Pergel metaforu, farklı düşünürler tarafından insanın varoluşunu ve dünyadaki yerini anlatmak için kullanılmıştır. Mevlana'nın pergel metaforu: Sabit ayak, kişinin kimliği, kişiliği, aidiyeti ve inancını temsil eder. Hareketli ayak, dünyaya açılan yüzü, keşfetme arzusunu ve sürekli gelişim ihtiyacını simgeler. Mimar Sinan'ın pergel metaforu: Sabit ayak, ilahî hakikat, değişmez kaideler ve ruhanî âlemi temsil eder. Hareketli ayak, insanın dünyaya dair meşgalelerini ve faaliyetlerini temsil eder. Pergel metaforu, denge ve merkezde kalma kavramlarını vurgular.