Bu moleküllerin iki ana türü vardır: 1. DNA (Deoksiribonükleik Asit). 2. RNA (Ribonükleik Asit).

DNA molekülündeki bağlar üç ana kategoriye ayrılır: 1. Fosfodiester Bağları: Nükleotidlerin şeker ve fosfat grupları arasında oluşan kimyasal bağlardır. 2. Hidrojen Bağları: DNA'nın iki zinciri arasındaki azotlu bazlar arasında oluşan zayıf bağlardır. 3. Glikozit Bağı: Şeker ile baz arasında oluşan bağdır.

Pentoz şekerleri, nükleik asitlerin yapısında hem DNA hem de RNA'da bulunur. - DNA'da pentoz şekeri deoksiriboz'dur. - RNA'da ise pentoz şekeri riboz'dur.

A=T ve G=C kuralı, Erwin Chargaff tarafından 1949-1951 yılları arasında ortaya konan Chargaff kuralları arasında yer alır. Bu kurallar, DNA’daki çeşitli azotlu bazların miktarları arasındaki ilişkileri ifade eder: Adenin (A) miktarı timin (T) miktarına eşittir ve guanin (G) miktarı sitozin (C) miktarına eşittir. Pürinlerin miktarı pirimidinlerin miktarına eşittir. Amino gruplu bazların miktarı keto gruplu bazlarınkine eşittir. Bu kurallar, DNA çift sarmalındaki baz çiftlerinin temelini oluşturur.

Evet, DNA ve nükleik asitler kalıtsal bilgiler taşır. DNA, canlıların kalıtsal özelliklerini kodlayan genleri içerir ve bu bilgilerin nesilden nesile aktarılmasını sağlar.

Deoksiriboz şekerinin görevi, DNA molekülünün yapısında yer alarak genetik bilginin taşınmasını sağlamaktır. Ayrıca, deoksiriboz: - DNA polimeraz enzimleri ile etkileşime girerek DNA sentezinde rol oynar; - DNA'nın stabilitesini artırarak bozulmadan uzun süre dayanmasına olanak tanır.

Transkripsiyon ve translasyon, genetik bilginin DNA'dan proteinlere geçiş sürecinde yer alan iki ana basamaktır. Transkripsiyon, DNA'daki genetik bilginin RNA'ya kopyalanmasıdır. Bu süreçte: 1. Başlama aşamasında, RNA polimeraz enzimi, belirli bir genin başlangıç bölgesi olan promotor bölgeye bağlanır ve DNA'nın çift sarmalı açılır. 2. Uzama aşamasında, RNA polimeraz, DNA'nın tek sarmalını kalıp olarak kullanarak mRNA dizisini oluşturur. 3. Sonlanma aşamasında, RNA polimeraz belirli bir dur sinyali aldığında mRNA sentezi tamamlanır ve yeni sentezlenen mRNA çekirdekten çıkmak üzere hazırlanır. Translasyon, mRNA üzerindeki kodların amino asit zincirlerine çevrilmesidir. Bu süreçte: 1. Başlama aşamasında, mRNA, ribozomun küçük alt birimine bağlanır ve başlangıç kodonu (AUG) okunur. 2. Uzama aşamasında, tRNA molekülleri, mRNA üzerindeki kodonları okur ve uygun amino asitleri ribozoma taşır, peptid bağı oluşarak amino asitler birbirine bağlanır ve zincir uzar. 3. Sonlanma aşamasında, stop kodonu (UAA, UAG veya UGA) ribozom tarafından okunduğunda sentez durur ve yeni oluşan polipeptid zinciri (protein) ribozomdan ayrılır.

Kodlama bölgeleri ve kodlamayan bölgeler, DNA'nın iki ana türüdür. Kodlama bölgeleri: Proteinleri kodlayan DNA dizileridir. Kodlamayan bölgeler: Proteinleri kodlamayan DNA dizileridir.

DNA'nın bulunmadığı canlı yoktur.

DNA, iki ana süreç aracılığıyla çalışır: transkripsiyon ve translasyon. Transkripsiyon aşamasında, DNA'daki genetik bilgi, RNA (ribonükleik asit) molekülüne aktarılır. Translasyon aşamasında, RNA molekülü, ribozomlarda protein sentezine dönüşür. Ayrıca, DNA'nın diğer önemli işlevleri şunlardır: - Genetik bilgi taşıma: DNA, organizmanın tüm kalıtsal bilgilerini taşır ve bu bilgiyi nesilden nesile aktarır. - Hücre bölünmesi: DNA, hücre bölünmesi sırasında kopyalanır ve böylece yeni hücrelere genetik bilgi aktarılır.

Aile kökenini bulmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: e-Devlet Kapısı: Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü üzerinden alt-üst soy bilgisi sorgulaması yapılabilir. Aile Arşivleri: Eski fotoğraflar, mektuplar ve belgeler gibi aile arşivlerinde ipuçları aranabilir. Doğum Kayıtları: Doğum kayıtları, doğum yeri ve ebeveyn bilgileri hakkında bilgi verir. Soy Ağacı: Soy ağacı oluşturmak, ataların soyunu görselleştirmeye yardımcı olabilir. DNA Testleri: DNA testleri, genetik kökenleri ve etnik grupları belirlemeye yardımcı olabilir. Kütüphaneler ve Arşivler: Nüfus sayımı kayıtları ve diğer kaynaklar için kütüphaneler ve arşivler ziyaret edilebilir. Soybilimciler: Soybilimcilerden yardım alınabilir.

Fetal DNA testi pozitif çıktığında, bebeğin test edilen kromozomal anomaliye sahip olma riskinin yüksek olduğu anlamına gelir. Amniyosentez ve CVS işlemleri, fetüsün kesin olarak etkilenip etkilenmediğini belirlemek için yapılan invaziv testlerdir ve bu testlerin düşük riski gibi bazı komplikasyonları olabilir.

PCR (Polimeraz Zincir Reaksiyonu) çeşitleri şunlardır: 1. Yuvalanmış (Nested) PCR: İlk PCR'dan elde edilen ürünün ikinci bir amplifikasyon için kalıp olarak kullanılması. 2. Demirlenmiş (Anchored) PCR: Çoğaltılacak DNA'nın sadece bir bölgesinin bilindiği durumda uygulanır. 3. Geri (Revers) Transkripsiyon PCR (RT-PCR): RNA'dan tamamlayıcı DNA sentezi ve bu DNA'nın standart PCR ile çoğaltılması. 4. Asimetrik PCR: Fazla miktarda çoğaltılan tek iplikli ürünün dizilenmesi için kullanılır. 5. Çoklu (Multipleks) PCR: Bir PCR ile birden fazla hedef dizinin birlikte çoğaltılması. 6. Real Time PCR: Ürünlerin analizi reaksiyon sırasında yapılır, floresan boyalar veya problar kullanılır. 7. Hot Start PCR: DNA polimerazın düşük sıcaklıklarda aktif olmasını önleyerek özgül olmayan amplifikasyonları azaltır.

MyHeritage çeşitli amaçlarla kullanılabilen bir platformdur: 1. Aile Ağacı Oluşturma: Kullanıcıların aile ağaçları oluşturmasına ve aile üyelerini eklemesine olanak tanır. 2. Tarihi Kayıtlara Erişim: Milyarca tarihi kayda (doğum, evlilik, ölüm belgeleri, nüfus sayımları vb.) erişim sağlar. 3. DNA Testi: Kullanıcıların DNA testi yaparak genetik kökenlerini ve etnik köken dağılımlarını öğrenmelerine olanak tanır. 4. Akıllı Eşleşmeler: Diğer kullanıcılarla DNA eşleşmeleri yaparak potansiyel akrabaları bulmayı sağlar. 5. Fotoğraf Düzenleme: Eski fotoğrafları renklendirme, geliştirme ve animate etme gibi yapay zeka destekli fotoğraf düzenleme araçları sunar. MyHeritage, genel olarak aile geçmişini keşfetmek ve genetik bağlantıları anlamak için kapsamlı bir platform olarak hizmet eder.

DNA'nın 1 nükleotidinde dört farklı baz bulunur: adenin (A), timin (T), guanin (G) ve sitozin (C).

DNA şifresine göre sentezlenen RNA çeşidi, mesajcı RNA (mRNA)'dır.