Vekaletsiz iş görme, bir kimsenin hukuken yetkili veya yükümlü olmamasına karşın başkası hesabına iş yapmasını ifade eder. Bu durumda, iş gören ile iş sahibi arasında borç ilişkisi doğar ve iş gören, işi iş sahibinin menfaatine ve varsayılan iradesine uygun olarak görmekle yükümlüdür. Vekaletsiz iş görme iki ana türe ayrılır: 1. Gerçek vekaletsiz iş görme: İşgören, işi iş sahibinin yasaklamasına aykırı olarak görmese de onun menfaatine ve iradesine uygun olarak yapar. 2. Gerçek olmayan vekaletsiz iş görme: İşgören, ya kendi ya da üçüncü bir kişinin menfaatine veya iş sahibinin yasaklamasına rağmen işi görür.