Reaya ve tebaa kavramları Osmanlı İmparatorluğu'nda farklı anlamlar taşır, ancak aynı şeyi ifade ettikleri de söylenebilir. Reaya, Osmanlı'da genellikle Hristiyan kesimi kastetmek için kullanılan, vergi ödeyen halkı ifade eden bir terimdir. Tebaa ise Osmanlı İmparatorluğu'ndaki tüm halkı, yani hem Müslümanları hem de gayrimüslimleri kapsayan bir terimdir.