"Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer" atasözünün hikayesi şu şekildedir:

Bir zamanlar bir köyde, bir çoban süt içmeye çalışırken ağzını fena halde yakar 1. Süt o kadar sıcaktır ki ağzında yaralar açılır ve çoban günlerce yemek yiyemez 1. Bu olaydan sonra çoban, her ne yerse yesin, önce üfleyerek soğutmaya çalışır 1. Hatta soğuk yoğurdu bile üflediğini gören köylüler onun bu davranışına şaşırırlar 1. Çoban ise "Sütten ağzım yandı, artık yoğurdu bile üfleyerek yerim" der 1.

Bu atasözü, bir olaydan gerekli dersi alan, zarar gören kimsenin, benzer durumlarda daha tedbirli ve uyanık davranacağını ifade eder 23.