Milli Edebiyat döneminde dört ana şiir grubu şunlardır: 1. Sade Dil ve Hece Ölçüsüyle Yazılmış Şiirler: Bu grupta yer alan şairler, milli konuları sade bir dil ve hece ölçüsüyle işlemişlerdir. 2. Saf (Öz) Şiir Anlayışını Benimseyen Şiirler: Bu şairler, ses, musiki, söyleyiş ve şekil mükemmelliğine önem vermişlerdir. 3. Halkın Yaşayışını Anlatan Manzumeler: Bu şiirler, halkın yaşayışı ve değerlerini manzum hikayelerle anlatmıştır. 4. Nayiler ve Nev-Yunaniler: Bu gruplar, eski Yunan edebiyatını örnek almış ve Türk şiirinin eski kaynaklarına yönelmişlerdir.