Balıklar

Trakonya balığı, Haziran ve Ağustos ayları arasında yumurta bıraktığı için bu dönemlerde daha tehlikeli olabilir. Trakonya, yıl boyunca görülebilmekle birlikte, özellikle yaz aylarında kıyıya yakın bölgelerde daha sık rastlanır.

Çamur zıpzıpları, karada yaşayabilen (amfibik) balıklar oldukları için karada yaşarlar. Karada yaşamalarının nedenleri: Besin kaynakları: Gelgitler sırasında deniz suları çekildiğinde, çamurlu topraklarda çok sayıda kabuklu canlı ve bitki kalır. Solunum: Çamur zıpzıpları, solungaçlarını, boğazlarındaki ve ağızlarındaki mukoza zarlarını ve derilerindeki yoğun kılcal yapıları kullanarak nefes alabilir. Üreme: Üreme dönemlerinde, dişilerin dikkatini çekmek için çamurda zıplarlar.

Süs havuzunda beslenebilecek bazı balık türleri: Koi ve Japon Balığı: Hem koi hem de japon balıkları zor koşullara ve havuz sıcaklığındaki küçük değişikliklere adapte olabilir. Shubunkin ve Comet Japon Balığı: Süs havuzunda beslenmeye uygun türlerdir. Gambusya: Küçük ve renksiz bir balık türüdür, seyir zevki vermeyebilir. Tilapia: Sıcak havalara uygun, vejetaryen beslenebilen ve hızlı büyüyen bir balık türüdür. Killifish: Böcek, larva, yosun ve bitki ile beslenen, hızla çoğalan bir balık türüdür. Yayın Balığı: Dayanıklı ve hızlı büyüyen bir balık türüdür, türlerine ve beslenmeye bağlı olarak değişebilir. Süs havuzunda balık beslerken, balıkların sağlıklı kalabilmesi için düzenli bakım yapmak, filtreleri temizlemek ve suyu temiz tutmak önemlidir.

Dülger balıklarının bazı özellikleri: Boyut: Ortalama 25-30 cm uzunluğunda ve 300-500 g ağırlığındadır. Vücut Yapısı: Vücudu yassı ve yüksek, ağız derinliği geniştir. Renk: Sırtı yeşilimsi-kahverengi, yanları gümüş rengi, karnı beyazdır. Beslenme: Kabuklu deniz hayvanları, diğer balıkların yumurtaları ve yavrularıyla beslenir. Yaşam Alanı: Ilık ve 90 metreye kadar derinliği olan sularda yaşar. Üreme: Dişi dülger balığı, haziran-ağustos ayları arasında yumurta döker. Lezzet: Dülger balığı oldukça lezzetlidir. Dülger balığı, Türkiye'de genellikle Marmara Denizi'nde bulunur.

Jig ile avlanabilen bazı balık türleri: Sarıkuyruk; Sinarit; Akya; Orkinos; Kuzu balığı; Orfoz; Morina; Somon; Ton balığı; Levrek. Jig ile genellikle suların orta ve dibinde yaşayan büyük balıklar avlanır.

Fanusta yaşayabilen bazı balık türleri: Beta Balığı (Kavgacı Siyam Balığı). Japon Balığı. Lepistes. Pigme Çöpçü Balığı. Zebra Balığı. Kardinal Balığı. Fanus, balıklar için uygun bir yaşam alanı değildir; düzenli temizlik ve su değişimi gerektirir.

Zebra balıklarının en sevdiği yem hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, zebra balıklarının yüksek kaliteli pul, granül ve cip yemler ile beslenebileceği bilinmektedir. Ayrıca, zebra balıkları haşlanmış ve küçük parçalara bölünmüş ıspanak, kabak, bezelye ve salatalık gibi sebzelerle de beslenebilir. Zebra balıkları, vahşi doğada sivrisinek larvaları, küçük kabuklular, solucanlar ve alglerle beslenir. Balıkların beslenmesi sırasında, kısa sürede tüketebilecekleri miktarda yem verilmesi ve yem artıklarının tanktan uzaklaştırılması önemlidir.

Zebra balıklarının ölmesinin bazı nedenleri: Kötü su kalitesi. Yanlış sıcaklık. Yetersiz veya yanlış beslenme. Hastalıklar. Stres. Yanlış tank arkadaşları. Yaralanmalar. Genetik faktörler. Sudaki kimyasallar.

Dülger balığı zehirli değildir, ancak kafa kısmı diğer balıklara göre daha geniş ve kemikli olduğu için yenilebilir kısmı azdır. Dülger balığının sırt ve alt kısımlarındaki dikenler ile başı alındıktan sonra kalan etler tüketilebilir.

Damla balığı (blobfish) tehlikeli değildir, ancak nesli tehdit altındadır. Damla balığının tehdit altında olmasının bazı nedenleri: İnsan faaliyetleri: Derin deniz balıkçılığı ve petrol sondajı yaşam alanlarını yok eder. Deniz kirliliği ve iklim değişikliği: Damla balığının yaşam alanına dolaylı olarak zarar verir. Damla balığı, eti yenmeyen bir balık türüdür.

Evet, iskorpit balığı zehirlidir. İskorpitin birinci sırt, karın ve anüs yüzgecinde zehir barındıran dikenleri vardır. Zehirlenme durumunda tedavi için amonyak kullanılabilir. İskorpit balığı, zehirli olmasına rağmen lezzetli etiyle birçok masanın misafiri olabilir.

Damla balıklarının (Psychrolutes marcidus) çirkin olarak görülmesinin nedeni, akışkan bir jele benzer görünümü ve sıra dışı yüz yapısıdır. Bu balıkların gözleri ve ağzı iri olduğu için dikkat çeker. Ancak, damla balıklarının çirkinliği onları kötü değil, özel kılan bir özellik olarak da görülebilir. Damla balıkları, 2013 yılında Çirkin Hayvanları Koruma Derneği'nin düzenlediği bir oylama sonucu "dünyanın en çirkin hayvanı" seçilmiştir.

Balıkların tek ve çift yüzgeçleri olmak üzere iki grup yüzgeci vardır. Tek yüzgeçler: Sırt yüzgeci (dorsal yüzgeç); Anal yüzgeç; Kuyruk yüzgeci (kaudal yüzgeç). Çift yüzgeçler: Göğüs yüzgeci (pektoral yüzgeç); Karın yüzgeci (ventral yüzgeç). Bazı balık türlerinde sırt yüzgeci ile kuyruk yüzgeci arasında yalancı yüzgeçler de bulunabilir.

Lepisteslerde en çok sevilen renk, kişisel tercihlere göre değişiklik gösterebilir. Ancak, bazı popüler lepistes renkleri şunlardır: Full Red (Tam Kırmızı). Blue Grass (Mavi Çim). Green Cobra (Yılan Derisi). Albino Full Red (Albino Tam Kırmızı). Lepisteslerin renkleri genetik faktörlere, beslenme düzenine ve yaşadıkları çevreye bağlı olarak farklılık gösterebilir.

Çöpçü balıklarının bazı faydaları: Temizlik: Akvaryumun dibine çöken yem artıklarını ve organik atıkları yiyerek suyun temiz kalmasına katkıda bulunurlar. Dayanıklılık ve bakım kolaylığı: Akvaryumcular tarafından dayanıklı ve bakımı kolay bir tür olarak bilinirler. Barışçıl doğa: Hemen her tropikal akvaryum balığı ile uyumludurlar ve agresif balıklarla bile sorunsuz yaşayabilirler. Üreme kolaylığı: Üremeleri kolaydır ve acemi akvaryumcular tarafından bile yönetilebilir. Estetik görünüm: Çeşitli renkleri ve sosyal davranışlarıyla akvaryuma estetik bir değer katarlar.

Damla balığının bazı özellikleri: Görünüm: Akışkan ve jele benzer bir yapısı vardır. Yaşam Alanı: Genellikle 600 ila 2.800 metre derinliklerde, Avustralya, Yeni Zelanda ve Tazmanya civarında yaşar. Beslenme: Yengeç, ıstakoz ve küçük deniz canlılarıyla beslenir. Üreme: Yumurtlayarak ürer, ancak yumurtaların sayısı ve kuluçka süresi hakkında bilgi eksikliği vardır. Koruma Durumu: Nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıyadır. Eti: Yenmeyen balık türlerindendir.

Nemo balığı, bilimsel adıyla Amphiprioninae, genellikle 5-6 yıl kadar yaşar.

Cerrah balıkları, omurgalarında bulunan zehirli yüzgeçler nedeniyle tehlikeli kabul edilir. Her yıl binlerce insanın hastanelik olmasına sebep olan cerrah balıkları, özellikle akvaryum ticareti için toplandıklarında aşırı avlanmaya ve habitat kaybına karşı savunmasız hale gelirler.

Cüce vatoz balıkları, uygun bakım koşulları sağlandığında ortalama 3 ila 5 yıl arasında yaşayabilirler. Bazı kaynaklarda ise bu süre 6-8 yıl olarak belirtilmektedir. Cüce vatozların yaşam süresi, akvaryum ortamının temizliği, su sıcaklığı ve pH seviyesi gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir.

Beta balıkları, doğaları gereği agresif ve bölgeci oldukları için tek yaşarlar. Özellikle erkek beta balıkları, kendi türleriyle bir arada olduklarında ciddi kavgalar yaşayabilir, bu da yaralanmalara veya ölümlere yol açabilir. Beta balıklarının tek başına yaşamasının diğer bir nedeni de sosyal davranışlara ihtiyaç duymamalarıdır.