Epik sanat anlayışı, 20. yüzyılın başlarında Bertolt Brecht tarafından geliştirilen bir tiyatro türü olan epik tiyatro ile ilişkilidir. Epik tiyatronun temel özellikleri: - Yabancılaştırma efekti: İzleyicinin duygusal olarak olaylara kapılmasını engelleyerek eleştirel düşünmesini sağlar. - Kırık dördüncü duvar: Oyuncular, sahnede doğrudan izleyiciyle konuşur ve onlara olayların gerçeğini hatırlatır. - Kesintili zaman: Olaylar kronolojik sıraya göre ilerlemez, zaman sıçramaları ve flashbackler sıkça kullanılır. - Müzikal araçlar: Şarkılar ve müzik, dramatik akışı kesintiye uğratarak olayları eleştirel bir perspektifte değerlendirmek için kullanılır. - Toplumsal eleştiri: Oyunlar genellikle sosyal adalet, sınıf mücadelesi, savaş karşıtlığı ve kapitalizm eleştirisi üzerine kuruludur. Epik sanat anlayışı, seyirciyi pasif bir gözlemci olmaktan çıkarıp, aktif bir düşünür yapmayı amaçlar ve tiyatroyu bir eğlence aracından öte, toplumsal değişim için bir silah olarak görür.