Botanik

Laurus nobilis (Akdeniz defnesi) yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı bölgelerde yetişir. Doğal olarak Akdeniz havzasında yayılış gösterir, ancak günümüzde Asya ve Avrupa'da da yetiştirilmektedir. Türkiye'de ise Ege, Akdeniz ve Karadeniz Bölgelerinin kıyısında bulunur ve 800 m rakıma kadar olan yerlerde yetişir.

Tohumsuz bitkiler, üreme organı olarak çiçek bulunmayan ve tohum oluşturamayan bitkilerdir. İki ana gruba ayrılırlar: 1. Damarsız tohumsuz bitkiler: İletim demetleri gelişmemiştir, nemli yerlerde, kaya ve ağaç gövdelerinde yaşarlar. 2. Damarlı tohumsuz bitkiler: İletim demetlerine sahip ilk bitki grubudur, nemli bölgelerde ve ormanlık alanlarda yaşarlar.

Tohumsuz bitkiler, üreme organı olarak çiçek bulunmayan ve tohum oluşturamayan bitkilerdir. İki ana gruba ayrılırlar: 1. Damarsız tohumsuz bitkiler: İletim demetleri gelişmemiştir, nemli yerlerde, kaya ve ağaç gövdelerinde yaşarlar. 2. Damarlı tohumsuz bitkiler: İletim demetlerine sahip ilk bitki grubudur, nemli bölgelerde ve ormanlık alanlarda yaşarlar.

Sebze ve meyveler iki ana gruba ayrılır: 1. Botanik Sınıflandırma: Bu sınıflandırma, bitkilerin genetik yapısını ve türlerini dikkate alır. - Sebzeler: Genellikle yeşil yapraklı, kök, gövde veya meyve kısmı yenilebilen bitkilerdir. - Meyveler: Bitkinin çiçeklerinden oluşan ve tohumları içeren kısmıdır. 2. Mevsimsel Sınıflandırma: Bu sınıflandırma, yetişme dönemlerine göre yapılır ve dört ana mevsimi kapsar: - Bahar sebzeleri ve meyveleri: Nisan, Mayıs ve Haziran aylarında hasat edilir. - Yaz sebzeleri ve meyveleri: Temmuz ve Ağustos aylarında olgunlaşır. - Sonbahar sebzeleri ve meyveleri: Eylül ve Ekim aylarında hasat edilir. - Kış sebzeleri ve meyveleri: Kasım, Aralık, Ocak ve Şubat aylarında tüketilir.

Ağaç çeşitleri genel olarak iğne yapraklı ve geniş yapraklı olarak ikiye ayrılır. Bazı ağaç isimleri ve türleri: İğne Yapraklı (İbreli): - Karaçam; - Sarıçam; - Kızılçam; - Göknar; - Sedir; - Fıstık Çamı; - Doğu Ladini; - Servi; - Porsuk; - Ardıç. Geniş Yapraklı: - Kestane; - Gürgen; - Kayın; - Meşe; - Akçaağaç; - Kızılağaç; - Dişbudak; - Çınar; - Ihlamur; - Huş.

En güzel lalelerin yetiştiği yerler arasında Türkiye'nin Karadeniz, Marmara ve İç Anadolu bölgeleri öne çıkmaktadır. Ayrıca, Bursa Botanik Parkı da bu güzel ağacın en güzel örneklerinin görüldüğü yerlerden biridir. Lalelerin doğal olarak yetiştiği diğer bölgeler ise Anadolu'nun dağlık bölgeleri, Kafkasya ve Himalayalar'dır.

Pilea bitkisi, doğal olarak tropikal ormanlarda yetişir. Türkiye'de ise pilea bitkisinin yetiştirilmesi, iklim koşullarına uygun bölgelerde mümkün olabilir.

Kamış çeşitleri genel olarak iki ana kategoriye ayrılır: su kamışı ve kargı kamışı. Su kamışı veya saz kamışı olarak da bilinen türler şunlardır: - Phragmites australis: En yaygın su kamışı türüdür ve sulak alanlarda bulunur. - Arundo donax: Bambu benzeri kalın gövdelere sahiptir ve müzik aletleri yapımında kullanılır. Kargı kamışı olarak bilinen türler ise: - Schoenoplectus spp: Patoz yapısı ile bilinir ve su kenarlarında yetişir. - Typha spp: Sazgiller familyasına ait olup, zengin ve sık tüyleri ile dikkat çeker. Ayrıca, olta kamışı olarak kullanılan ve balık avında tercih edilen çeşitli kamış türleri de vardır.

Fulya ve nergis çiçeği aynı bitkiyi ifade eder.

Çam ağacı, Pinaceae (çamgiller) ailesine ait yaprak dökmeyen bir ağaç türüdür.

Akdeniz bölgesinde yetişen bazı ağaçlar şunlardır: 1. Zeytin Ağacı (Olea europaea). 2. Nar Ağacı (Punica granatum). 3. Portakal Ağacı (Citrus sinensis). 4. Çam Ağaçları (Pinus spp.). 5. Sedir Ağaçları (Cedrus spp.). Ayrıca, keçiboynuzu, defne, kermes meşesi gibi maki bitki örtüsüne ait ağaçlar da Akdeniz bölgesinde yaygındır.

Yonca genellikle üç yapraklıdır. Ancak nadiren de olsa dört yapraklı yoncalar da bulunabilir ve bu durum Batı kültüründe şans sembolü olarak kabul edilir.

Pistacia vera ve Pistacia terebinthus arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Yetişme Alanı ve Özellikleri: - Pistacia vera: Genellikle Orta Doğu ve Akdeniz bölgelerinde yetişir, 3-10 metre yüksekliğe ulaşabilir ve geniş bir taç yapısına sahiptir. - Pistacia terebinthus: Akdeniz iklimine özgüdür, terebentin ağacı olarak da bilinir ve reçineleriyle tanınır. 2. Kullanım Amacı: - Pistacia vera: Ticari olarak en çok tercih edilen tür olup, tohumları fıstık üretiminde kullanılır. - Pistacia terebinthus: Terebentin üretimi için kullanılır ve çeşitli sanayi alanlarında yer alır.

Domates, botanik olarak meyve olarak kabul edilir.

İ harfi ile başlayan bazı bitkiler şunlardır: 1. İğde. 2. İncir. 3. İnciçiçeği. 4. İtüzümü. 5. Işkın (ışgın).

Papirüs kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Bitki: Papirüsgillerden, Nil kıyılarında yetişen, sürüngen, çıplak saplı, otsu bir bitki (Cyperus papirus). 2. Malzeme: Bu bitkinin saplarından yapılan, eski Mısırlıların yazı malzemesi olarak kullandığı kalın kağıda benzer malzeme.

En çok yapraklı yoncanın 63 yaprağı vardır.

C harfi ile başlayan birkaç bitki şunlardır: 1. Campari. 2. Cennet Hurması. 3. Ceviz Ağacı. 4. Ciğer Otu. 5. Cincile Mantarı. 6. Civan Perçemi. 7. Cinnema.

Botanikçiler, bitkilerin yapısı, fonksiyonları ve çeşitliliği üzerine uzmanlaşmış bilim insanlarıdır ve çeşitli görevler üstlenirler: Bitki örnekleri toplar ve analiz ederler. Bitki hastalıklarının teşhisi ve uygun tedavi yöntemlerinin önerilmesi gibi çalışmalar yaparlar. Ekoloji, evrim ve koruma biyolojisi gibi alanlarda araştırma yaparlar. Bitki ıslahı için gerekli çalışmaları sürdürürler. Bilimsel konferanslarda araştırma bulguları hakkında raporlar hazırlar ve sunumlar yaparlar. Botanikçiler, akademik kurumlar, araştırma enstitüleri, botanik bahçeleri, tarım şirketleri ve çevre danışmanlık firmalarında çalışabilirler.

U harfi ile başlayan üç tane meyve bulunmaktadır: 1. Ugni Meyvesi. 2. Uçkun Meyvesi. 3. Urmu Dut (siyah dut).