Anayasa

Türkiye'de güçler birliği ilkesi, 1921 ve 1924 anayasalarında benimsenmiştir.

Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 56. maddesi, sağlık hakkı ile ilgili hükümleri içermektedir: > "Herkes, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir. Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirlenmesini önlemek Devletin ve vatandaşların ödevidir. > > Devlet, herkesin hayatını, beden ve ruh sağlığı içinde sürdürmesini sağlama; insan ve madde gücünde tasarruf ve verimi artırarak, işbirliğini gerçekleştirmek amacıyla sağlık kuruluşlarını tek elden planlayıp hizmet vermesini düzenler. > > Devlet, bu görevini kamu ve özel kesimlerdeki sağlık ve sosyal kurumlarından yararlanarak, onları denetleyerek yerine getirir. Sağlık hizmetlerinin yaygın bir şekilde yerine getirilmesi için kanunla genel sağlık sigortası kurulabilir".

Miras hakkı, 1982 tarihli Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 35. maddesi ile güvence altına alınmıştır.

Yargı yetkisi, Türk Milleti adına bağımsız mahkemelerce kullanılan bir yetkidir ve üç ana alana ayrılmıştır: 1. Anayasa Yargısı: Anayasa Mahkemesi tarafından yürütülen, yasaların Anayasa’ya uygunluğunun denetimini içerir. 2. İdari Yargı: İdare ve vergi mahkemeleri ile bölge idare mahkemeleri tarafından yürütülen, idarenin işlem ve eylemlerinden kaynaklanan uyuşmazlıkların çözümünü kapsar. 3. Adli Yargı: Ceza ve hukuk mahkemeleri tarafından yürütülen, genel olarak diğer yargı kollarına girmeyen uyuşmazlıkların çözümlendiği alanı ifade eder. Ayrıca, seçim yargısı (Yüksek Seçim Kurulu) ve hesap yargısı (Sayıştay) da yargı sistemi içerisinde yer almaktadır.

Çevre hakkı, Türkiye Anayasası'nın 56. maddesinde düzenlenmiştir.

Türkiye'de kuvvetler ayrılığı ilkesi şu şekilde uygulanır: 1. Yasama yetkisi: Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) tarafından kullanılır. 2. Yürütme yetkisi: Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu tarafından, Anayasa ve yasalara uygun olarak yerine getirilir. 3. Yargı yetkisi: Türk milleti adına bağımsız mahkemelerce kullanılır. Bu düzenleme, devletin üç temel fonksiyonunun (yasama, yürütme ve yargı) farklı organlara ayrılmasını sağlar ve gücün tek bir elde toplanmasını önler.

Doğru yazımı "anayasa" şeklindedir.

Anayasa hukukunda yürütme, devletin işleyişini sağlayan, yasaların uygulanmasından ve kamu yönetiminin idaresinden sorumlu olan devlet organlarının gerçekleştirdiği faaliyetler bütünüdür. Yürütme yetkisi genellikle şu organlar tarafından kullanılır: - Cumhurbaşkanı: Devletin başı ve yürütme yetkisinin önemli bir kısmını elinde bulundurur. - Bakanlar Kurulu (Hükümet): Cumhurbaşkanı ile birlikte yürütme yetkisini paylaşır. - Bakanlar: Cumhurbaşkanı tarafından atanan ve kendi bakanlık alanlarında yürütme işlevini yerine getiren kişiler. Yürütme yetkisi, anayasa tarafından belirlenen çerçeve içinde kullanılır ve yasama ile yargı organları tarafından denetlenir.

EKYS (Eğitim Kurumlarına Yönetici Seçme Sınavı) anayasadan 8 soru çıkmaktadır.

Türkiye'de ilk anayasa, 20 Ocak 1921 tarihinde Ankara'daki Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından hazırlandı.

Yunanistan'ın anayasası, 5. Düzenleme Kurulu tarafından 1975 yılında oylanmış ve uygulanmış olan Yunanistan Cumhuriyeti Anayasası'dır. Anayasa, devletin yapısını oluşturan temel kuralları, yetkinin otoriteler tarafından uygulanış biçimini ve insan haklarına dair kanunları içerir.

Angarya çalışma, Anayasaya göre haftalık 45 saati aşan her çalışmadır.

Anayasa'nın 73. maddesi, "Vergi Ödevi" başlığını taşır ve şu hükümleri içerir: 1. Herkes, kamu giderlerini karşılamak üzere, mali gücüne göre, vergi ödemekle yükümlüdür. 2. Vergi yükünün adaletli ve dengeli dağılımı, maliye politikasının sosyal amacıdır. 3. Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülükler, kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır. 4. Vergi yükümlülüklerinin muaflık, istisnalar ve indirimleriyle oranlarına ilişkin hükümlerinde, kanunun belirttiği yukarı ve aşağı sınırlar içinde değişiklik yapmak yetkisi, Bakanlar Kuruluna verilebilir.

Türkiye'deki seçimlerin 5 yılda bir yapılmasının nedeni, 1982 Anayasası'nın 77. maddesinin 1. fıkrasında yer alan düzenlemedir.

Kanun hükmünde kararnameler (KHK), 2018 Türkiye genel seçimlerinden sonra yeni sistemin yeni düzenleme aracı olan Cumhurbaşkanlığı Kararnameleri (CBK) ile değiştirilerek kaldırılmıştır. Bu değişiklik, 2017 Türkiye anayasa değişikliği referandumunun ardından gerçekleşmiştir.

CHP, mevcut anayasaya uyulmadığı bir ortamda yeni bir anayasa tartışmasını sağlıklı bulmamaktadır. CHP'nin anayasa değişikliğine ilişkin diğer görüşleri şunlardır: - Demokratikleşme adımları: Temel hak ve özgürlüklerin güvenceye kavuşturulması ve demokrasi perspektifiyle ele alınması gerektiğini savunmaktadır. - Şeffaf ve katılımcı yöntem: Anayasa değişikliklerinin şeffaf, katılımcı bir yöntemle ve Meclis zemininde ele alınması gerektiğini vurgulamaktadır. - Mevcut anayasanın değiştirilmesi yasaklanan maddeleri: İnsan haklarına saygılı, demokratik, laik, sosyal hukuk devleti kavramlarının anayasal düzenin temel belirleyicisi haline gelmesini hedeflemektedir.

1848 Avrupa Baharı veya 1848 Devrimleri, 1848-1849 yılları arasında Avrupa çapında gerçekleşen bir dizi devrimdir. Hollanda'da anayasanın ilanı ise 1848 yılında gerçekleşmiştir.

Anayasa Mahkemesi'ne (AYM) yapılan bireysel başvuruların ne kadar sürede karara bağlanacağı kesin bir süre ile belirlenmemiştir. Başvuruların inceleme süresi, AYM'nin dosya yükü ve yoğunluğu gibi faktörlere bağlıdır.

Annenin soybağının reddi davası açabilmesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi (AYM) kararı, Türk Medeni Kanunu'nun 286. maddesinin birinci fıkrasının iptaline ilişkindir. Bu karara göre, daha önce sadece koca ve çocuğun soybağının reddi davası açabilmesine olanak tanıyan kanun hükmü, anneye de bu hakkı tanıyacak şekilde değiştirilmiştir. Karar, 9 ay sonra yürürlüğe girmiştir.

Karşı imza kuralı, devlet başkanının yazılı bir işleminde, bu işlemden kaynaklanan sorumluluğun üstlenilmesi amacıyla, başbakanın veya ilgili bakanın veya her ikisinin imzasının devlet başkanının imzasının altına atılmasıdır. Bu kural, 1924 Anayasası döneminde Cumhurbaşkanı kararlarına karşı uygulanmaktaydı.