5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 26 Eylül 2004 tarihinde kabul edilen ve ceza hukukuna ilişkin temel ilkeleri, suç türlerini ve ceza tedbirlerini düzenleyen bir kanundur. Kanunun bazı önemli maddeleri: Ceza sorumluluğunun şahsiyeti: Kimse başkasının fiilinden dolayı sorumlu tutulamaz, sadece kendi eylemlerinden dolayı ceza alır. Suçta ve cezada kanunîlik ilkesi: Kanunun açıkça suç saymadığı bir fiil için ceza verilemez ve güvenlik tedbiri uygulanamaz. Adalet ve kanun önünde eşitlik: Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı bir ceza uygulanır ve kişiler arasında ayrım yapılamaz. Taksirle işlenen suçlar: Dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık sonucu gerçekleşen fiiller, kanunun açıkça belirttiği hallerde cezalandırılır. Bu kanun, özel ceza kanunları ve ceza içeren diğer kanunlar için de genel hükümleri kapsar.