Issız bir ormanda, ırmak kenarındaki kulübesinde yaşayan bir adam vardı 2. Adam, geçimini küçük bir kayıkla balıkçılık yaparak sağlıyordu 2.

Çevresinde her gün iyilik yapacağı kimse yaşamadığı için, adam sabah yanı başındaki ırmağa bir ekmek atardı 2. Bu durum, uzun süre devam etti.

Bir gün, adam yine kayığı ile balık avına çıktı 2. Ancak talihsiz bir şekilde, kayığı aniden batmaya başladı 2. Adam boğulma tehlikesi yaşarken, kayık birden sert bir şeylerin üzerine oturdu 2. Adam, sonradan fark etti ki kayığın oturduğu şey, o zaman kadar ırmağa attığı ve orada birikip bir tepe haline gelen ekmeklermiş 2.

İşte bu olay, "İyilik yap denize at, balık bilmezse Hâlık bilir" anlamını somutlaştırmıştı 2. Allah, iyiliğin karşılığını bir şekilde öder; insanın emeğini ve yaptığı iyilikleri zayi etmezdi 2.