• Buradasın

    Her ilçede Tekalif Milliye komisyonu kurulmasının amacı nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Her ilçede Tekâlif-i Milliye Komisyonu kurulmasının amacı, Kurtuluş Savaşı sırasında ordunun ihtiyaçlarını karşılamak ve Sakarya Savaşı'na hazırlanmaktır 14.
    Bu komisyonlar, halkın elindeki silah, cephane, yiyecek, giyecek ve ulaşım gibi malzemelerin tespitini ve toplanmasını sağlamak için oluşturulmuştur 125. Toplanan malzemeler, ordunun çeşitli kısımlarına dağıtılmak üzere düzenlenmiştir 25.
    Komisyonlardaki üyelerin hizmetleri karşılığında ücret almaları yasaklanmış ve görevlerini ihmal edenlerin vatana ihanet suçu işleyeceği belirtilmiştir 12.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Tekalif Milliye Kanunu'na göre halktan ne istenmiştir?

    Tekâlif-i Milliye Kanunu'na göre halktan istenen bazı yükümlülükler şunlardır: Silah ve cephane: Halkın elindeki silah ve cephane, üç gün içinde Tekâlif-i Milliye Komisyonları'na teslim edilecekti. Giyim eşyaları: Her aile, bir çamaşır, bir çift çorap ve bir çarık hazırlayıp komisyona verecekti. Gıda ve temel ihtiyaçlar: Buğday, un, saman, şeker, yağ gibi maddelerin %40'ına el konacak ve daha sonra bedeli ödenecekti. Taşıtlar: Halkın elindeki taşıtlar, ayda bir defa yüz kilometrelik mesafeye kadar ücretsiz askeri taşıma yapacaktı. Sahipsiz mallar: Ordunun ihtiyacı için tüm sahipsiz mallara el konacaktı. Esnafın katkısı: Demirci, marangoz gibi esnaf, ordunun emrinde çalışacaktı.

    Komisyonda kimler yer alır?

    2025 yılı itibarıyla "Terörsüz Türkiye" komisyonunda yer alan bazı milletvekilleri şunlardır: Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP): Abdulhamit Gül, Mustafa Şen, Kürşad Zorlu, Hüseyin Yayman, Cüneyt Yüksel, Sunay Karamık, Selami Altınok, Kemal Çelik, Mehmet Sait Yaz, Mahmut Atilla Kaya, Şengül Karslı, Mehmet Şahin, Ayşe Böhürler, Radiye Sezer Katırcıoğlu, Tahir Akyürek, Ali Kıratlı, Cevahir Asuman Yazmacı, Gökhan Diktaş, Burhan Kayatürk, Abdurrahman Babacan, Ersan Aksu. Cumhuriyet Halk Partisi (CHP): Murat Emir, Okan Konuralp, Nurhayat Altaca Kayışoğlu, Mustafa Sezgin Tanrıkulu, Türkan Elçi, Turan Taşkın Özer, Oğuz Kaan Salıcı, Murat Bakan, Gökçe Gökçen, Mehmet Salih Uzun. Halkların Eşitlik ve Demokrasi Partisi (DEM Parti): Gülistan Kılıç Koçyiğit, Meral Danış Beştaş, Saruhan Oluç, Cengiz Çiçek. Milliyetçi Hareket Partisi (MHP): Feti Yıldız, Muhammet Levent Bülbül, Halil Öztürk, Yücel Bulut. Yeni Yol Partisi: Bülent Kaya, Mehmet Emin Ekmen, Mustafa Bilici. Türkiye İşçi Partisi (TİP): Ahmet Şık. Emek Partisi (EMEP): İskender Bayhan. Yeniden Refah Partisi: Doğan Bekin. Demokratik Sol Parti (DSP): Önder Aksakal. HÜDA PAR: Zekeriya Yapıcıoğlu. Demokrat Parti: Haydar Altıntaş (fiilen üye).

    Tekalif Milliye ne zaman kaldırıldı?

    Tekâlif-i Milliye Emirleri, 30 Ekim 1921 tarihinde yayımlanan 690 sayılı emirle kaldırılmıştır.

    Tekalif Milliye ile toplanan mallar ne oldu?

    Tekâlif-i Milliye ile toplanan mallar, Kurtuluş Savaşı sırasında ordunun ihtiyaçlarını karşılamak için kullanılmıştır. Toplanan bazı mallar: Giyecek: Don, gömlek, mintan, çorap, çarık. Gıda: Un, buğday, arpa, şeker, gazyağı, patates, kasaplık hayvan. Taşıt: Öküz ve manda arabası, kağnı arabası, eşek, çift atlı araba. Malzeme: Benzin, vakum, gres yağı, makine yağı, lastik, buji, tel. Toplanan malların bedeli, daha sonra halka ödenmiştir.

    Tekâlif Milliye'yi kim denetledi?

    Tekâlif-i Milliye (Millî Yükümlülükler) Emirleri, Başkomutan Mustafa Kemal Paşa tarafından denetlenmiştir. Bu emirler, 7 ve 8 Ağustos 1921 tarihlerinde yayımlanmış olup, Türk Kurtuluş Savaşı sırasında ordunun ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla çıkarılmıştır. Uygulamalar ise ilçelerde kurulan Tekâlif-i Milliye Komisyonları tarafından yürütülmüştür.

    Tekalifi Milliye emirleri ne zaman yayınlandı?

    Tekâlif-i Milliye Emirleri, 7-8 Ağustos 1921 tarihlerinde yayımlanmıştır.

    Tekalif Milliye'nin en önemli maddesi nedir?

    Tekâlif-i Milliye Emirleri'nin en önemli maddesi, halkın elindeki silah ve cephanenin 3 gün içinde orduya teslim edilmesi gerekliliğidir. Bu emirler, Kurtuluş Savaşı sırasında ordunun ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla 7-8 Ağustos 1921'de yayımlanmıştır.