Botanik

Osmanthus çiçeği, genellikle Çin, Japonya ve Güneydoğu Asya gibi sıcak ılıman bölge kuşaklarında yetişir. Ayrıca, Türkiye'nin Artvin, Rize, Trabzon ve Giresun gibi illerinde de ormanlarda nadir olarak bulunur.

Karaçam, açık tohumlu bir bitkidir. Açık tohumlu bitkiler, tohumlarını meyve içinde saklamaz; tohumları açıkta kalır ve genellikle koniler (kozalaklar) üzerinde bulunur.

İskelet çiçeğinin veya kristal çiçeğinin bilimsel adı Diphylleia grayi'dir. Diphylleia cinsi, Berberidaceae ailesine aittir.

Pollination kelimesinin Türkçe karşılığı "tozlaşma", "döllenme" veya "polinasyon" olarak çevrilebilir. Tozlaşma: Polen tanelerinin anterden stigmaya taşınması süreci. Döllenme: Polen tanelerinin yumurta hücresiyle birleşerek bitki embriyosunu oluşturması. Polinasyon: Polen yayma veya taşıma eylemi.

Lentisel (kovucuk), odunsu bitkilerin sürgün ve gövdelerini dıştan koruyan genç kabukları üzerinde, dairesel veya iğ biçimli açık veya koyu renkli kabartılar veya noktalar halinde görülen, kloroplast bulundurmayan, açılıp kapanma özelliğine sahip olmayan, her zaman açık durumda bulunan, ölü hücrelerden oluşmuş, gaz alışverişi yapan ve peridermiste bulunan bir yapıdır. Stoma (gözenek) ise yaprak ve genç gövdede bulunan epidermis hücrelerinin farklılaşmasıyla meydana gelmiş, canlı, kloroplastlı, açılıp kapanabilen bir yapıdır.

Aegagropilae, Akdeniz sahillerinde bulunan, santimetre büyüklüğünde, neredeyse küresel lif agregatlarıdır. Oluşum süreci: Aegagropilae, denizdeki liflerin (Posidonia oceanica deniz çayırının yaprakları ve kökleri) dalga hareketiyle rastgele toplanması ve sıkıştırılmasıyla oluşur. Bu süreç, deniz tabanında oyuklarda meydana gelir ve izotropik bir karışım sağlar. Özellikleri: Aegagropilae, yalnızca liflerin sürtünmesiyle bir arada tutulan, beklenmedik derecede sağlam mekanik özelliklere sahip yapılardır. İnşaat ve otomotiv sektörlerinde yalıtım malzemesi olarak kullanılabilirler. Diğer adları: deniz topları; deniz köfteleri; deniz patatesleri; plaj topları; Neptün topları; Kedron topları.

Hayır, ateş dikeni ve ateş çalısı aynı değildir. Ateş dikeni (Pyracantha), gülgiller familyasına ait, yaz kış yeşil kalan bir çalı türüdür. Ateş çalısı hakkında ise bilgi bulunmamaktadır. Ayrıca, popüler kültürde yeni yıl zamanı satılan, ateş dikeni meyveleriyle süslenen dikenli çalı türüne "kokina" adı verilir.

Martinik Adası'nın meşhur olan bazı özellikleri şunlardır: Plajlar: Grande Anse des Salines ve Anse Couleuvre gibi beyaz kumlu ve turkuaz renkli deniziyle ünlü plajları vardır. Mutfak: Hindistan cevizine batırılıp yağda kızartılmış "coconut shrimps" gibi yerel Karayip yemekleri ve deniz ürünleri ile ünlüdür. Tarih: 1902 yılında patlayan ve St. Pierre liman kentini yok eden Pelée Dağı'nın kalıntıları, adanın tarihi bir simgesi olarak bilinir. Rom: Adada üretilen geleneksel rom, ünlü bir hediyelik üründür. Doğa: Jardin de Balata gibi tropikal bitki ve çiçeklerle dolu botanik bahçeleri bulunur.

Shea ağacı Türkiye'de doğal olarak yetişmez. Shea ağacı, Afrika kıtasına özgüdür ve genellikle Batı Afrika'da, özellikle Gana, Nijerya, Burkina Faso, Mali ve Fildişi Sahili gibi ülkelerde yaygın olarak bulunur.

Çatlakkuş otunun nerede yetiştiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, benzer isimlere sahip bazı bitkilerin yetiştiği yerler hakkında bilgi mevcuttur: Çöven otu, Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde, özellikle köylerde, doğal ortamlarda ve yaylalarda yetişebilir. Kuş otu, Avrasya'ya özgü bir bitki olup, özellikle Avrupa ve Kuzey Amerika'da yetişir. Koyun otu, Türkiye'de neredeyse tüm bölgelerde, sulak ortamlarda, çayırlarda, yol kenarlarında ve ormanlarda kendiliğinden yetişir.

İbreli ağaç türlerinden bazıları şunlardır: Göknar. Ladin. Çam. Servi. Ardıç. Porsuk. Ayrıca, sedir, fıstık çamı, doğu ladini, kazdağı göknarı, batı karadeniz göknarı ve uludağ göknarı da ibreli ağaç türleri arasında yer alır.

Katır tırnağı (Spartium junceum), Akdeniz'e özgü bir çalı türüdür. Bulunduğu yerler: kuru ve kumlu topraklar; güneşli alanlar. Türkiye'de İstanbul'un Karadeniz kıyılarına yakın erozyonlu ve çorak tepelerde de katır tırnağı görülebilir.

Bitki arama uygulamaları, kullanıcıların bir bitkinin adını, özelliklerini, kökenini ve bakım bilgilerini öğrenmelerine yardımcı olur. Bu uygulamalar, özellikle şu konularda fayda sağlar: Bitki tanımlama: Kullanıcıların bitkinin fotoğrafını çekerek saniyeler içinde türün adını öğrenmelerini sağlar. Bakım önerileri: Sulama, ışık ve gübre ihtiyacı gibi bakım tavsiyeleri sunar. Hastalık teşhisi: Bitki hastalıklarını erken tespit edip tedavi planları önerir. Eğitim kaynakları: Bitki örtüsü ve bakımı hakkında bilgilendirici makaleler ve kılavuzlar sunar. Topluluk etkileşimi: Kullanıcıların bulgularını paylaşmalarına ve uzmanlardan yardım almalarına olanak tanır.

Atina'da bulunan bazı botanik bahçeleri: Diomidis Botanik Bahçesi. Atina Ulusal Botanik Bahçesi. Stavros Niarchos Parkı. Ayrıca, Atina'da Ellinikon Deneyim Merkezi ve Kerameikos Antik Kalıntıları gibi diğer yeşil alanlar da bulunmaktadır.

Erkek ağaç isimlerinden bazıları şunlardır: Çam (Pinus spp.); Meşe (Quercus spp.); Söğüt (Salix spp.); Akçaağaç (Acer spp.); Çınar (Platanus spp.). Ağaçların cinsiyetleri, yapısal özelliklerinden ve üreme süreçlerinden kaynaklanmaktadır. Ayrıca, "Adair", "Bruce" ve "Ashton" gibi isimler de erkek çocuk isimleri olabilecek ağaç isimlerinden bazılarıdır. Ağaç isimleri, dilbilgisi açısından genellikle özel isim olarak kabul edilmez.

Evet, erselik (iki eşeyli) çiçeklerde erkek ve dişi organ aynı çiçek üzerinde bulunur. Erselik çiçekler, hem erkek hem de dişi organlara sahip olan çiçeklerdir.

Leylandi'nin Latince adı Cupressocyparis leylandii'dir.

Eskişehir'in en nadir bitkisi olarak Eber Sarısı (Vuralia turcica - Thermopsis turcica) gösterilebilir. Eskişehir'de nadir görülen diğer bitki türleri arasında Ters Lale (Fritillaria imperialis) ve Ağlayan Gelin de bulunur. Eskişehir'de yetişen ve endemik olan bazı bitki türleri ise şunlardır: Alis (Alyssum Niveum); Beyaz Civan Perçemi (Achillea Ketenoglui); Çan Çiçeği (Tokurii); Çöven Otu (Gypsophila Osmangaziensis); Kantoron (Hypericum Sechmenii); Peygamber Çiçeği (Centaurea Sericea); Sığır Kuyruğu (Verbascum Gypsicola).

Fasulyenin diğer adları şunlardır: Ayşekadın fasulyesi. Çalı fasulyesi. Barbunya. Dermason. Bomba. Ayrıca, fasulye için haricot, common bean, field bean, french bean, kidney bean, pole bean, runner bean, snap bean, string bean gibi isimler de kullanılmaktadır.

Udi hindi ağacı Türkiye'de doğal olarak yetişmez. Ancak, sıcak ve nemli iklimlere sahip olan Akdeniz ve Ege kıyı bölgelerinde, özellikle seralarda veya kontrollü ortamlarda yetiştirme çalışmaları yapılmaktadır. Udi hindi ağacı, Güneydoğu Asya'nın tropikal ve subtropikal iklim kuşağında, özellikle Hindistan, Tayland, Malezya, Endonezya ve Myanmar gibi ülkelerde yetişir.