Bitkiler

TSP (Triple Süper Fosfat) gübresi, özellikle fosfor eksikliği olan topraklarda yetişen çeşitli bitkilerde etkilidir. En iyi kullanıldığı bitkiler arasında şunlar bulunur: Tahıllar: Mısır, buğday. Baklagiller. Sebzeler. Meyve ağaçları: Fındık, çay, tütün. TSP, tüm bitkilerde (hububat, bostan, sebze, meyve ağaçları, ayçiçeği, pamuk, mısır, fındık, bağ, muz vb.) taban gübresi olarak kullanılabilir. TSP gübresinin kireçli topraklarda kullanılması durumunda etkisi azalır.

Putoria calabrica türünün Türkçe ismi "belumçalısı"dır. Bu bitki, kökboyagiller (Rubiaceae) ailesinden olup, Türkiye'de Orta Karadeniz, Asıl Ege, İç Batı Anadolu, Antalya, Adana, Orta Fırat alt bölgelerinde doğal olarak yayılış göstermektedir.

Yybasti bal armudu hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bal armudu Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde yetişir, özellikle Karadeniz Bölgesi'nde yerel olarak yetiştirilmektedir. Bazı bal armudu yetişen bölgeler: Ordu; Rize; Trabzon. Ayrıca, Malatya'nın Akçadağ ilçesinde de bal armudu yetiştirilmektedir.

Türkiye'de yaklaşık 10-15 çeşit palmiye bulunmaktadır. Bazı palmiye türleri: Akdeniz Yelpaze Palmiyesi. Kanarya Adaları Hurması. Arap Hurması. Datça Hurması. Çin Yelpaze Palmiyesi. Türkiye'de genellikle Akdeniz iklimi olan bölgelerde yetiştirilirler.

Sakura (sakao) bitkisi Türkiye'de doğal olarak yetişmez. Ancak, uygun şartlar sağlandığında Sakura ağacı Türkiye’nin Akdeniz kıyılarındaki bölgelerinde ve özellikle Karadeniz Bölgesi’nin nemli ve serin iklimine sahip illerinde yetiştirilebilir. Türkiye’de genellikle İstanbul, İzmir ve Antalya gibi sahil şehirlerinde bazı park ve bahçelerde Sakura ağaçları bulunur.

Hayır, kişniş ve kimyon taneleri aynı değildir. Kişniş tohumları yuvarlak ve sarı tonda olup, neredeyse parlak bir görünüme sahiptir. Bu nedenle, görünüş olarak bu iki baharat karıştırılamaz.

Dünyanın en ilginç ağaçlarından bazıları şunlardır: Cannonball (Top Mermisi) Ağacı. Şili Arokaryası. Ateş Ağacı (Delonix regia). Gökkuşağı Okaliptüsü (Eucalyptus deglupta). Ejderha Kanı Ağacı. Ayrıca, ABD’nin California eyaletinde bulunan Chandelier (Avize) Ağacı, içinden yol geçen tek ağaç olarak bilinir.

"Kıym" kelimesinin ne işe yaradığı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, "kayyum" kelimesinin işlevleri hakkında bilgi verilebilir. Kayyum, bir malın yönetilmesi veya belirli bir işin yapılması amacıyla yasalar tarafından belirlenen durumlarda atanan kişidir. Kayyımın bazı görevleri şunlardır: Malvarlığını yönetmek, işletmek ve bakım-onarımlarını yaptırmak. Malvarlığından elde edilen gelirleri toplamak ve belirli hesaplarda değerlendirmek. Personeli idare etmek ve karar almada yetkili olmak. Kayyum, genellikle bir kurumun geçici veya kalıcı yönetimi için atanır.

Emivio, müşterilerin video görüşmelerini planlamak ve gerçekleştirmek için kullanılan bir web aracıdır.

İlkbaharda çiçek açan bazı ağaç türleri: Erguvan (Cercis siliquastrum). Çiçek elması (Malus spp.). Çiçek dişbudağı (Fraxinus ornus). At kestanesi (Aesculus hippocastanum). Turunçgiller (Citrus spp.). Jakaranda (Jacaranda mimosifolia). Manolya türleri (Magnolia spp.). Mor orkide ağacı (Bauhinia purpurea). Fırça çalısı (Callistemon citrinus). İlkbaharda çiçek açan ağaç türleri, coğrafi konuma ve iklim koşullarına göre değişiklik gösterebilir.

Sukulentin köklenme süresi, 2 ila 8 hafta arasında değişebilir. Bu süre, sukulentin türüne, yaprak sağlığına, ışık ve sıcaklık gibi çevresel faktörlere bağlı olarak farklılık gösterebilir. Örneğin, Echeveria, Sedum ve Sempervivum gibi türlerin yaprakları genellikle daha hızlı kök salırken, daha kalın yapraklı veya jelimsi dokuya sahip sukulentlerin (örneğin Aloe çeşitleri) köklenmesi daha uzun sürebilir. Sukulentin köklendiğini, genellikle 2-4 hafta içinde yaprağın kenarından çıkan incecik, beyaz kökçüklerden anlayabilirsiniz. Köklenme sonrası, yaprağın tabanından küçük bir sukulent sürgünü belirmesi ise köklenmeden sonraki 4-6 haftalık bir süreçte belirginleşir. Sukulent çoğaltma işlemi yaparken, doğru teknikleri uygulamak ve uygun koşulları sağlamak önemlidir.

Pendimetalin, çeşitli tarımsal bitkilerde yabancı ot kontrolü için kullanılır: Mısır, soya fasulyesi, fıstık, pamuk ve sebzeler gibi mahsullerin toprak ön ekiminde. Tahıllar: Buğday, arpa. Baklagiller: Nohut, soya fasulyesi. Endüstriyel bitkiler: Ayçiçeği, pamuk. Çim ve çim türleri: Bermudagrass, St. Augustine otu. Pendimetalin, pirinç tarlalarında da kullanılabilir, ancak çok yıllık yabani otlar üzerindeki etkisi zayıftır. Pendimetalin kullanmadan önce, ürünün etiketindeki talimatları ve güvenlik önlemlerini dikkatlice incelemek önemlidir.

Yarasa çiçeği (Tacca chantrieri) evde bol ışık alan, ancak doğrudan güneş ışığı almayan bir yerde durmalıdır. Bu bitki, yüksek nem ve sıcaklık (25-29°C) gerektiren hassas bir türdür. Kış aylarında ise sıcaklık 15-18°C'ye düşürülmeli ve sulama azaltılmalıdır. İyi drenajlı ve turba bazlı topraklar tercih edilmelidir. Yarasa çiçeği, zehirli bir bitki olarak kabul edilir.

9. sınıf biyoloji dersinde bitkiler, tohumsuz ve tohumlu bitkiler olarak iki ana gruba ayrılır. Tohumlu bitkiler, kendi içinde şu şekilde sınıflandırılır: Açık tohumlular. Kapalı tohumlular (çiçekli bitkiler). Tohumsuz bitkiler ise şu şekilde sınıflandırılır: Damarsız tohumsuz bitkiler. Damarlı tohumlu bitkiler.

Bataklık çiçeği, farklı kültürlerde ve bağlamlarda çeşitli anlamlar taşır: Zorlukların güzelliği: Bataklık çiçeği, zorlu koşullarda bile hayatta kalıp güzel çiçekler açarak, zorluklar karşısında pes etmemeyi ve güzellik bulmayı temsil eder. Ruhsal temizlik: Hinduizm ve Budizm'de, bataklık gibi çamurlu ortamlarda yetişip tertemiz bir şekilde açması nedeniyle ruhsal ve ahlaki saflığı simgeler. Yeniden doğuş ve bereket: Mısır kültüründe, gün ışığıyla beraber yapraklarını açmasından dolayı güneşi ve yeniden doğuşu temsil eder. Ayrıca, Selahattin Enis'in hikayelerinde toplum bir bataklık, karakterler ise içine düştükleri çamurun içinde temiz kalmaya çalışan bataklık çiçekleri olarak betimlenir.

Karahindibanın kökünde bulunan bazı bileşenler: Vitaminler: A, B, C ve D vitaminleri. Mineraller: Demir, potasyum ve magnezyum. Antioksidanlar: Beta-karoten ve polifenoller. İnulin: Prebiyotik bir lif. Torexacin, retinol, levulin gibi bileşikler. Karahindiba kökü, ayrıca doğal bir diüretik olarak işlev görür ve safra üretimini artırarak sindirime katkıda bulunur.

Klivya çiçeği bakımı için dikkat edilmesi gereken bazı noktalar şunlardır: Toprak ve saksı: Klivya, suyu iyi drene eden, hava sirkülasyonuna izin veren bir toprakta yetiştirilmelidir. Sulama: Toprağın üst kısmı kuruduğunda sulama yapılmalıdır, ancak aşırı sulamadan kaçınılmalıdır. Işık: Klivya, filtrelenmiş, dolaylı ışığı tercih eder. Gübreleme: Aktif büyüme döneminde, özellikle şubat ve mart aylarında, sıvı gübre ile beslenmelidir. Sıcaklık: Klivya, 15-25°C arasında bir sıcaklığı tercih eder. Hastalık ve zararlılar: Kök çürüklüğü ve yaprak bitleri görülebilir. Klivya, zehirli maddeler içerebileceğinden, küçük çocuklar veya evcil hayvanlar bulunan ortamlarda dikkatli olunmalıdır.

Salak meyvesi, özellikle Güneydoğu Asya'da yaygın olarak yetişir. Yetiştiği bazı ülkeler: Endonezya; Malezya; Tayland. Ayrıca, tropikal iklimi sevdiği için sıcak ve nemli koşullarda en iyi şekilde büyür.

Efuli (ejder) meyvesi, anavatanı Meksika, Orta Amerika ve Güney Amerika olan bir bitkidir. Ayrıca, Asya’da Endonezya, Güney Cava, Tayvan, Vietnam, Tayland, Filipinler, Sri Lanka, Malezya, Bangladeş, Okinawa, Hawai, İsrail, kuzey Avustralya ve Güney Çin’de de yetiştirilmektedir. Son yıllarda Türkiye’nin Mersin ilinde de az miktarda üretilmeye başlanmıştır.

Güllerin dikenli olmasının ana nedeni, bitkiyi savunma ve koruma amacı taşımasıdır. Ayrıca, gül dikenleri şu işlevlere de sahiptir: Tırmanma: Gül dalları, dikenler sayesinde komşu bitkilere tırmanır ve güneş ışığını tekeline alır. Destek: Dikenler, gül dallarının zayıf komşu bitkiler üzerinde tutunmasını sağlar. Gül dikenleri, odunsu yapıya derin bir şekilde gömülüdür ve kolay kolay kırılmaz.