Bad-ı saba, Arapça kökenli "sabâ" (sabah) ve Farsça "bad" (rüzgar) kelimelerinin birleşiminden oluşur ve sabah rüzgarı anlamına gelir. Bad-ı saba'nın anlatım özellikleri: Fiziksel anlam: Doğudan esen, hafif, taze ve serin bir rüzgardır. Sembolik anlam: Aşk ve duygusal arayışlar: Divan şairleri için sevgiliden gelen bir haber veya sevgilinin yüzündeki taze bir gülüş gibi metaforlarla ilişkilendirilir. Tazelik ve yenilik: Ferahlık ve yeni başlangıçları simgeler. Huzur ve sakinlik: Doğanın uyanışı ve günün taze havasıyla ilişkilendirilir. Ayrıca, halk kültüründe de kullanılan bad-ı saba, şarkılarda ve şiirlerde bir kişinin ruh halini veya doğanın etkisini tanımlamak için kullanılır.