“Üzüm üzüme baka baka kararır” ifadesi, iki farklı hikayede yer almaktadır: 1. Çiftlik Hikayesi: Bu hikayede, iyi huylu iki tavşan, kötü huylu bir tavşanla arkadaşlık yapmaya başlar ve zamanla onlar da kötü davranışlar sergilemeye başlarlar. Sonunda, diğer tavşanların nasihatiyle bu arkadaşlığı bitirirler ve doğru yolda ilerlemeye devam ederler. 2. Bağ Hikayesi: Bu hikayede ise, Kemal Bey'in ihmal edilmiş bağı, yan taraftaki bakımlı bağa özenmeye başlar ve bu özenti nedeniyle üzümleri solgunlaşır ve kararır. Kemal Bey, bağının durumunu iyileştirmek için çaba gösterir ve sonunda bağı da verimli hale gelir.