Yılmaz Güney'in "Boynu Bükük Öldüler" romanı, 1950'li yılların Çukurova'sında, tarımda makineleşme nedeniyle işsizliğin arttığı bir dönemde, ağaların yoksul köylüleri sömürüsünü ve köylülerin yaşadığı dramı anlatır. Romanda, Halil ve Emine'nin hikayesi üzerinden, köylülerin yoksulluk içinde süren "boynu bükük" hayatları, tek parti iktidarı ve köylülerin ağalara olan bağımlılığı işlenir. Güney, kendi gözlemleri ve babasının anlattıkları dışında, sağlam bir roman yapısı, dilin güzelliği ve yalınlığı ile olayları gerçekçi ve içten bir anlatımla aktarır.