Osmanlı'da ocaklık sistemi, belirli bir ailenin veya ocağın, devlete bağlı olarak bir bölgeyi yönetmesi ve vergi toplaması anlamına gelen bir arazi yönetim sistemidir. Ocaklık sisteminin üç tarafı vardır: 1. Kaynaklar: Ocaklık olarak tahsis edilen yer, mekan, yapı, alan, tarla, maden gibi kaynaklar. 2. Faydalanacaklar: Ocaklığın tahsis edildiği kurum, aile veya şahıslar. 3. Yetki Sahibi: Tahsis işlemini yapan ve birinci tarafın yönetim haklarına sahip olan otorite. Ocaklık sistemi 19. yüzyılın ortalarına kadar varlığını sürdürmüş ve daha sonra merkezi hükümetin valiler atadığı vilayet sistemi ile değiştirilmiştir.