Beng ü Bade, Fuzûlî'nin 16. yüzyılda yazdığı, esrar (beng) ve şarap (bade) arasındaki mücadeleyi alegorik bir dille anlatan mesnevisidir. Eserde Beng ve Bade, farklı hükümdarları sembolize etmektedir: Beng, olgun, içine kapanık ve akla önem veren bir hükümdarı temsil eder. Bade, hareketli, fevri ve atak bir mizaca sahip olup Şah İsmail'i temsil eder. Fuzûlî, bu eserde Osmanlı ve Safevi toplum yapısını da irdelemiştir. Bade, içki meclisinde arkadaşlarıyla eğlenirken, saki ona Beng'den bahseder. Eser, Fuzûlî'nin yazdığı ilk mesnevi olması bakımından da önem taşımaktadır.