• Buradasın

    Otizm spektrum bozukluğu olan bireylere yönelik ulusal eylem planı nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) Olan Bireylere Yönelik Ulusal Eylem Planı, OSB'li bireylerin yaşam kalitesini artırmak ve toplumsal yaşamın her alanına katılımlarını kolaylaştırmak amacıyla hazırlanmış bir plandır 13.
    Planın altı öncelikli alanı şunlardır:
    1. Farkındalık Çalışmaları ve Kurumlar Arası İşbirliği: Toplumun tüm kesimlerinin OSB konusunda farkındalık düzeyinin artırılması 12.
    2. Erken Tanı, Tedavi ve Müdahale Zincirinin Kurulması: Erken tanı amaçlı değerlendirme ve kesin tanı sürecinin kaliteli, hızlı ve yaygın şekilde sağlanması 12.
    3. Ailelere Yönelik Hizmetlerin Geliştirilmesi: Ailelere yönelik bilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmalarının yapılması 12.
    4. Eğitsel Değerlendirme, Özel Eğitim, Destek Eğitim ve Rehabilitasyon Hizmetlerinin Geliştirilmesi: OSB olan bireylerin eğitim ve rehabilitasyon hizmetlerinin iyileştirilmesi 12.
    5. İstihdam Süreçleri ve Çalışma Hayatı: OSB'li bireylerin istihdam olanaklarının artırılması 12.
    6. Sosyal Hizmet, Sosyal Yardım ve Toplumsal Yaşama Katılım: Sosyal destek hizmetlerinin etkin bir şekilde sunulması 12.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Otizm çeşitleri nelerdir?

    Otizm spektrum bozukluğu (OSB) kapsamında çeşitli otizm türleri bulunmaktadır: 1. Asperger Sendromu: Yüksek işlevli otizm olarak da bilinir, genellikle normal veya üstün zekâya sahip bireylerde görülür. 2. Çocukluk Dezintegratif Bozukluğu: Çocuk normal gelişim gösterdikten sonra, özellikle sosyal, iletişim ve motor becerilerinde ani bir gerileme yaşar. 3. Atipik Otizm: Tipik otizm belirtilerini tam olarak karşılamayan, belirtiler daha hafif olan veya farklı kombinasyonlarda görülen bireyleri kapsar. 4. Rett Sendromu: Genellikle kız çocuklarında görülen genetik bir bozukluktur, el becerilerinde kayıp, yürüme zorluğu ve zihinsel engellilik gibi belirtilerle seyreder. 5. Klasik Otizm: OSB'nin en bilinen ve en yaygın türüdür.

    Otizmli çocuklar ne yapamaz?

    Otizmli çocuklar, sosyal etkileşim, iletişim ve davranış alanlarında çeşitli zorluklar yaşarlar. Bu zorluklar nedeniyle yapamadıkları bazı şeyler şunlardır: Göz teması kurmakta ve yüz ifadelerini anlamada güçlük çekerler. Konuşma ve dil gelişimleri gecikir veya sınırlı sözcükler kullanabilirler. Tekrarlayıcı davranışlar sergilerler ve belirli rutinlere bağlı kalma eğilimindedirler. Hayali oyunlar kurmazlar ve genellikle tek başına vakit geçirmeye meyillidirler. Duyusal hassasiyetleri olabilir; belirli dokulara veya seslere karşı aşırı duyarlı veya duyarsız olabilirler. Otizmli çocukların ihtiyaçları, bireysel farklılıklarına göre değişir ve erken tanı ile uygun destek hizmetleri, gelişimlerini olumlu yönde etkiler.

    Otizm spektrum bozukluğu için hangi amaçlar?

    Otizm spektrum bozukluğu (OSB) için amaçlar, bireyin sosyal, iletişimsel ve bilişsel gelişimini destekleyerek yaşam kalitesini artırmayı hedefler. Bu amaçlar arasında: 1. Erken Teşhis ve Müdahale: OSB belirtilerinin erken fark edilmesi, çocuğun özel ihtiyaçlarına uygun şekilde desteklenmesini sağlar. 2. Davranış ve İletişim Terapileri: Tekrarlayıcı davranışların azaltılması, sosyal becerilerin ve iletişim yeteneklerinin geliştirilmesi. 3. Eğitim Programları: Akademik ve sosyal becerilerin geliştirilmesi için yapılandırılmış eğitim programları. 4. Aile Desteği: Ebeveynlerin ve bakım verenlerin otizm hakkında bilinçlenmesi ve çocuklarına daha etkili destek sağlayabilmeleri. 5. Destekleyici Tedaviler: Duyusal hassasiyetlerin dengelenmesi, motor becerilerin geliştirilmesi ve günlük yaşamda bağımsızlık kazandırılması.

    Otizm ve otizm spektrum arasındaki fark nedir?

    Otizm ve otizm spektrum bozukluğu (OSB) terimleri farklı anlamlar taşır: - Otizm, sosyal etkileşim, iletişim ve davranışlarda farklılıklarla kendini gösteren nörogelişimsel bir bozukluktur. - Otizm spektrum bozukluğu (OSB) ise, otizmin farklı derecelerde şiddetle seyreden geniş bir yelpazeyi ifade eder.

    Otizm sınıflarında hangi etkinlikler yapılır?

    Otizm sınıflarında yapılan etkinlikler, otizmli bireylerin sosyal, iletişimsel, bilişsel ve motor becerilerini geliştirmeye yönelik olmalıdır. İşte bazı örnekler: 1. Sosyal Beceri Geliştirme Etkinlikleri: Rol yapma oyunları, grup oyunları ve duygu kartları kullanarak sosyal etkileşimin artırılması. 2. İletişim Becerilerini Geliştirme: Resimli iletişim panoları, hikaye anlatma ve şarkı söyleme gibi yöntemlerle dil becerilerinin desteklenmesi. 3. Bilişsel Beceri Geliştirme: Puzzle ve yapbozlar, sınıflandırma oyunları ve sayı-harf oyunları ile bilişsel yeteneklerin geliştirilmesi. 4. Motor Beceri Geliştirme: Boncuk dizme, makasla kesme, boyama gibi ince motor becerileri; koşma, zıplama, top oynama gibi kaba motor becerileri geliştiren aktiviteler. 5. Duyusal Entegrasyon Etkinlikleri: Kum, su, oyun hamuru gibi malzemelerle oynanan oyunlar ve duyusal yürüyüşler ile duyusal işleme becerilerinin iyileştirilmesi. 6. Sanat ve Müzik Terapisi: Boyama, çizim, müzikli aktiviteler ve evcil hayvan bakımı gibi yaratıcı ve duygusal gelişimi destekleyen etkinlikler. Bu etkinlikler, bir uzman (özel eğitim öğretmeni, psikolog veya terapist) rehberliğinde yapılmalıdır.

    Otizmli çocuklar devlet okullarında eğitim alabilir mi?

    Evet, otizmli çocuklar devlet okullarında eğitim alabilirler. Otizmli çocukların devlet okullarında eğitim alabilmeleri için çeşitli olanaklar sunulmaktadır: 1. Kaynaştırma Eğitimi: Otizmli çocuklar, akranlarıyla birlikte temel eğitim okullarında eğitim alabilirler. 2. Özel Eğitim Sınıfları: İlkokul ve ortaokul düzeyinde, özel eğitim gerektiren çocuklar için özel eğitim sınıfları açılabilir. 3. Özel Eğitim Uygulama Okulları: Zorunlu öğrenim çağında olan otizmli öğrenciler için resmi ve özel özel eğitim uygulama okulları mevcuttur. Ayrıca, otizmli çocukların bireysel ihtiyaçlarına göre eğitim programları ve destek hizmetleri sunan Otistik Çocuklar Eğitim Merkezleri de bulunmaktadır.

    Otizm nedir kısaca özet?

    Otizm, beynin gelişimini etkileyen ve sosyal etkileşim, iletişim ve davranış kalıplarında zorluklara yol açan nörogelişimsel bir farklılıktır.