CümleYapısı

Özne-yüklem uyumsuzluğuna örnek cümleler: 1. Tekil-çoğul uyumsuzluğu: "Ali ve Ayşe ders çalışıyor." cümlesinde "Ali ve Ayşe" ifadesi çoğul olduğu halde yüklem tekil ("çalışıyor") kullanılmıştır. Doğru cümle: "Ali ve Ayşe ders çalışıyorlar." 2. İkili yapılarda uyumsuzluk: "Hem Ali hem de Ayşe ders çalıştı." cümlesinde yüklem tekil ("çalıştı") olduğundan uyumsuzluk vardır. Doğru cümle: "Hem Ali hem de Ayşe ders çalıştılar." 3. Karmaşık cümlelerde uyumsuzluk: "Sınıf arkadaşları ve öğretmen derse geç kaldı." cümlesinde "sınıf arkadaşları" çoğul olduğu halde yüklem tekil ("kaldı") kullanılmıştır. Doğru cümle: "Sınıf arkadaşları ve öğretmen derse geç kaldılar."

Personal passive yapısı, İngilizce'de aşağıdaki durumlarda kullanılır: 1. Eylemi yapan kişi bilinmiyorsa veya önemsizse. 2. Eylemi yapan kişi belli olduğunda. 3. Odak, eylemin kendisinde olduğunda. 4. Resmi yazılarda.

"Şarttır şarttır" ifadesi, bir eylemin gerçekleşmesi için gerekli olan koşulu anlatan bir cümle yapısıdır. Örnek cümleler: - "Eğer bu treni kaçırırsam, bir sonrakine beklemek zorunda kalacağım". - "Sana ulaşabilirsem, planları konuşacağız". - "Daha çok çalışırsan, sınavdan yüksek not alırsın".

İngilizce isim cümlesi yapmak için temel yapı şu şekildedir: özne + "be" fiili + yüklem ismi. Örnek cümleler: - She is a doctor (O bir doktordur). - They are students (Onlar öğrencidir). "Be" fiili farklı zamanlarda kullanılabilir: - Geniş zaman (Simple Present Tense): I am a teacher (Ben bir öğretmenim). - Geçmiş zaman (Simple Past Tense): I was a student last year (Geçen yıl bir öğrenciydim). - Gelecek zaman (Simple Future Tense): I will be a doctor in five years (Beş yıl içinde doktor olacağım). Olumsuz cümlelerde, "be" fiilinden sonra "not" eklenir: I am not a lawyer (Ben avukat değilim). Soru cümlelerinde, "be" fiili cümlenin başına getirilir: Am I your friend? (Ben senin arkadaşın mıyım?).

"Ayrıca" kelimesi cümlede farklı yerlerde kullanılabilir: Cümlenin başında: "Ayrıca, bu projede yer almak isteyen birçok gönüllü var". Cümlenin ortasında: "Ali, sinemaya gitmek istiyor; ayrıca, arkadaşları da onunla gelmeyi düşünüyor". Cümlenin sonunda: "Bu sabah ders çalıştım, sınavı da geçtim ayrıca". En yaygın kullanımı, bağlaç olarak cümlenin ortasında ya da başında yer almasıdır. "Ayrıca" kelimesi, cümlede ek olarak, bunun yanı sıra veya bir başka deyişle anlamlarında kullanılır. Örnekler: "Yaz tatilini planlıyoruz; ayrıca, kışın da birkaç günlüğüne kayak yapmayı düşünüyoruz". "Yeni restoran hem lezzetli yemekleri sunuyor, ayrıca hoş bir atmosfere sahip". "Ödevlerini tamamladı, ayrıca kitap okumaya da vakit ayırabiliyor".

Cümle başında "ancak" kelimesi genellikle karşıtlık, sınırlama veya koşul bildirmek için kullanılır. İşte bazı örnekler: 1. "Ancak" karşıtlık bildirmek için: "Ancak bu kadar kişi geldi". 2. "Ancak" sınırlama bildirmek için: "Bu işi ancak tecrübeli biri yapabilir". 3. "Ancak" koşul bildirmek için: "Sen de gelirsen ancak gidebiliriz". Ayrıca, "ancak" kelimesi cümle başında kullanıldığında virgülle ayrılması gerekmez.

Evet, yan cümleler fiilimsi ekleri ile kurulur. Fiilimsiler, cümlenin içinde yan yargı oluşturarak temel cümleye bağlanır.

Passive (edilgen) cümlelerde fiilin üçüncü hali (V3) kullanılır. Ayrıca, to be fiili de pasif cümlelerin yapısına göre farklı çekimlerle (am, is, are, was, were) yer alır.

Cümlede nesne yoksa, nesne eksikliğinden kaynaklanan bir anlatım bozukluğu ortaya çıkar. Nesne, öznenin yaptığı işten doğrudan etkilenen ögedir.

Amaç-sonuç cümlelerinde kullanılan bazı edatlar: için; diye; üzere; amacıyla. Bu edatlar, eylemin hangi amaçla gerçekleştirildiğini belirtir.

Yer tamlayıcısı eksikliği, cümlede fiilin gerçekleştiği yerin belirtilmemesi durumudur. İşte bu tür bir eksikliğin olduğu birkaç örnek cümle: 1. "Kadının içeri girmesiyle çıkması bir oldu." (Nereden çıkması? → içeriden). 2. "Çukurova’nın toprağı insanı diriltir, umut verir." (Kime umut verir? → insana). 3. "Çocukları, teşvik etmeli; destek olmalıyız." (Kime destek olmalıyız? → onlara).

Tanımlama cümlesi yazmak için aşağıdaki adımları izlemek gerekir: 1. Tanımlanacak varlık veya kavramın belirlenmesi. 2. Açıklayıcı sıfat ve ifadelerin kullanılması. 3. Kısa ve öz olunması. Tanımlama cümlelerinin genel yapısı, "şudur", "böyledir" gibi ifadelerle başlar ve nesnenin ya da kavramın ne olduğunu açık bir biçimde ortaya koyar.

İngilizce'de özne, her zaman cümlenin ilk kelimesidir.

Evet, yer tamlayıcısı ve zarf tamlayıcısı aynı cümlede birlikte olabilir. Yer tamlayıcısı, cümlede yaklaşma, bulunma, uzaklaşma bildiren ve yükleme sorulan "neye, nerede, nereden" gibi sorularla bulunan öğedir. Zarf tamlayıcısı ise yüklemi zaman, durum, miktar, vasıta ve sebep gibi yönlerden tamamlayan ve yükleme sorulan "ne zaman, nasıl, niçin" gibi sorularla bulunan söz öbekleridir.

Neden-sonuç bağlacını bulmak için cümlede "niçin?" veya "neden?" sorularını sormak gerekir. Örnek cümleler: - "Yağmur yağdığı için şemsiye aldım." (Neden: Yağmur yağması, Sonuç: Şemsiye alınması). - "Çok çalıştığından sınavı kazandı." (Neden: Çok çalışması, Sonuç: Sınavı kazanması).

"Şöyle ki" bağlacı, bir önceki cümleyi veya paragrafı özetleyip ardından ayrıntılı bir açıklama getirmek için kullanılır. Kullanım şekli: 1. Önce bir özetleme cümlesi söylenir. 2. Ardından "şöyle ki" bağlacıyla bu cümlenin açıklaması yapılır. Örnek cümle: "Öğrenciler, matematik sınavında başarısız oldular. Şöyle ki, sınıfın yarısı geçer notu alamadı".

Adverbial clause (zarf cümleciği), bir cümledeki ana fiile ek bilgi vermek amacıyla kullanılan, özne ve yüklem içeren bir yan cümleciktir. Bazı adverbial clause örnekleri: Zaman: "After the rain stops, we will go to the park" (Yağmur durduktan sonra parka gideceğiz). Yer: "Let's go where we went last weekend" (Geçen hafta gittiğimiz yere gidelim). Amaç: "Ari gave Luc a pen because Luc lost his" (Ari, Luc'a kalem verdi çünkü Luc'un kalemi kaybolmuştu). Biçim: "I ran as if my life depended on it" (Hayatıma bağlıymış gibi koştum). Koşul: "If the coat goes on sale, I will buy it" (Ceket indirime girerse, onu satın alacağım). İmtiyaz: "Even though most people hate it, Jasmine loves black licorice" (Çoğu insan bundan nefret etse de, Jasmine siyah likörü sever).

Noun clause ve adjective clause arasındaki fark, işlevleridir: - Noun clause, bir cümle içinde isim olarak işlev görür ve özne, nesne veya tamamlayıcı olabilir. - Adjective clause, bir ismi veya zamiri değiştirir, ona daha fazla detay ekler.

Cümlede yüklem yoksa, cümle eksik kalır ve anlam tamamlanmamış olur.

Before ve after ile cümle kurmak için aşağıdaki yapıları kullanabilirsiniz: 1. Before: Bir olayın diğer olaydan önce gerçekleştiğini belirtmek için kullanılır. Örnek cümleler: - I came home before you came (Sen gelmeden önce eve geldim). - Before I start to work, I always recite BİSMİLLAH ( İşe başlamadan önce hep besmele çekerim). 2. After: Bir olayın diğer olaydan sonra gerçekleştiğini belirtmek için kullanılır. Örnek cümleler: - After I finish my homework, I can play video games (Ödevimi bitirdikten sonra video oyunları oynayabilirim). - After eating, you should say ELHAMDÜLİLLAH (Yemekten sonra ELHAMDÜLİLLAH demelisin).