Botanik

Soçi'nin meşhur olan bazı özellikleri: Plajlar: Karadeniz kıyısındaki kumsallarıyla ünlüdür. Kış Sporları: 2014 Kış Olimpiyatları'na ev sahipliği yapmış olup, Krasnaya Polyana, Rosa Khutor ve Gazprom Laura gibi önemli kayak merkezlerine sahiptir. Doğal Güzellikler: Akhun Dağı ve Gözlem Kulesi, Vorontsov Mağaraları, Matsesta Kaplıcaları gibi doğal alanlara sahiptir. Gastronomi: Haçapuri, Şaşlık gibi yerel lezzetleriyle tanınır. Gece Hayatı: Canlı müzik mekanları, barlar ve gece kulüpleriyle hareketlidir. Tarihi ve Kültürel Yerler: Stalin’in Dacha’sı (Yazlık Evi), Soçi Tarih Müzesi, Soçi Sanat Müzesi gibi yerler ziyaret edilebilir.

Tuya ağacı, Doğu Asya ve Kuzey Amerika ormanlarında doğal olarak bulunur. Türkiye'de ise tuya ağacı doğal olarak yetişmez, sadece süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir.

Yaban çiçeği, doğal ortamda yetişen ve özellikle tohumlanmadan veya dikilmeden doğada kendiliğinden oluşan çiçek anlamına gelir. Türkiye'de yaygın olarak görülen yaban çiçekleri arasında şunlar bulunur: - Kır çiçekleri: gelincik, papatya; - Orman çiçekleri: orman orkidesi, orman gülleri; - Sukulentler ve çalılar. Ayrıca, yaban gülü de bir yaban çiçeği türüdür.

Huş ve kayın ağaçları aynı değildir. Huş ağacı (Betula): Betulaceae familyasına ait bir ağaç türüdür. Beyaz kabuğa sahiptir ve genellikle dekoratif amaçlarla kullanılır. Odunu hafif ve yumuşaktır, mobilya ve kağıt endüstrisinde kullanılır. Kayın ağacı (Fagus): Fagaceae familyasına ait bir ağaç türüdür. Kabuğu kahverengi tonlarındadır ve odunu sert ve dayanıklıdır. Mobilya yapımı, zemin kaplamaları ve ahşap oymacılığı gibi alanlarda tercih edilir.

Hayır, 4 yapraklı ve 6 yapraklı yoncalar aynı değildir. Dört yapraklı yonca, yaygın üç yapraklı yoncanın nadir bir varyasyonudur. Altı yapraklı yoncalar ise istisnai olarak nadir durumlarda doğal olarak oluşabilir.

Fıstık çamının (Pinus pinea) ortalama ömrü 150 yıldır.

C harfi ile başlayan bazı bitki isimleri: Ağaçlar: Ceviz ağacı. Çiçekler: Cam güzeli, cennet kuşu çalısı, cennet kuşu çiçeği, civanperçemi, Cezayir menekşesi. Otlar ve çalılar: Ciğer otu, cincile. Ayrıca, cehri, canavar otu, cırtlık bitkisi gibi bitkiler de C harfi ile başlamaktadır.

Salep orkidesi, Anadolu, Orta Doğu ve Akdeniz havzasında doğal olarak yetişir. Türkiye'de salep orkidesi, özellikle Akdeniz, Ege, Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgelerinde bulunur. Akdeniz Bölgesi: Toros Dağları eteklerinde. Ege Bölgesi: Çanakkale, Muğla ve İzmir gibi şehirlerde. Karadeniz Bölgesi: Ordu, Rize ve Trabzon çevresinde. Doğu Anadolu Bölgesi: Erzurum, Van ve Diyarbakır gibi yüksek rakımlı alanlarda. Ayrıca, salep orkidesi ılıman ve nemli iklimleri tercih eder. Salep orkidesinin doğadan toplanması, türün tehlike altına girmesi nedeniyle yasaktır.

Akasya bitkisi, genellikle sıcak ılıman ve yarı tropikal bölgelerde kendiliğinden yetişir. Türkiye'de ise akasya ağaçlarına Marmara ve Ege bölgelerinde sıkça rastlanır. Akasyalar, ılık, nemli ve yarı tropikal iklimleri tercih eder.

Yaprak enine kesiti almak için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Yaprak seçimi. 2. Kesim. 3. Sabitleme. 4. Kesit alma. 5. Boyama. 6. Mikroskopla gözlemleme. Yaprak enine kesiti almak, uzmanlık gerektirdiğinden bir biyoloğa veya ilgili bir uzmana danışılması önerilir.

Sedir ve çam aynı değildir, ancak her ikisi de iğne yapraklı ağaçlar olup, Çamgiller (Pinaceae) ailesine aittir. Bazı farklılıklar: Yaprak yapısı: Çam iğneleri 2-5 parça halinde gruplanırken, sedir iğneleri 30-40 parçalık demetler oluşturur. Kozalak şekli: Çam kozalakları uzun ve dallardan sarkar, sedir kozalakları ise tek tek bulunur ve fıçıya benzer. Yetişme koşulları: Sedir, sıcak iklimleri tercih eder ve kumlu, killi topraklarda yetişir. Dayanıklılık: Sedir, çamdan daha dayanıklı bir ağaç olarak kabul edilir. Yaşam süresi: Çam ağaçları genellikle 500 yıldan fazla yaşamazken, sedirin 800 yıla kadar yaşayabileceği belirtilmektedir.

Ihlamur (Tilia) ağacı, Türkiye'de çoğunlukla Karadeniz, Ege, Marmara Bölgesi ve Antalya çevresinde yetişir. Ayrıca, ılıman iklimleri sevdiği için mevsim şartlarına bağlı olarak Akdeniz-Ege bölgesinin ortak şehirlerinde de yetiştirilebilir. Türkiye'de doğal olarak yetişen bazı Ihlamur türleri: Küçük Yapraklı Ihlamur (Tilia cordata). Büyük Yapraklı Ihlamur (Tilia platyphyllos). Kafkas Ihlamuru (Tilia rubra). Ihlamur ağaçları, kireçli toprakları sever ve genellikle kayınların toprak isteklerini andıran toprak koşullarında yetişir.

Bitki kökleri çeşitli türlere ayrılır: Ana kök: Tohumun çimlenip, radikulanın gelişmesiyle meydana gelen köktür. Yan kök: Ana kökten belli bir açı teşkil edecek tarzda çıkan köklerdir. Ek kök: Bazı bitkilerde ana kökün yerini alan, ömürleri bitkinin ömrü kadar uzun olmayan köklerdir. Değişikliğe uğramış kök çeşitleri: Yumru kökler: Besin maddeleri depolayan kökler. Assimilasyon kökleri: Klorofil içeren ve fotosentez yapabilen kökler. Tutunma kökleri: Bitkilerin duvara tutunup yükselmesini sağlayan kökler. Sömürme kökleri: Parazit bitkilerin konak bitkinin besin maddelerini emmek için geliştirdiği kökler. Solunum kökleri: Bataklıklarda yaşayan bazı bitkilerde görülen kökler. Destek kökleri: Bataklık topraklarda bitkilerin tutunmasını sağlayan kökler. Diken kökler: Bazı palmiyelerde koruyucu görev yapan kökler. Sözcük kökleri ise isim kökü, fiil kökü, sesteş kök ve ortak kök olmak üzere dörde ayrılır.

Psödomaki ve garig arasındaki temel farklar şunlardır: Psödomaki, Karadeniz kıyısındaki ormanların bozulması sonucu gelişen, maki benzeri, nemli çalı topluluklarıdır. Garig, Akdeniz ve Ege kıyılarında makilerin tahrip edildiği alanlarda bulunan, çok kısa, dikenli çalılardan oluşan bir bitki topluluğudur. Özetle: - Konum: Psödomaki Karadeniz'de, garig ise Akdeniz ve Ege'de görülür. - Oluşum: Psödomaki ormanların bozulmasıyla, garig ise makilerin tahrip edilmesiyle oluşur. - Bitki Türleri: Garigde lavanta, kekik, funda, yasemin gibi türler bulunurken, psödomakide funda, kocayemiş, sandal gibi türler bulunur.

Küpe çiçeğine, sarkık görünümünün küpeyi andırması nedeniyle "küpe çiçeği" adı verilmiştir.

Fir (çam) ağacı, Abies cinsine ait konifer ağaçlardan yapılır. Bu cins, Kuzey ve Orta Amerika, Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika'nın dağlık bölgelerinde bulunan yaklaşık 48-65 türe sahiptir. Bazı popüler fir türleri: Balsam Fir (Abies balsamea). Fraser Fir (Abies fraseri). Caucasian Fir (Abies nordmanniana).

Evet, murt ve mersin aynı bitkiyi ifade eder. Murt veya mersin, mersingiller (Myrtaceae) familyasından, maki grubundan çalı formunda bir bitki olan Myrtus communis'in Türkiye'deki yaygın isimlerindendir. Ayrıca, beyaz meyveli murt türleri "hambeles" olarak da bilinir.

Kanola ve kolza aynı bitkidir, ancak farklı isimlerle anılırlar. Kolza, Brassica napus türüne ait bir yağ bitkisidir ve doğal haliyle yüksek oranda erüsik asit içerir. Bu nedenle, kanola yağı gıda tüketimi için daha uygunken, kolza yağı genellikle endüstriyel amaçlar için kullanılır.

Ladin ve çam aynı değildir, her ikisi de kozalaklı ağaçlardır ancak farklı türlere aittir. Çam (Pinus spp.), Pinaceae ailesine ve Coniferous sınıfına aittir. Bazı farklar: İğneler: Çam iğneleri uzun ve yumuşak, ladin iğneleri kısa, sert ve sivri uçludur. Koniler: Çam konileri yuvarlak ve büyük ölçeklidir, ladin konileri ise uzun ve dardır. Kabuk: Çam kabuğu plaka oluşumuyla gri-kahverengidir, ladin kabuğu ise kırmızımsı ve ince pulludur.

Türkiye'de bilinen ve kullanılan ot türlerinin sayısı yaklaşık bin olarak tahmin edilmektedir. Ancak Türkiye'de yetişen ot türlerinin tam sayısı kesin olarak belirlenememiştir, çünkü bazı bölgeler ve doğal alanlar henüz tam olarak keşfedilmemiştir.