Botanika

Picea abies (Avrupa ladini), soğuk ve ılıman iklimlerde yetişir.

Bozkırda bulunan ağaçlar genellikle iğne yapraklı ve kuraklığa dayanıklı türlerdir. Bozkır bölgelerindeki başlıca ağaç türleri şunlardır: Karaçam; Ladin; Köknar; Ardıç; Meşe (tarlalar temizlenmemişse). Ayrıca, bozkırda çalı ve bodur ağaçlar da yer alır, bunlar arasında yabani zeytin, defne, koca yemiş, mersin, keçiboynuzu ve zakkum bulunur.

Ağaçların farklı renklerde olmasının nedeni, genetik yapıları, çevresel koşullar ve ağaç türüne bağlı olarak değişen pigment üretimleridir. Bazı spesifik renk farklılıkları ve nedenleri: Kahverengi: Çam, meşe ve ceviz gibi birçok ağaç türünde görülen en yaygın renktir. Gri: Genellikle yaşlı ağaçlarda veya kayın ve sedir gibi belirli türlerde görülür. Siyah: Tropikal bölgelerde bazı ağaç türlerinde gözlemlenir, örneğin siyah çam ağaçları. Beyaz: Huş ağaçları ve bazı palmiye türlerinde bulunur ve güneş ışığından koruma sağlamak için evrimsel bir adaptasyon olarak kabul edilir. Kırmızı: Akçaağaç ve kırmızı sekoya gibi ağaçlarda görülür. Sarı: Genç ağaçlar arasında yaygındır ve büyüme dönemlerinde ortaya çıkar.

Ladin ağacı, kuzey yarım kürede, soğuk ve ılıman iklimlerde bulunan boreal (tayga) biyomunda yetişir.

Türkiye'de beş çeşit çam ağacı bulunmaktadır: 1. Sarıçam; 2. Karaçam; 3. Kızılçam; 4. Halep Çamı; 5. Fıstık Çamı.

Genç abanoz ağaçları, tropikal ve subtropikal iklimlerde yetişir. Özellikle aşağıdaki bölgelerde bulunur: Afrika: Gana, Fildişi Sahili, Kamerun. Asya: Hindistan, Sri Lanka, Endonezya. Güney Amerika: Brezilya. Ayrıca, abanoz ağaçları Batı Afrika'nın bazı bölgelerinde de yaygındır.

Köknar ağacı, ılıman iklimlerde yetişir.

Ozuga kelimesi, tropikal Afrika ve ormanlık alanlarda yetişen ince dokulu bir tür ağacı ifade eder.

Sibirya'da soğuk iklimde yetişen ağaçlar arasında iğne yapraklı türler öne çıkar: Çam (Pinus spp.). Sedir (Larix spp.). Göknar. Sibirya Ladin. Ayrıca, kızılağaç ve karakavak gibi soğuğa dayanıklı yaprak döken ağaçlar da Sibirya'da bulunabilir.

Doğu mazısının Latince adı "Thuja orientalis" şeklindedir.

Yıldızeli, meşe, mazı, ardıç ve çam ağaçlarıyla meşhurdur.

Karadeniz Bölgesi'nde en çok bulunan ağaç türleri arasında kayın, kestane, gürgen, ıhlamur ve akçaağaç öne çıkmaktadır.

Manuka'nın Latince adı "Leptospermum scoparium"'dur.

Abies nordmanniana (Doğu Karadeniz Göknarı) doğal olarak Kafkasya ile Kuzeydoğu Anadolu'nun dağlık kesimlerinde yetişir. Türkiye'de ise bu ağaç türü Yeşilırmak Vadisi ile Türkiye-Gürcistan sınırı arasında kalan Doğu Karadeniz orman alanlarında yayılır.

Tüylü Meşe (Quercus pubescens), soğuk iklim şartlarına ve kuraklığa dayanıklı bir ağaç türüdür. Bu meşe türü, karasal iklime çok iyi uyum sağlar ve Orta ve Güney Avrupa, Balkanlar ve Türkiye'de İç Anadolu, Marmara ve Ege Bölgeleri ile Batı Karadeniz'de yetişir.

Türkiye'de en çok kızılçam (Pinus brutia) Akdeniz, Ege ve Marmara bölgelerinde yetişir. Ayrıca, bu ağaç türü Batı ve Orta Karadeniz Bölgesi'nde de sıklıkla görülmektedir.

Bir ağacın gövde boyu en az 5 metre olmalıdır.

Evet, İsrail'de garkat ağacı (gargat ağacı) bulunmaktadır.

Çınar ağaçları 5-10 yaşları arasında tohum üretmeye başlar, ancak meyvesi insanlar için tüketim amaçlı değildir.

Porsuk ağacı (Taxus baccata), Türkiye'de Karadeniz bölgesi, Trakya ve İstanbul ormanları, Kaz Dağları, Sultan Dağları ve Amanos Dağları'nda yetişir. Ayrıca, Akdeniz kıyı ormanlarında da bulunur ve genellikle 1000-1900 metre yükseltilerde rastlanır.