Ömer Paktı, ikinci halife Ömer bin Hattab döneminde, fethedilen şehirlerdeki gayrimüslimlerle yapılan bir antlaşmadır. Bu antlaşma, Müslümanlar ile zapt edilmiş topluluklar arasında bir arada yaşamada izlenecek ilkeleri ortaya koyar. En önemli noktalarından bazıları şunlardır: Yeni kiliselerin, ibadethanelerin, manastırların veya inziva yerlerinin inşası yasaktır. Gayrimüslimlerin, Müslümanların kıyafetlerini taklit etmeleri ve onların konuşma şekillerini kullanmaları yasaktır. Silah bulundurmaları ve at binmeleri yasaktır. Müslüman bir misafire üç gün boyunca yiyecek ve kalacak yer sağlamaları zorunludur. Antlaşmanın hem dillerinde hem de hükümlerinde farklılık gösteren birkaç farklı versiyonu vardır. Ömer Paktı'nın, 9. yüzyıldan kalma en eski örneği mevcuttur.