• Buradasın

    Osmanlı'da ulufe kimlere verilir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Osmanlı'da ulûfe, aşağıdaki kişilere verilirdi:
    • Kapıkulu Ocağı askerleri 134;
    • Acemi Ocağı mensupları 1;
    • Bazı saray ve devlet görevlileri 134.
    Ulufe, genellikle üç ayda bir ödenir ve "kıst" adı verilen bu ödemeler, ait oldukları ayların baş ya da son harflerinin bir araya getirilmesinden oluşan kısaltmalarla anılırdı 134.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. sozcu.com.tr
        1
      2. tr.wikipedia.org
        2
      3. osmanlisozlugu.blogspot.com
        3
      4. rehber.ihya.org
        4
      5. milliyet.com.tr
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Ulufeyi kim dağıtır?

    Ulufe, Osmanlı İmparatorluğu'nda sadrazam veya diğer üst düzey yetkililer tarafından dağıtılırdı. Kapıkulu Ocağı askerlerine, Acemi Ocağı mensuplarına ve bazı saray ve devlet görevlilerine üç ayda bir verilen maaş olan ulûfe, törenle dağıtılırdı.
    5 kaynak

    Osmanlı'da ulufe ne zaman yasaklandı?

    Osmanlı'da ulufe alım satımı, I. Abdülhamid döneminde yasaklanmıştır. Ulufe, Yeniçeri Ocağı'nın kaldırıldığı 1826 yılına kadar tamamen yasaklanmamıştır. Ulufe alım satımının tamamen yasaklanması ise II. Mahmud döneminde gerçekleşmiştir.
    5 kaynak

    Osmanlı'da orta bölük ne demek?

    Osmanlı'da orta bölük, Kapıkulu ocaklarından Yeniçeri Ocağı'nın bir birimini ifade eder. Özellikleri: Sayı: Başlangıçta 101 orta (bölük) vardı. Kumandan: Her orta, çorbacı adı verilen bir kumandan tarafından yönetilirdi. Tipler: Bazı orta bölükler, nakkaşân, tîrgerân, tûğî ve saykalî gibi özel isimlerle anılırdı. Görev: Savaşlarda padişahın bulunduğu merkez kolunda yer alırdı. Orta bölükler, yaya (cemaat) ortaları, sekban bölükleri ve ağa bölükleri olarak üçe ayrılırdı.
    5 kaynak

    Osmanlı'da gedik ne demek?

    Osmanlı'da gedik, inhisar (tekel) ve imtiyaz esasına dayanan askerî, idarî, hukukî ve iktisadî anlamlar ifade eden bir terimdir. Gedik kelimesinin Osmanlı'daki bazı kullanım alanları: Esnaf ve zanaatkârlık: Ticaret ve zanaatla uğraşma yetkisi veya imtiyazı. Askeri alan: Savaşçı sınıfından sayılmadığı halde terfi ederek zâbit olabilen topçu ve kale muhafızları gibi askerî sınıfların kadroları. İdari alan: Osmanlı sarayında belirli bir görev ve imtiyaz. Gedik hakkının özellikleri: Esnaf için kredi aracı: Esnaf, elindeki gediği rehin edebilir ve tüccardan veresiye aldığı mala karşılık gösterebilirdi. Dükkân açma yetkisi: Bir kişi, çıraklıktan ve kalfalıktan yetişip açık bir ustalık makamına geçmeden ve gedik imtiyazı belgesi sahibi olmadan dükkân açarak sanat ve ticaret yapamazdı. Gedik hakkının kaldırılması: İstanbul'daki gedikler, 16 Şubat 1328 (1912) tarihli bir kanunla kaldırılmıştır. Tanzimat'ın ilanıyla birlikte inhisar usulleri kaldırılmış ve ticaret ve sanayinin serbestliği usulüne geçilmiştir.
    5 kaynak

    Osmanlıda sipahi kime denir?

    Osmanlı İmparatorluğu'nda "sipahi" iki farklı anlamda kullanılmıştır: 1. Tımarlı Sipahi: Osmanlı ordusunun ağır süvari sınıfı askeridir. 2. Kapıkulu Sipahisi: Padişahın özel ordusunu oluşturan Hassa Ordusu'nun süvari sınıfını oluşturan birliklere verilen addır.
    5 kaynak

    Osmanlı'da en yüksek ulufeyi kim alırdı?

    Osmanlı İmparatorluğu'nda en yüksek ulufeyi kimin aldığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, XVII. yüzyılda yeniçeri ağasının her üç ayda bir 30,5 akçe, sekbanbaşının 12 akçe, çorbacıların ise 1'er akçe terakki dağıtma hakkı olduğu bilinmektedir. Ulufe, Kapıkulu Ocağı askerlerine, Acemi Ocağı mensuplarına ve bazı saray ile devlet görevlilerine üç ayda bir verilen maaştı.
    5 kaynak

    Osmanlı'da dirlik sahipleri kimlerdir?

    Osmanlı'da dirlik sahipleri şunlardır: Has sahipleri: Padişah, vezirler, beylerbeyiler, sancakbeyleri ve Divan-ı Hümayun üyeleri gibi üst düzey askerî ve sivil erkan. Zeamet sahipleri: Alaybeyleri, tımar defterdarları, tımar kethüdaları, divan katip ve çavuşları, yörük beyleri, müsellem beyleri, defter kethüdaları, beylerbeyi ve sancakbeylerinin oğulları. Tımar sahipleri: Sipahiler ve eyalet askerleri. Dirlik sahipleri, kendilerine tahsis edilen toprakların gelirleriyle askeri hizmet vermek ve vergi toplamakla yükümlüydü.
    5 kaynak