“Ak akçe kara gün içindir” atasözünün hikayesi, Osmanlı İmparatorluğu döneminde geçmektedir. Hikaye, fakir bir köylünün tarlasında çalışırken toprağın altında parıldayan bir şey bulmasıyla başlar. Köylü, keseyi hemen evine götürür ve altınla ne yapacağını düşünmeye başlar. Yıllar sonra, köyde büyük bir kuraklık yaşanır ve köylünün tarlaları kurur. Köylünün hikayesi, köyde hızla yayılır ve insanlar onun akılcı kararını takdir ederler.