Botanika

Soymuk, çam ağacının çiğnenip emilen iç kabuğu ve bunu almak için ağacın gövdesine açılan yaradır.

Doğu Karadeniz Göknarı (Abies nordmanniana) özellikleri şunlardır: 1. Doğal Yayılış ve Rakım: Kafkasya'nın batı bölgeleri ve Türkiye'de Doğu Karadeniz Bölgesi'nden Kızılırmağa kadar olan yerlerde, 2000 m rakıma kadar çıkar. 2. Toprak ve Besin İsteği: Serin, derin, normal, nemli ve iyi drenajlı toprakları sever. Rutubetli, ıslak ve ağır topraklara da dayanır. 3. Donlara Duyarlılık: İlkbahar donlarına duyarlıdır. 4. Sıcaklık ve Nem İsteği: Bol yağışlı yerler ve deniz ikliminden hoşlanır, serin ve rutubetli yerleri sever. 5. Tohum Özellikleri: Tohumlar 8-10 mm uzun, üç köşeli, açık kahve renginde ve geniş kanatlıdır. 6. Tepe Şekli: Geniş, konik ve piramidal bir tepe yapar. 7. Kök Yapısı: Derine inen kazık kök sistemi geliştirir. 8. Işık İsteği: Yarıgölge-gölge ağacıdır. 9. Meyve ve Çiçek: Kozalakları 15-20 cm uzun, silindirik, olgunlukta kahve renkli ve reçinelidir. 10. Kullanım Alanları: Dekoratif bir ağaç olup, park ve bahçelerde soliter veya aile ağacı olarak kullanılır, ayrıca kereste ve mobilya endüstrisinde de kullanılır.

Akçaağaç farklı renkte yaprak döken ağaçlardan biridir.

En yüksek kavela çekme direnci, bu konuda yapılan bir araştırmaya göre dişbudak ağacında elde edilmiştir.

Türkiye'de yaklaşık %20 bitki türü relikt bitkilerden oluşmaktadır.

Elazığ'da çeşitli ağaç türleri bulunmaktadır. Başlıca ağaçlar şunlardır: Meşe: Elazığ'ın orman alanlarını oluşturan ana ağaç türüdür. Dışbudak, kızılağaç, ceviz, çitlenbik ve ardıç: Bölgenin yüksek yerlerinde görülen ağaç türleridir. Kavak ve söğüt: Dere ve nehir boylarında yer alan ağaçlardır. Ayrıca, iğne yapraklı karaçam ve sedir ağaçları da Elazığ'ın bitki örtüsüne dahildir.

Mantar meşesi, Türkiye'de Doğu Akdeniz Bölgesi ve Batı Akdeniz Bölgesi'nde (Antalya) yetişir. Ayrıca, İç Anadolu Bölgesi'nde de mantar meşesi bulunan meşelik alanlarda yer yaran mantarı (meşe mantarı) toplanmaktadır.

Pırnal Meşesi (Quercus ilex), Akdeniz, Avrupa'nın Balkan bölgeleri, Türkiye ve Kuzey Afrika'da yaygın olarak yetişir. Ayrıca, Çatalca-Kocaeli, Güney Marmara, Batı Karadeniz, Orta Karadeniz ve Asıl Ege alt bölgelerinde de gözlemlenmiştir.

Lübnan sediri ve Toros sediri aynı ağacı ifade eder. Bu ağacın bilimsel adı "Cedrus libani"dir ve hem Lübnan'da hem de Türkiye'nin Toros dağlarında yetişir.

Pırnal meşesi (Quercus ilex) Türkiye'de Çatalca-Kocaeli, Güney Marmara, Batı Karadeniz, Orta Karadeniz ve Asıl Ege alt bölgelerinde yetişir. Ayrıca, Muğla, Kuşadası, Marmaris, Sinop, Samsun ve Zonguldak yörelerinde de gözlemlenmiştir.

Dunyodagi 8 ta daraxt nomi: 1. Sekoya (Hyperion); 2. Evkalipt (Centurion); 3. Qarag'ay (Pinus ponderosa); 4. Yapon zarang (6 dan 30 futgacha o'sadi); 5. Bükülmüş o'sish deodar kedri (uzunligi 8 dan 15 futgacha); 6. Shamol tegirmoni (10 dan 20 futgacha); 7. Kreyp mirtl (4 dan 6 futgacha); 8. Yig'layotgan redbud (4 dan 6 futgacha).

Palamut ağacının ömrü 100 ila 150 yıl arasında değişmektedir.

Ladin ağacı en çok Doğu Karadeniz bölgesinde bulunur. Ayrıca, ladin ağacının doğal olarak yetiştiği diğer yerler şunlardır: Avrupa: Özellikle Alpler bölgesinde. Asya: Orta ve Doğu Asya, Japonya. Kuzey Amerika: Rocky Dağları. Rusya: Ural Dağları.

Meşe ağacının yoğunluğu, hava kurusu durumda ortalama 0,776 g/cm³ olarak ölçülmüştür.

Ladik Gölü'nde yüzen adaların nedeni, gölün yüzeyinde keçemsi ve saz gibi otların köklerinin bir araya gelerek adacıklar oluşturmasıdır. Bu adacıklar, yoğunlukları sudan daha az olduğu için birbirlerine tutunarak su yüzeyinde yüzmeye başlar ve üzerinde yeni bitkiler ve hatta ağaçlar bile yetişebilir.

Konya'nın endemik bitkilerinden biri "Karaüşmen (Saponaria Karapinarensis)" bitkisidir.

Bir arpa tanesi yaklaşık olarak 0.2 cm uzunluğundadır.

Türkiye'de en çok kayın geniş yapraklı ormanı bulunmaktadır.