• Buradasın

    Öğrenilmiş çaresizlik fil deneyi nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Öğrenilmiş çaresizlik fil deneyi, psikolog Martin Seligman'ın köpekler üzerinde yaptığı deney ile benzer bir kavramı ele alır 15.
    Deneyde, bir fil, sirke ilk getirildiğinde ağır bir zincirle hareketsiz bir demir kazığa bağlanır 3. Fil, ne kadar zorlanırsa zorlansın zinciri kıramayıp kazığı yerinden oynatamadığını keşfeder 3. Sonradan fil ne kadar büyük ve güçlü hale gelirse gelsin, yerde yanı başında duran kazığı gördüğü sürece hareket edemeyeceğine inanmaya devam eder 3.
    Bu deney, öğrenilmiş çaresizlik kavramını, filin kontrol edemediği bir durum karşısında pasifleşmesi ve çaresizliği kabullenmesi üzerinden açıklar 15.
    Öğrenilmiş çaresizlik, kişinin geçmişteki deneyimleri ve başarısız sonuçlarla karşılaşması durumunda ortaya çıkan bir ruh halidir 24. Bu ruh hali, süreklilik gösteren stresli durumlar sonucunda kişinin kendini etkisiz hissetmesine neden olur 24.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Öğrenilmiş çaresizliğin belirtileri nelerdir?

    Öğrenilmiş çaresizliğin bazı belirtileri: Motivasyon kaybı ve umutsuzluk. Kaçınma davranışları. Sürekli bahaneler üretme. Pasif durma ve geri çekilme. Düşük özgüven ve kararsızlık. Girişimcilikten kaçınma. Kaygı ve depresyon eğilimi. Başkalarına aşırı bağımlılık veya tam tersine yalnız kalma isteği. Rutin işleri aksatma. Uyku problemleri ve iştah değişiklikleri. Bu belirtiler gözlemleniyorsa, bir uzmana danışmak önemlidir.

    Öğrenilmiş çaresizlik ve öğrenilmiş davranışlar nelerdir?

    Öğrenilmiş çaresizlik, bir insanın stresli bir durumu tekrar tekrar yaşadıktan sonra, o durumu değiştirecek herhangi bir şey yapamayacağına inanması sonucu pes etmesi olarak tanımlanabilir. Öğrenilmiş çaresizlik örnekleri: İş arayan birinin sürekli reddedilmesi sonucu iş bulma konusunda umutsuzluğa kapılması. Kronik bir hastalıkla mücadele eden birinin iyileşme umudunu kaybetmesi. Sigara veya alkol bağımlısı birinin defalarca bırakma çabasına rağmen başarılı olamaması. Öğrenilmiş davranışlar ise, kişinin belirli bir durumda sergilediği ve genellikle olumlu veya olumsuz sonuçlarla ilişkilendirilen tepkilerdir. Bu davranışlar, kişinin geçmiş deneyimlerine ve bu deneyimlerin sonuçlarına dayanarak şekillenir. Öğrenilmiş davranış örnekleri: Okulda spor faaliyetlerinde başarısız olan birinin, hayatı boyunca spor yapmaktan kaçınması. Birçok diyet deneyen ve kilo veremeyen birinin, asla kilo veremeyeceğine inanması.

    Öğrenilmiş çaresizliğin nedenleri nelerdir?

    Öğrenilmiş çaresizliğin başlıca nedenleri şunlardır: Çocukluk travmaları ve yetersiz ebeveyn ilgisi. Yoğun stres ve tekrarlanan olumsuz deneyimler. İnsanlara güven kaybı. Olumsuz çevre koşulları. Psikolojik sorunlar. Doğal afetler. Öğrenilmiş çaresizliğin mutlak bir nedeni yoktur; kişinin psikolojik yapısı ve yaşadığı olaylar, bu durumun oluşmasında etkili olabilir.

    Martin Seligman'ın öğrenilmiş çaresizlik deneyinde hangi hayvan kullanılmıştır?

    Martin Seligman'ın öğrenilmiş çaresizlik deneyinde köpekler kullanılmıştır.

    Öğrenilmiş çaresizliğe örnek nedir?

    Öğrenilmiş çaresizliğe bazı örnekler: İş arama sürecinde başarısızlık: Sürekli iş başvurularının reddedilmesi sonucu, kişinin iş bulamayacağına inanıp yeni başvurular yapmaktan vazgeçmesi. Kronik hastalıklarla mücadele: Kronik bir hastalıkla mücadele eden ve birçok tedavi denemesine rağmen iyileşme belirtisi göstermeyen bir hastanın, iyileşme umudunu kaybetmesi. İlişki konusunda umutsuzluk: Bir dizi başarısız ilişki yaşayan kişinin, aşkın kendisi için bir seçenek olmadığına inanması. Bağımlılıklardan kurtulamama: Sigara veya alkol gibi bağımlılık yaratan maddeleri bırakmaya çalışan ama başarılı olamayan birinin, hayatı boyunca bu alışkanlıklarından kurtulamayacağını düşünmesi. Akademik yetersizlik: Okulda çok çalışmasına rağmen başarısız olan bir öğrencinin, ne kadar çaba sarf ederse etsin başarılı olamayacağını düşünüp çalışmaktan vazgeçmesi.

    Öğrenilmiş çaresizlik deneyi toplumsal bir deney midir?

    Öğrenilmiş çaresizlik deneyi, toplumsal bir deney olarak kabul edilmez. Bu deney, ilk olarak 1960'lı yıllarda Martin Seligman ve arkadaşları tarafından köpekler üzerinde yapılan bir laboratuvar çalışmasıdır. Daha sonra, benzer deneyler insan denekler üzerinde de gerçekleştirilmiş ve insanlarda da öğrenilmiş çaresizlik olgusunun var olduğu kanıtlanmıştır.