Diyaliz

Hemodiyaliz ve periton diyalizi, böbrek yetmezliği olan hastalarda vücuttaki zararlı maddeleri ve fazla sıvıyı dışarı atmaya yardımcı olan tedavi yöntemleridir. Aralarındaki temel farklar şunlardır: Kullanım yöntemi. Uygulama sıklığı. Filtrasyon yöntemi. Yan etkiler. Her iki yöntemin de avantajları ve dezavantajları vardır.

Diyaliz seanslarının 4 saat olmasının nedeni, vücuttaki zararlı atıkların ve fazla sıvının daha etkili bir şekilde temizlenmesidir. Ayrıca, 4 saatlik seanslar, sıvı dengesinin daha iyi kontrol altında tutulmasını ve hastanın genel sağlığının korunmasını sağlar.

Diyalize giren hastalara greft takılmasının nedeni, hemodiyaliz için kalıcı bir damar yolu oluşturmak ve bu yolu açık tutmaktır. Greft, cerrahi müdahale ile yapılan ve atardamar ile toplardamarın suni bir damarla birleştirilmesi sonucu elde edilen bir bağlantıdır.

Diyaliz setinde hemodiyaliz sırasında hastaya yaklaşık 120-150 litre diyaliz solüsyonu verilir.

Can Diyaliz Merkezi'nde aşağıdaki bölümler bulunmaktadır: 1. Hasta Kabul ve Dinlenme Bölümü: Toplam alanı en az yirmi metrekare. 2. Giyinme ve Soyunma Bölümleri: Kadın ve erkek hastalar için ayrı. 3. Su Sistemi Odası. 4. Diyaliz Alanları: Yatak başına en az yedi metrekare düşecek şekilde düzenlenmiş, HBs Ag(+) ve HCV(+) hastalar için ayrı bölümler. 5. Acil Bakım ve Tedavi Odası. 6. İdari Oda ve Büro. 7. Hasta Tuvaletleri ve Lavabolar: En az iki adet, özürlülerin de yararlanabileceği şekilde düzenlenmiş. 8. Depo: Uygun bir alan.

Diyaliz hastalarının tüketmemesi gereken meyveler arasında karpuz, kavun, şeftali, kayısı, üzüm ve kiraz gibi su oranı yüksek meyveler bulunmaktadır. Ayrıca, muz ve kavun gibi meyvelerin de potasyum içeriği yüksek olduğu için dikkatli tüketilmesi önerilir. Diyaliz hastalarının beslenme düzenlerini belirlerken bir uzmana danışmaları önemlidir.

Şifa Diyaliz Merkezi 2006 yılında kurulmuştur.

Diyaliz solüsyonunda potasyum konsantrasyonu genellikle 2-4,5 mEq/L arasında değişir. Özel durumlarda: - Prediyaliz serum potasyum düzeyi 4 mEq/L'den az olduğunda, diyalizattaki potasyum düzeyi 4 mEq/L veya üzerinde olmalıdır. - Aritmi riski olan veya digital kullanan hastalarda, diyaliz solüsyonu potasyum konsantrasyonu 2,5-3 mEq/L'ye çıkarılmalıdır.

Hemodiyaliz ve periton diyalizi, böbrek yetmezliği olan hastalarda vücuttaki zararlı maddeleri ve fazla sıvıyı dışarı atmaya yardımcı olan tedavi yöntemleridir. Aralarındaki temel farklar şunlardır: Uygulama yöntemi. Sıklık. Ekipman. Mobilite ve esneklik. Diyet ve sıvı kısıtlaması.

Geçici böbrek yetmezliğinde diyaliz gerekebilir. Bu durum, akut böbrek hasarı olarak bilinir ve böbrek işlevinde ani ve hızlı bir kayıp olduğunda ortaya çıkar. Diyaliz, böbreklerin artık bu işlevleri yerine getiremediği durumlarda, fazla su, çözünen maddeler ve toksinlerin kandan uzaklaştırılması için kullanılır.

Evet, Final Diyaliz merkezleri SGK ile anlaşmalıdır.

Sevelamer karbonat, kronik böbrek hastalığı (KBH) olan ve diyalize giren hastalarda kan fosfor seviyelerini düşürmek için kullanılır. Bu ilaç ayrıca, bağırsakta fosfata bağlanarak emilmesini önler ve kemik hastalıklarının gelişimini önlemek için kalsiyum takviyeleri ve D vitamini ile birlikte kullanılır. Sevelamer karbonatı kullanmadan önce, olası kontrendikasyonlar ve yan etkiler hakkında bir doktora danışmak gereklidir.

Diyaliz makinesi, böbrek yetmezliği yaşayan bireylerin kanını filtreleyerek toksinlerden arındırmak için kullanılır. Çalışma prensibi şu şekildedir: 1. Kan Pompası: Hastanın kanı, bu pompa aracılığıyla vücut dışına alınır ve diyaliz makinesine gönderilir. 2. Filtre (Diyalizör): Kan, yarı geçirgen bir zar üzerinden yapay bir böbrek işlevi gören diyalizörden geçer. 3. Diyaliz Solüsyonu: Toksinlerin ve zararlı maddelerin kan ile karşılaştırıldığında daha düşük konsantrasyona sahip olduğu bir sıvıdır. 4. Geri Dönüş Pompası: Temizlenmiş kan, bu pompa aracılığıyla hastaya geri verilir. Diyaliz süreci genellikle haftada üç kez, her seans 3-5 saat süresince uygulanır.

Diyaliz sertifikasının yenilenmesi için yapılan sınav şu şekilde gerçekleştirilir: 1. Başvuru: Sertifikalı uzman tabip, tabip ve hemşireler, sertifikalarının geçerlilik süresinin bitimine altı ay kala, ilgili belgeler ile birlikte bağlı bulundukları ilin sağlık müdürlüğüne başvururlar. 2. Değerlendirme: Başvurular, Bakanlıkça değerlendirilir ve eğitim programına alınan personel belirlenir. 3. Bilimsel Toplantılara Katılım: Adayların, böbrek hastalıkları ve diyaliz tedavileri ile ilgili yurt içi veya yurt dışında düzenlenen bilimsel toplantılara katılmış olmaları ve bu katılımın belgelendirilmesi gerekir. 4. Sınav: Diyaliz eğitim merkezleri tarafından yazılı test usulünde yapılan sınavda, 100 puan üzerinden en az elli puan almak zorunludur. 5. Puan Hesaplama: Sürekli mesleki eğitim puanı ile sınav puanının toplamı, resertifikasyon puanı olarak esas alınır ve bu puan en az altmış beş olmalıdır. 6. Sertifika Yenileme: Başarılı olanlara, resertifikasyon değerlendirme tarihinden geçerli olmak üzere yeniden diyaliz sertifikası düzenlenir.

Standart peritoneal geçirgenlik analizi (PET), periton diyalizi uygulanan hastalarda periton zarının geçirgenlik özelliklerini belirlemek için yapılan bir testtir. Bu test, üre ve kreatinin gibi solütlerin periton zarından geçiş hızlarını ölçerek, diyalizatın kalış süresi boyunca diyalizat ve plazma konsantrasyon oranına (D/P oranı) dayanır. PET'in standart ölçümü, iki litre %2,27'lik diyalizat kullanılarak dört saatlik bir sürede tamamlanır.

Diyalize girmek için kesin bir serum kreatinin seviyesi yoktur. Kreatinin klirensi günlük 15 ml/dakikanın altına indiğinde hastalar son dönem böbrek yetmezliği evresinde kabul edilirler.

Yetişkin diyaliz setlerinin dolum hacmi genellikle 2000-2500 ml arasındadır.

Periton Diyalizi kateteri, çeşitli nedenlerle tıkanabilir: 1. Kateterin yer değiştirmesi: Kateterin ucunun pelvis dışına çıkması, drenajın sağlanamamasına yol açar. 2. Fibrin tıkaçları: Kateterin deliklerinin fibrin veya pıhtı ile kapanması, sıvı akışını engeller. 3. Omentum sargısı: Kateterin omentum ile sarılması, mekanik bir tıkanıklık yaratır. 4. Karın içi bantlar ve yapışıklıklar: Kateterin kıvrılmasına ve tıkanmasına neden olabilir. Bu durumların önlenmesi için kateterin doğru yerleştirilmesi ve düzenli olarak kontrol edilmesi önemlidir.

Diyaliz hastalarının kilo alamama nedeni, vücutta su birikmesinin özellikle kalp ve akciğerleri yorarak yaşam kalitesini düşürmesidir. Ayrıca, diyaliz sırasında protein kaybı yaşandığı için protein ihtiyacı artar ve bu da kilo alımını zorlaştırır. Diyaliz hastalarının kilo kontrolü için doktorlarıyla görüşmeleri ve iki diyaliz arası 2 kilodan fazla almamaya özen göstermeleri önerilir.

Evet, diyaliz merkezleri ambulans hizmeti verebilir. "Diyaliz Merkezleri Hakkında Yönetmelik"e göre, diyaliz merkezleri hastalarına acil durumlarda hizmet vermek üzere bir ambulans bulundurmak zorundadır.