• Buradasın

    Çilekte en iyi verim hangi gübre?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Çilekte en iyi verimi sağlamak için çiftlik gübresi ve kimyasal gübreler birlikte kullanılmalıdır 12.
    Kimyasal gübreler olarak, dikim öncesi dekara verilmesi önerilenler:
    • 8-10 kg/da fosforlu gübre (süper fosfat) 13;
    • 20-30 kg/da potasyumlu gübre (potasyum sülfat) 13;
    • 4-5 kg/da magnezyumlu gübre veya 40-50 kg/da kompoze gübre (15-15-15) 13.
    Vejetasyon dönemi sırasında her ay 15-20 kg/da amonyum sülfat veya amonyum nitrat (120 kg/yıl) verilmelidir 13.
    Ayrıca, toprak analizine göre yıl içinde 8-10 kez azotlu, 20-30 kg fosforlu ve 10-15 kg potasyumlu gübre vermek verimi artırır 13.
    Gübreleme programına başlamadan önce mutlaka bir uzmana danışılmalıdır.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    1 dönüm araziye ne kadar 26'lık gübre atılır?

    1 dönüm araziye 26'lık gübre olarak, yani amonyum nitrat (%26 N), 20 kg verilmelidir. Bu miktarın dağılımı şu şekilde olabilir: Ocak başına, Mart ayının 15'inden sonra 650 gr; Mayıs ayının 20'sinden sonra 650 gr. Bu hesaplamalar, 20-24 kg saf azot ihtiyacı olduğu varsayımına dayanmaktadır. Gübre miktarı, toprak analizi sonuçlarına ve bitki türüne göre değişiklik gösterebilir.

    Çilek fidesi en çok hangi elemente ihtiyaç duyar?

    Çilek fidesinin en çok ihtiyaç duyduğu elementler azot, fosfor ve potasyum'dur.

    Çilek en iyi nasıl ekilir?

    Çilek ekerken dikkat edilmesi gereken bazı önemli noktalar: Toprak Seçimi: Çilek, süzek, kumlu, tınlı ve hafif toprakları sever; kireçli topraklar uygun değildir. Dikim Zamanı: Çilek dikimi, iklim koşullarına bağlı olarak ilkbaharda (Şubat-Nisan), yazın (Eylül-Kasım) veya sonbaharda yapılabilir. Dikim Yöntemi: Fideler, ortalama 15 cm derinliğinde ve 30-45 cm aralıklarla açılan kuyulara dikilir. Sulama: Çileğin suya karşı hassas bir bitki olduğu unutulmamalıdır; aşırı sulama mantar oluşumuna neden olabilir. Gübreleme: Gübreleme, toprak analizine göre yapılmalı ve azotlu gübreler dikimden bir ay sonra başlayarak hasat sonuna kadar verilmelidir. Çilek yetiştiriciliği hakkında daha fazla bilgi için Tarım ve Orman Bakanlığı'nın "Çilek Yetiştiriciliği" broşürü incelenebilir.

    En iyi gübre hangisi?

    En iyi gübre, bitkinin türüne, toprağın mevcut durumuna ve yetiştirme koşullarına bağlı olarak değişir. Bazı en iyi gübre seçenekleri: Solucan Gübresi: Azot, fosfor, potasyum gibi makro besinlerin yanı sıra kalsiyum, magnezyum, demir gibi mikro besinleri içerir. Organik Gübreler: Doğal kaynaklardan elde edilir, toprağın yapısını iyileştirir ve uzun vadede verimliliği artırır. Kimyasal Gübreler: Hızlı etki gösterir, ancak aşırı kullanıldığında toprağın kimyasal dengesini bozabilir. En iyi gübre markalarından bazıları: GÖKADA RAİNBOW Bitkisel Menşeli Sıvı Organik Gübre; Biohumus Organik Bitki Besin Gübresi; Gübretaş UAN-32 Yüksek Azotlu Sıvı Gübre; EkosolFarm Organik Solucan Gübresi; AgraGron Vegan Lawn Food %100 Bitkisel Çim Gübresi. Gübre seçimi yaparken bir uzmana danışılması önerilir.

    Çilekte en yüksek verim nasıl alınır?

    Çilekte en yüksek verimi elde etmek için aşağıdaki faktörler dikkate alınmalıdır: Doğru çeşit seçimi: İklim şartlarına ve pazar taleplerine uygun bir çilek çeşidi seçilmelidir. Toprak ve su yönetimi: Toprağın pH düzeyi, nem oranı ve besin maddeleri açısından uygun olması gerekir. Güneş ışığı: Çilekler güneş ışığına ihtiyaç duyar, ancak aşırı güneş ışığı zararlıdır. Sıcaklık ve nem: Uygun sıcaklık ve nem oranı ayarlanmalıdır. Hastalık ve zararlı kontrolü: Doğru mücadele teknikleri kullanılmalıdır. Gübreleme: Toprak analizine göre yapılan gübreleme, verimi artırır. Kol temizliği: Kolların temizlenmesi, verimi ve kaliteyi artırır. Topraksız tarım yöntemleri de daha yüksek verim sağlayabilir.

    Gübre çeşitleri nelerdir?

    Gübre çeşitleri genel olarak iki ana kategoriye ayrılır: organik gübreler ve kimyasal (yapay) gübreler. Organik gübreler: Hayvan gübreleri: Büyükbaş, küçükbaş veya kümes hayvanlarının dışkıları. Kompost: Bitkisel ve hayvansal atıkların çürümesiyle elde edilir. Solucan gübresi: Solucanların organik atıkları sindirmesiyle oluşur. Yeşil gübre: Toprağa faydalı bitkiler ekilip sürülmesiyle elde edilir. Kimyasal gübreler: Azotlu gübreler: Üre, amonyum nitrat, amonyum sülfat. Fosforlu gübreler: Süperfosfat, triple süperfosfat. Potasyumlu gübreler: Potasyum sülfat, potasyum nitrat. Kompoze gübreler: Azot, fosfor ve potasyum içeren karışımlar. Yavaş salınımlı gübreler: Azotun yıkanarak kaybolmasını önleyen gübreler. Ayrıca, organomineral gübreler de hem organik hem de mineral besin maddeleri içeren bir türdür.

    Organik tarımda hangi gübreler kullanılır?

    Organik tarımda kullanılan bazı gübreler: Ahır (çiftlik) gübresi: Hayvanların idrar, dışkı ve yataklık materyallerinden oluşur. Yeşil gübreler: Yonca, üçgül, soya fasulyesi gibi bitkilerin ekilip belirli bir büyüklüğe eriştikten sonra toprağa gömülmesiyle elde edilir. Kent artığı gübreler: Mutfak çöpleri ve kanalizasyon artıklarından oluşur. Kompostlar: Bitkisel ve hayvansal atıkların mikrobiyal işlemlerle çürütülmesiyle hazırlanır. Solucan gübresi: Kırmızı Kaliforniya solucanı gibi türlerin organik atıkları sindirmesiyle oluşur. Guanalar: Deniz kuşları ve diğer deniz hayvanlarının artıklarından meydana gelir. Organik gübreler, toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik yapısını iyileştirir, mikroorganizma faaliyetlerini hızlandırır ve bitkilerin besin ihtiyacını karşılar.