• Buradasın

    Gleno-humeral instabilite nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Glenohumeral instabilite, omuz ekleminin normal sınırlarının dışına çıkması veya stabilitesini kaybetmesi durumudur 3.
    Bu durumun nedenleri arasında şunlar yer alır:
    • Travmatik nedenler 34. Düşme, spor sırasında darbe alma veya ağır kaldırma gibi ani ve güçlü hareketler omuz eklem kapsülünde ve bağlarda zedelenmelere yol açabilir 3.
    • Tekrarlayan mikrotravmalar 3. Özellikle sporcularda, omuz eklemi aşırı zorlanabilir ve bu durum kapsül ve bağların gevşemesine neden olabilir 3.
    • Doğuştan gelen veya genetik faktörler 3. Bağ dokusu bozuklukları gibi genetik nedenler omuz ekleminde instabiliteye yol açabilir 3.
    Glenohumeral instabilite, anterior (ön), posterior (arka) ve multidirectional (çok yönlü) olarak sınıflandırılabilir 12. Tedavi seçenekleri, konservatif rehabilitasyondan cerrahi müdahaleye kadar değişebilir 3.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Glenohumeral eklem nedir?

    Glenohumeral eklem, omuz bölgesinde bulunan ve humerus (kol kemiği) ile scapula (kürek kemiği) arasındaki bağlantıyı sağlayan en önemli eklemlerden biridir. Bu eklem, geniş hareket aralığına sahiptir ve üç ana düzlemde hareket edebilme yeteneğine sahiptir: - Abdüksiyon: Kolun vücut ekseninden uzaklaşarak yan tarafa doğru kaldırılması. - Fleksiyon: Kolun öne doğru kaldırılması. - Dönme (internal ve external rotasyon): Kolun kendi ekseni etrafında döndürülmesi. Glenohumeral eklem, stabilitesini çevresindeki kaslar, tendonlar ve ligamentlerden alır.

    Glenohumoral eklemin stabilitesi nasıl sağlanır?

    Glenohumoral eklemin stabilitesi, hem statik hem de dinamik stabilizatörlerin işbirliği ile sağlanır. Statik stabilizatörler arasında şunlar bulunur: - Glenoid labrum: Glenoid kaviteyi çevreleyen fibröz kıkırdaktan oluşan halka, eklem derinliğini artırarak stabiliteyi sağlar. - Eklem kapsülü: Eklemi çevreleyen esnek bağ dokusu, eklemi korur ve stabilite sağlar. - Ligamentler: Korakoklaviküler, akromiyoklaviküler ve korakoakromiyal bağlar, eklemin stabilitesini artırır ve aşırı hareketliliği önler. Dinamik stabilizatörler ise şunlardır: - Kaslar: Rotator manşet kasları, özellikle supraspinatus, infraspinatus ve teres minör, humerus başının yukarı doğru göçünü önleyerek stabiliteye katkıda bulunur. - Tendonlar: Biseps tendonları, üst kolun pazı kasını omuza bağlayarak eklem stabilitesini artırır.