Botanik

J'den sonra gelen bitki isimleri arasında Jalapeno (acı bir biber türü) ve Jojoba (çöl bitkisi) bulunmaktadır. J harfi ile başlayan diğer bitki isimleri ise şunlardır: Jerbera (çiçek türü); Japon porsuğu (bitki türü); Jacobaea Vulgaris; Japon gülü.

Pilus, bakteri hücrelerinin yüzeyinde bulunan, saç gibi bir yapıdır. Başlıca işlevleri: DNA aktarımı: Pilus, plazmidlerin bir hücreden diğerine aktarılmasını sağlar, bu süreçte genetik özellikler bakteri popülasyonu içinde yayılır. Bağlanma: Bakterinin kendi türünden bir diğerine bağlanmasını sağlar ve iki hücre arasında bir köprü oluşturur. Pilus, pilin adlı proteinden oluşur.

Culiha bitkisi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, benzer bir bitki olan kakule hakkında bilgi mevcuttur. Kakule, genellikle Güney ve Batı Hindistan gibi Güneydoğu Asya bölgelerinde yetişir.

Ligustrum vulgare L. (kurtbağrı) yapraklarının uzunluğu 4-6 cm arasında değişmektedir. Yapraklar, 2,5-5,5 cm uzunluğunda ve 0,8-2,1 cm genişliğindedir.

Hayır, pamuğun anavatanı Amerika değildir. Arkeolojik kanıtlar, pamuğun 6000 ila 7000 yıl önce Hindistan ve Güney Amerika'da bağımsız olarak tarımının yapıldığını ve giyimde kullanıldığını göstermektedir. Günümüzde en çok üretimi yapılan pamuk varyetesi, Orta Amerika menşeli olan Gossypium hirsutum'dur.

Dormansi çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Zorunlu uyku hali ve çevresel (isteğe bağlı) uyku hali. Birincil (temel) ve ikincil (teşvik edilmiş) uyku hali. Embriyonik ve çevresel uyku hali. Bazı dormansi çeşitleri: Tohum dormansisi. Çok yıllık bitkilerde dormansi. Ağaçlarda dormansi. Apikal dormansi. Çift dormansi.

Karpel, döllenmeden sonra büyüyüp gelişerek meyveyi oluşturan yapıdır. Karpelin yapısı: Yumurtalık. Stil. Stigma. Karpeller, bir çiçekte tek başına bulunabileceği gibi birleşerek pistili oluşturabilir. Gerçek meyveler, bir çiçeğe ait tek bir ovaryumun gelişmesiyle meydana gelir ve bu ovaryum tek karpelden veya birden fazla karpelden yapılmış olabilir.

Zeybek Değneği, bilimsel adı Asyneuma yildizianum olan, çan çiçeğigiller familyasından bir bitki türüdür. Bu bitki, Denizli'deki Babadağ zirvesi civarlarında keşfedilmiştir.

Filosfer, mikrobiyolojide kullanılan bir terim olup, bitkilerin toprak üstü kısımlarını, yani yapraklar, saplar ve çiçekleri ifade eder. Aynı zamanda, bu kısımlarda bulunan ve mikroorganizmalar için yaşam alanı sağlayan bir habitattır. Filosfer, ayrıca sırasıyla gövdelerin, yaprakların ve çiçeklerin dış yüzeylerini kapsayan filoplan ve antosfer olarak alt gruplara ayrılabilir.

Leylak çeşitleri arasında en yaygın olanlar şunlardır: Mor Leylak: Syringa vulgaris, büyük çiçek salkımlarıyla tanınır. Beyaz Leylak: Syringa vulgaris, Orta ve Doğu Avrupa'ya özgüdür. Pembe Leylak: Geniş bir renk yelpazesinde mevcuttur, soluk pembe, pastel tonlarda veya yoğun pembe olabilir. Sarı Leylak: Diğer leylak çeşitlerinden farklı olarak eşsiz bir görünüme sahiptir. Lavanta Leylak: Aromatik özelliklere sahiptir. Ayrıca, bazı popüler mor leylak çeşitleri: Charles Joly; Sensation; Madame Lemoine; President Lincoln; Beauty of Moscow. Leylak çeşitleri, çiçek rengi, büyüklüğü, yaprak şekli ve büyüme alışkanlıkları gibi özellikler açısından farklılık gösterir.

Evet, ladin (Larix) ağacı Türkiye'de yetişir. Türkiye'de ladin ağaçları özellikle Karadeniz Bölgesi'nde, yani Artvin, Rize, Trabzon gibi illerde yaygın olarak bulunur.

Dikenler tacı çiçeğinin dikenli olmasının nedeni, kendini korumak değil, su tutma ve güneşe ulaşmak için tırmanma amaçlıdır. Çalı formundaki dalları, yaprakları ile birlikte 2 metreye kadar uzayabilir. Dikenler tacı, bol ışık almak ister.

Evet, karakavak ve kara kavak aynı ağaç türünü ifade eder. Karakavak, bilimsel adı Populus nigra olan, söğütgiller (Salicaceae) familyasından, ana vatanı Avrupa, güneybatı ve Orta Asya olan ve Türkiye'de doğal olarak bulunan bir kavak türüdür. Ayrıca, "karakavak" kelimesi, 35 m'ye kadar yükselebilen, kabuğu koyu renkli bir kavak türünü belirtmek için de kullanılır.

Türkiye'de 18 kadar yabani lale türü bulunmaktadır. Ayrıca, Türkiye'de 34'ü endemik olmak üzere 57 ters lale türü bulunmaktadır. Genel olarak, Türkiye'de toplam 75'ten fazla lale türü olduğu söylenebilir.

Evet, murt ve hambeles aynı bitkinin meyveleridir. Bu bitki, genellikle murt, hambelis, mersin gibi farklı isimlerle de anılır.

Bryum, Bryaceae ailesine aittir.

Vejetatif siklus ifadesi, vejetatif üreme ile ilgili olabilir. Vejetatif üreme, yüksek yapılı bitkilerin yaprak, kök ve gövde gibi vejetatif organlarından, ana bitkiyle aynı genetik yapıya sahip yeni bireylerin oluşturulmasıdır. Vejetatif üreme çeşitleri arasında çelikle üreme, yumru ile üreme, rizom ile üreme, sürünücü gövde ile üreme, doku kültürü ile üreme ve aşılama ile üreme gibi yöntemler bulunur. Özetle, vejetatif siklus, bitkilerin eşeysiz üreme döngüsünü ifade edebilir.

Ahududuya "ağaç çileği" denmesinin nedeni, yöresel olarak bu şekilde adlandırılmasıdır. Ahududu, Türkiye'de "ağaç çileği", "ayı üzümü", "more", "mudimak", "kavuklu çilek", "dağ çileği", "sultan böğürtleni" ve "kırmızı böğürtlen" gibi çeşitli isimlerle anılmaktadır. Ayrıca, ahududunun gülgiller (Rosaceae) ailesine ait, çalı formunda yetişen çok yıllık bir bitki olması da "ağaç çileği" benzetmesini güçlendirebilir.

İstanbul'un endemik bitkilerinden bazıları şunlardır: İstanbul kardeleni (Galanthus plicatus subsp. byzantinus). Sultan pelemiri (Cephalaria tuteliana). Ümraniye çiğdemi (Crocus pestalozzae). Boğaziçi keteni (Linum tauricum subsp. bosphori). Kilyos moru (Jurinea kilaea). İstanbul'un 56 tane endemik bitki çeşidi olduğu bilinmektedir.

Titrek kavağın diğer adları şunlardır: Orman kavağı; Dağ kavağı.