Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nda yaşam hakkı, 17. maddede şu şekilde düzenlenmiştir: "Herkes, yaşama, maddi ve manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahiptir". Anayasanın 17. maddesinin son fıkrasında, bu hakkın hangi durumlarda sınırlandırılabileceği belirtilmiştir: mahkemelerce verilen ölüm cezalarının yerine getirilmesi hali; meşru müdafaa hali; yakalama ve tutuklama kararlarının yerine getirilmesi; bir tutuklu veya hükümlünün kaçmasının önlenmesi; bir ayaklanma veya isyanın bastırılması; sıkıyönetim ve olağanüstü hallerde yetkili merciin verdiği emirlerin uygulanması. Ancak bu durumlarda ve yasa ile izin verilmiş olması koşuluyla, yaşam hakkı sınırlanabilir.