Pan-Arabizm, Kuzey Afrika'dan Batı Asya'ya, Atlantik Okyanusu'ndan Umman Denizi'ne kadar olan geniş bir coğrafyada Arap halkları arasında birlik ve beraberlik hedefini amaçlayan, büyük oranda seküler ve sıklıkla sosyalist bir harekettir. Pan-Arabizm'in bazı özellikleri: Fikirsel temelleri: 19. yüzyılın sonlarına dayanır. Amaçları: Avrupa emperyalizmine karşı tavır almak ve Arapça konuşan tüm toplulukları birleştirmek. Önemli isimler: Şerif Hüseyin bin Ali, Mişel Eflak, Ürdün Kralı I. Abdullah, Cemal Abdünnâsır. Önemli oluşumlar: Arap Birliği (1945), Birleşik Arap Cumhuriyeti (1958-1961). Pan-Arabizm, 1960'larda en yüksek noktasına ulaşmış, ancak Altı Gün Savaşı ve ekonomik gelişmelerin sağlanamaması gibi nedenlerle önemini yitirmiştir.