Tekâlif-i Milliye Emirleri ile halk, Kurtuluş Savaşı sırasında çeşitli şekillerde seferber edilmiştir: 1. Silah ve Cephane Temini: Halk, elindeki silah ve cephaneyi 3 gün içinde orduya teslim etmek zorunda bırakılmıştır. 2. Giysi ve Yiyecek Toplanması: Yiyecek ve giyecek maddelerinin %40'ına el konulmuş ve bunlar ordu için seferber edilmiştir. 3. Mali Katkı: Ticaret adamlarının elindeki giyim eşyalarının %40'ına el konulmuş ve bu malların karşılığı daha sonra ödenmek üzere halktan nakdi yardımlar talep edilmiştir. 4. Ulaşım ve İş Gücü: Halkın sahip olduğu ulaşım araçları ve hayvanlar, ordunun lojistik desteği için kullanılmıştır. 5. Sanayi ve İş Kollarının Seferber Edilmesi: Demirciler, dökümcüler, nalbantlar ve marangozlar gibi iş sahipleri ordunun ihtiyaçları için çalışmaya mecbur edilmiştir.