Edip Cansever'in "Yerçekimli Karanfil" şiirinde, bir sevdayı büyütmek, sevginin iki kişiyi bir araya getirip bütünleştirdiği ve evrensel bir güç olduğu anlamına gelir 12.

Şiirde, karanfil imgesi sevginin sembolü olarak kullanılır; karanfilin elden ele dolaşması, bu sevginin paylaşılarak büyüdüğünü ve kolektif bir hale geldiğini ifade eder 12. Şair, sevgilisine dokunarak ve ısınarak onunla bütünleştiğini, ikisinin birleşerek tek bir renk haline geldiğini belirtir 12.

Cansever, sevda için "en azından bir özeni, disiplini, özveriyi" gerektirdiğini ve "iki kişilik bir dengeyi özgürce yaratmak" olduğunu söyler 2.

Şiirde ayrıca, sevginin paylaştıkça iştahı azaltması ve aklı baştan alması gibi kişisel etkiler de anlatılır 2.