Mani, genellikle dört dizeden oluşan, ritmik yapıya sahip bir halk şiiri türüdür. Manilerin bazı özellikleri: - Kafiye şeması: "aaxa" şeklindedir. - Konu sınırlaması: Herhangi bir konu sınırlaması yoktur, aşk, doğa, günlük yaşam, öğüt verme gibi çeşitli konuları işler. - Hece ölçüsü: Genellikle yedili hece ölçüsüyle yazılır. - Anonimlik: İlk söyleyeni belli değildir. - Ezgi: Kendilerine ait özel bir ezgiyle söylenirler. Manilerin dört çeşidi vardır: 1. Düz (Tam) Mani: Dört dizeden oluşur. 2. Kesik (Cinaslı) Mani: İlk dizesinde hece sayısı eksik bırakılır. 3. Yedekli (Artık) Mani: Dört dizenin üzerine iki dize daha eklenir. 4. Karşılıklı (Deyiş) Mani: İki kişinin karşılıklı olarak söyledikleri manilerdir.