• Buradasın

    Türk vergi sistemi kaç kanundan oluşur?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Türk vergi sistemi, iki ana kanuna dayanmaktadır:
    1. Gelir Vergisi Kanunu 125.
    2. Kurumlar Vergisi Kanunu 245.
    Ayrıca, vergi sistemini düzenleyen diğer kanunlar ve yönetmelikler de bulunmaktadır, ancak temel yapı bu iki kanuna dayanmaktadır.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Vergi kanunları nelerdir?

    Türkiye'de başlıca vergi kanunları şunlardır: 1. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu. 2. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu. 3. 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu. 4. 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu. 5. 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu. 6. 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun. 7. 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu. 8. 492 sayılı Harçlar Kanunu. 9. 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu. 10. 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu. Ayrıca, 7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi Kanunu ve diğer bazı özel vergi kanunları da bulunmaktadır.

    Vergi kanunlarının yorumunda hangi ilkeler dikkate alınır?

    Vergi kanunlarının yorumunda dikkate alınan bazı ilkeler şunlardır: Verginin kanuniliği ilkesi. Lafzî yorum. Ruhî yorum. Amaçsal yorum. Sistematik yorum. Ayrıca, vergi kanunlarının yorumunda genellik, eşitlik, adalet, mali güç, belirlilik ve ekonomik amaca uygunluk gibi ilkeler de dikkate alınır.

    Gelir vergisi kanununa göre tam mükellefiyet nedir?

    Gelir Vergisi Kanunu'na göre tam mükellefiyet, Türkiye'de yerleşmiş olan gerçek kişilerin, Türkiye içinde ve dışında elde ettikleri kazanç ve iratların tamamı üzerinden vergilendirilmesi durumudur. Tam mükellef olarak kabul edilen kişiler: İkametgahı Türkiye'de bulunanlar; Bir takvim yılı içinde Türkiye'de devamlı olarak altı aydan fazla oturanlar (geçici ayrılmalar bu süreyi kesmez). Tam mükellef kurumlar ise, kanuni veya iş merkezi Türkiye'de bulunan sermaye şirketleri, kooperatifler, iktisadi kamu kuruluşları ve dernek veya vakıflara ait iktisadi işletmelerdir.

    193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 63 ve 89 maddeleri nelerdir?

    193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 63. maddesi, ücretin gerçek safi değerinin hesaplanmasını düzenler. 89. madde ise, gelir vergisi matrahının tespitinde yapılabilecek indirimleri düzenler. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 63. ve 89. maddelerine şu sitelerden ulaşılabilir: strateji.yek.gov.tr; aile.gov.tr.

    Vergi hukuku nedir?

    Vergi hukuku, devletin kamu giderlerini finanse etmek amacıyla bireylerden ve kurumlardan vergi toplamasını düzenleyen hukuk dalıdır. Vergi hukukunun kapsamı şunları içerir: - Vergilendirme süreci: Vergi matrahının belirlenmesi, beyanname verilmesi ve vergilerin ödenmesi. - Vergi türleri: Gelir vergisi, kurumlar vergisi, katma değer vergisi (KDV), motorlu taşıtlar vergisi gibi çeşitli vergiler. - Vergi denetimi ve cezaları: Vergi kaçakçılığı, usulsüzlük ve eksik beyan durumlarında uygulanan yaptırımlar. - Vergi davaları: Vergi daireleri ile mükellefler arasındaki uyuşmazlıkların yargı süreci. Vergi hukuku, bireylerin ve işletmelerin yasal yükümlülüklerini yerine getirmesini sağlarken, haksız veya keyfi vergilendirmenin önüne geçmek için hukuki koruma sunar.

    Türk vergi sistemi 1 ünite nedir?

    Türk Vergi Sistemi 1. ünite, genellikle "Türk Vergi Sistemine Genel Bakış, Gelir Vergisi: Tarihçe, Gelir Kavramı, Mükellefiyet, Ticari Kazançlar (Bilanço Esası)" konusunu kapsar. Bu ünitede ele alınan bazı konular: Türk vergi sisteminin tarihsel gelişimi. Gelir kavramı. Gelir vergisinde mükellefiyet. Ticari kazanç ve bilanço esası.

    Türk vergisinin temel ilkeleri nelerdir?

    Türk vergi sisteminin temel ilkeleri şunlardır: Verginin Kanuniliği İlkesi: Vergiler ancak kanunla konulabilir, değiştirilebilir veya kaldırılabilir. Genellik ve Eşitlik İlkesi: Vergi yükümlülüğü, toplumun tüm bireylerine uygulanır ve herkes mali gücüne göre vergi öder. Mali Güç İlkesi: Vergi, ödeme gücüne göre alınır; artan oranlı vergilendirme sistemi uygulanır. Vergide Adalet ve Ödeve Uygunluk İlkesi: Vergi sistemi toplumsal adaleti sağlamalı ve mükelleflerin ekonomik durumları dikkate alınmalıdır. Verginin Belirliliği ve Öngörülebilirliği İlkesi: Verginin konusu, mükellefi, oranı ve ödeme zamanı açık ve net bir şekilde belirlenmelidir.