Ayetler

Nisa Suresi 23. ve 24. ayetler şu konuları ele almaktadır: 23. ayet: Bu ayette, İslam'da evlenilmesi haram olan kadınlar sıralanmaktadır. Bunlar arasında: - Anneler, kız çocukları, kız kardeşler, halalar, teyzeler, erkek kardeşlerin kızları, süt anneler ve üvey kızlar bulunmaktadır. - Başkalarının nikâhı altında bulunan kadınlar da bu kapsama dahildir. 24. ayet: Bu ayette ise evli kadınların nikahlanması yasaklanmış, ancak cariyeler bundan istisna edilmiştir.

A'râf Suresi 144. ayet, Allah'ın Hz. Mûsâ'yı peygamberlik ve buyrukları tebliğ etmekle görevlendirdiğini ve kendisiyle vasıtasız konuşabilme ayrıcalığı vererek onu insanlar arasında seçkin kıldığını belirtir. A'râf Suresi 145. ayet ise, levhalarda her şeyin yazılı olduğunu, nasihat ve hükümlerin ayrıntılarının belirtildiğini ifade eder. Bu ayetler, genel olarak Hz. Mûsâ'ya verilen peygamberlik ve vahiy gibi özel ayrıcalıkları ve ilahi emirlere göre hareket etme sorumluluğunu anlatır.

-115 sayısının ne anlama geldiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, 115 sayısı farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir: Numeroloji. Telefon numarası. Sayıların anlamlarının bilimsel bir temeli olmadığını unutmamak gerekir.

En'âm Suresi 161. ve 162. ayetler şu anlamlara gelir: 161. ayet: "De ki: 'Şüphesiz Rabbim beni dosdoğru bir yola iletti; dimdik ayakta duran ve hakka yönelen İbrahim'in dinine. O, müşriklerden değildi.'". 162. ayet: "De ki: 'Şüphesiz benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm, âlemlerin rabbi olan Allah içindir.'".

Zuhruf Suresi 44. ayet, Mekke döneminde inmiştir.

A'râf Suresi 178. ayet, Allah'ın doğru yola ilettiği kişilerin hidayete ereceğini, saptırdıklarının ise kaybedenler olacağını ifade eder. 179. ayet ise, insanların ve cinlerin çoğunun cehennem için yaratıldığını, çünkü bu kişilerin kalplerinin olduğunu ancak düşünmediklerini, gözlerinin olduğunu ancak görmediklerini, kulaklarının olduğunu ancak duymadıklarını belirtir. Bu ayetler, insanların sahip oldukları yetenekleri kötü kullanmaları durumunda nasıl bir sonla karşılaşacaklarını ve doğru yolun Allah'a yönelmek olduğunu vurgular.

A'raf Suresi 204. ve 205. ayetlerin okunmasının bazı amaçları: Rahmete nail olmak: 204. ayette, Kur'an okunduğu zaman onu dinleyip susmanın rahmete vesile olacağı ifade edilir. Allah'ı anmak: 205. ayette, sabah-akşam Allah'ı içten ve korkarak, yüksek olmayan bir sesle anmanın önemi vurgulanır. 204. ayet, ayrıca, Kur'an okunurken saygılı ve dikkatli davranılması gerektiğini, bu şekilde Allah'a karşı edepsizlikten kaçınılacağını belirtir. 205. ayet, gafillerden olmamak ve Allah'a ibadet ederken gösterişten kaçınmak gerektiğini hatırlatır.

Maide Suresi 77. ayet, kitap ehline (Yahudiler ve Hristiyanlar) şu mesajı iletmektedir: "Dininizde haksız yere aşırılığa gitmeyin ve daha önce sapmış, birçoklarını saptırmış ve doğru yoldan ayrılmış bir kavmin heveslerine uymayın".

Sâffât Suresi, 69. ayet şu anlama gelir: "Muhakkak ki onlar, babalarını (atalarını) dalâlette buldular".

Tâhâ Suresi 113. ve 114. ayetler şu anlamlara gelir: 113. ayet: "İşte, sakınsınlar yahut hatırlamalarını sağlasın diye onu Arapça bir Kur’an olarak indirdik ve onda uyarılarımıza tekrar tekrar yer verdik". 114. ayet: "Gerçekliğinde şüphe bulunmayan, her şeye hükümran olan Allah yüceler yücesidir. Sana vahyi tamamlanmadan Kur’an’ı okumada aceleci davranma ve ‘Rabbim! İlmimi arttır’ de".

Surelerin uzunlukları farklıdır çünkü Kur'an-ı Kerim'de sureler, içerdikleri ayet sayısı ve konularına göre çeşitli bölümlere ayrılmıştır. Bu bölümler şu şekilde sınıflandırılır: 1. Tıval: Uzun sureler (Bakara, Âl-i İmran, Nisa vb.). 2. Miun: Ayet sayısı 100'den fazla olan sureler (Tevbe, Nahl, Hûd vb.). 3. Mesani: Ayet sayısı 100'den az olan sureler (Ahzab, Hacc, Kasas vb.). 4. Mufassal: Kur'an-ı Kerim'in sonunda yer alan kısa sureler. Ayrıca, surelerin uzunlukları, vahyin iniş sırasına ve peygamberin talimatıyla belirlenen tertibine göre de değişiklik gösterebilir.

"Hiç ibret almadık mı?" ifadesi, Kur'an-ı Kerim'de geçen bazı ayetlerde yer alan uyarı ve öğütlerle ilişkilidir. İşte bu konuda öne çıkan iki ayet: 1. Nahl Suresi, 17. ayet: "Hiç yaratan yaratamayana benzer mi? İbret almaz mısınız?". 2. En'âm Suresi, 76.-80. ayetler: "Rabbim, her şeyi ilmen kuşatmıştır. Hiç ibret almaz mısınız?".

Nisâ Suresi 65. ayet, Müslümanların imanlarının tamamlanması için iki koşulu yerine getirmeleri gerektiğini ifade eder: 1. Hakemlik: Müslümanlar, aralarında çıkan anlaşmazlıklarda Allah'ın elçisini (Peygamber'i) hakem kabul etmelidirler. 2. Kabullenme: Verilen hükme, içlerinde hiçbir sıkıntı ve itiraz duymadan tam bir teslimiyetle boyun eğmelidirler. Bu koşullar yerine getirilmediği sürece, ayet iman etmiş sayılmayacaklarını belirtir.

Yunus Suresi, 92. ayet Firavun'un cesedinin ölümden sonra bir ibret olarak korunmasından bahseder. Ayetin meali şu şekildedir: > "Bugün seni bedeninle kurtaracak ve vücudunu çürümeden denizden çıkaracağız ki, senden sonra gelecekler için bir ibret olsun! Doğrusu, insanların çoğu ayetlerimize, ibret kaynağı delillerimize karşı kayıtsızdır".

İlk an, Kur'an-ı Kerim'in ilk inen ayetlerinin Alak Suresi'nin ilk beş ayeti olduğu anlamına gelir. Bu ayetler şu şekildedir: 1. "Yaratan Rabbinin adıyla oku!". 2. "O, insanı bir alaktan yarattı". 3. "Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir". 4. "Kalemle yazmayı öğretendir". 5. "İnsana bilmediğini O öğretti".

Nisa Suresi 69. ayet, Müslümanların Allah'a ve peygamberine itaat etmelerinin önemini vurgular. Ayetin mesajı şu şekildedir: "Kim Allah'a ve peygambere itaat ederse, işte onlar Allah'ın nimetine eriştirdiği peygamberler, sıddıklar, şehitler ve salih kişilerle beraber olacaklardır; bunlar ne güzel arkadaşlardır!". Bu ayet, itaat edenlerin ahirette bu yüce şahsiyetlerle birlikte olacaklarını ve bu birlikteliğin büyük bir lütuf olduğunu belirtir.

"İstediğin Kadar İnkar Et" ifadesi, Kuran'da geçen bazı ayetlerde geçen bir durumu anlatır. Bu ayetlerde, insanın şeytana uyarak inkar etmesi ve inkar ettikten sonra Allah'tan korktuğunu söylemesi durumu ele alınır. Örneğin, 59. sure 16. ayette şöyle denir: "Şeytan gibi, hani insana, kafir ol der de insan kafir oldu muydu, şüphe yok ki der, ben senden tamamıyla uzağım, şüphe yok ki ben, alemlerin Rabbi Allah'tan korkarım". Ayrıca, Nisa suresinin 168. ayetinde de iman edip sonra inkar eden, sonra tekrar iman edip inkarlarında ileri giden insan tipinden bahsedilir.

Markos 3:35 ayeti, kimsenin Tanrı'nın isteğini yerine getirmesinin onu Tanrı'nın kardeşi, kız kardeşi ve annesi yaptığını ifade eder. Provers 3:35 ayeti ise bilge insanların onur kazanacağını, aptalların ise utanç duyacağını belirtir.

En'am Suresi 104. ve 105. ayetlerin okunuşu: 104. Ayet: "Rabbinizden size gerçekleri gösteren deliller geldi. Artık kim gözünü açar hakkı idrak ederse kendi yararına, kim de (hakkın karşısında) körlük ederse kendi zararınadır. Ben başınızda bekçi değilim". 105. Ayet: "Onlar, 'Sen iyi ders almışsın' desinler diye ve bir de bilen bir toplum için onu (Kur'an'ı) açıklayalım diye âyetleri değişik biçimlerde işte böylece açıklıyoruz".

1. Timoteos 6:6-8, elçi Pavlus'un genç çırağı Timoteos'a kilise önderi olarak üstlendiği yeni görevinde onu cesaretlendirmek için yazdığı bir mektuptan bir bölümdür. Bu ayetlerin anlamı şu şekilde açıklanabilir: 6. ayet: "Eldekiyle yetinerek Tanrı yolunda yürümek büyük kazançtır". 7. ayet: Dünyaya hiçbir şey getirmedik ve ondan hiçbir şey götüremeyeceğiz. 8. ayet: Yiyecek ve giyecek gibi temel ihtiyaçlara sahip olduğumuz sürece bunlarla yetinmeliyiz. Bu ayetler, zenginlik arzusunun insanları yıkıma götürdüğünü ve gerçek kazancın kanaat etmek olduğunu vurgular.