Divan edebiyatı, 13. yüzyılın ortalarından 19. yüzyılın sonlarına kadar Osmanlı İmparatorluğu’nda gelişen, Arapça ve Farsçanın etkisi altında kalan bir edebiyat türüdür. Kısaca özeti: - Dil: Halkın günlük dilinden farklı, Arapça ve Farsça kelimeler içeren ağır bir dil kullanılmıştır. - Temalar: Aşk, tasavvuf, tabiat gibi soyut konular işlenmiştir. - Formlar: Gazel, kaside, mesnevi, rubai gibi şiir biçimleri yaygındır. - Sanatçılar: Fuzuli, Baki, Nedim gibi önemli şairler bu edebiyatın temsilcilerindendir.