“Ak akçe kara gün içindir” atasözünün hikayesi, Osmanlı İmparatorluğu döneminde geçmektedir 1.

Hikaye, fakir bir köylünün tarlasında çalışırken toprağın altında parıldayan bir şey bulmasıyla başlar 1. Köylü, bu şeyin altın dolu bir kese olduğunu fark eder ve çok sevinir 1.

Köylü, keseyi hemen evine götürür ve altınla ne yapacağını düşünmeye başlar 1. İki seçeneği vardır: ya tüm altını hemen harcamak ya da gelecek için biriktirmek 1. Köylü, akılcı bir karar vererek altını harcamak yerine biriktirmeyi seçer 1. Altınları bir kese içinde saklar ve evinin gizli bir yerine gömer 1.

Yıllar sonra, köyde büyük bir kuraklık yaşanır ve köylünün tarlaları kurur 1. Ailesi açlık çekmeye başlar 1. Köylü, biriktirdiği altınları hatırlar ve onları çıkarıp yiyecek satın alır 1. Altınlar sayesinde, ailesi zor zamanları atlatır ve rahat bir şekilde yaşar 1.

Köylünün hikayesi, köyde hızla yayılır ve insanlar onun akılcı kararını takdir ederler 1. Zamanla, “ak akçe kara gün içindir” atasözü ortaya çıkar ve geleceğe yönelik tasarruf ve hazırlık yapmanın önemini vurgulayan bir öğüt haline gelir 12.